12 กันยายน 2549 16:08 น.
MomMamSan
ลอยลำลงลึกล้ำ...................ลวดลาย
ผลุบโผล่ผิวเผยผาย...........ผลัดผ้า
ชวนชมชิดเชยชาย............ไชช่วย
เนียนนุ่มนักเนื้อหน้า.........นิ่มเหน้านวลนาง
ครวญครางคนคู่เคล้า.........คลึงคลาย
หอมหื่นหาหดหาย..............ห่างห้อง
กลมกลืนกกกอดกาย.........เกินกล่าว
ขลุกขลักเขินขัดข้อง...........ขีดข้ามข้อเขียน
11 กันยายน 2549 22:52 น.
MomMamSan
ยามจะได้ได้ให้เป็นไม่เป็นทุกข์
ยามจะเป็นเป็นให้ถูกตามวิถี
ยามจะตายตายให้เป็นเห็นสุดดี
ถ้าอย่างนี้ไม่มีทุกข์ทุกวันเอยฯ
พุทธทาสภิกขุ
7 กันยายน 2549 17:28 น.
MomMamSan
" มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป "
นี้เป็นมนต์บทใหญ่ใช้เมื่อ " ได้ "
ซึ่งลาภยศสรรเสริญสุขใจกาย
ไม่เมามายลืมตัวหรืองัวเงีย
" มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป "
ก็เป็นมนต์บทใหญ่ใช้เมื่อ " เสีย "
ซึ่งลาภยศสรรเสริญแม้ลูกเมีย
ไม่อ่อนเปลี้ยสับสนหรือวุ่นวาย
" มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป "
ใช้เป็นมนต์บทใหญ่ " ครั้งสุดท้าย "
เป็นอาวุธสัประยุทธ์กับความตาย
แสนสบายเพราะก้าวล่วงจากบ่วงมารฯ
พุทธทาสภิกขุ
7 กันยายน 2549 17:12 น.
MomMamSan
นวลนางนอนแนบเนื้อ.........นุงนัง
รายรอบเรารุงรัง.................รุ่มร้อน
เปลือยเปล่าปล่อยปึงปัง........โป๊เปิด
กอดก่ายกันกลมก้อน...........ก่อเกื้อกิเลสกาม
คนเคยความใคร่คุ้น............คอยใคร
จมจ่อมจนจิตใจ...................จดจ้อง
ยินยอมหยุดอยากไย............ยากยุ่ง
ทุกข์ทดแทนที่ท้อง..............โทษแท้เท่าทัน
จงพินิจพิศดูด้วยหัวใจ อย่าสงสัยในสิ่งซึ่งประจักษ์ ผู้นำหน้ายุแยงแบ่งพวกพรรค คู่ควรหรือจะรักฤๅเห็นใจ
มิชวนเชื่อฝ่ายไหนให้ยุ่งยาก เปล่าวิพากษ์เลวร้ายหรือเหลวไหล วิเคราะห์รู้แจ่มแจ้งจึงแจงไป มุ่งมั่นในสามัคคีด้วยสัตย์จริง
หรือย่ำยุคความดีมิควรค่า จึงฝักใฝ่ไขว่คว้าเข้าสุงสิง กลับเกลือกกลั้วชั่วช้าน่าติติง อนาถยิ่งเมืองไทยในยามนี้
หรือกลียุคบังเกิดกำเนิดขึ้น หยาบทะมึนทดแทนธรรมหน่ายหนี พุทธองค์ทรงทำนายอลัชชี ครอบครองเมืองคนดีแพ้พ่ายไป
ทรงดำรัสล่วงรู้แก่กาลหน้า กระเบื้องหนาเฟื่องลอยคนหลงใหล น้ำเต้าน้อยถดถอยจมบรรลัย ลุแล้วการณ์กล่าวไว้อนิจจา
หน้าส่วนตัว
1733
