10 เมษายน 2549 17:00 น.
MomMamSan
ที่สุดขอบของท้องฟ้าคือฟ้าไหม
ที่สุดปลายทะเลไกลใช่น้ำหรือ
ที่สุดดินถิ่นขุนเขาใช่เขาฤา
ที่สุดปลายยอดไม้คืออะไร
ที่สุดสายมหานทีมีแคบกว้าง
ที่สุดทุมพุ่มไพรร้างร้างไฉน
ที่สุดขอบจักรวาลมีสิ่งใด
ที่สุดลึกทะเลใสใช่น้ำดิน
ที่สุดทางดำเนินเกินใครรู้
ที่สุดร้องกู่ก้องต้องใครผิน
ที่สุดห้วงกาลเวลาหาสุดสิ้น
ที่สุดของดวงชีวินสิ้นอย่างไร
ที่สุดยอดภูผาสูงสูงหรือต่ำ
ที่สุดรู้ว่ารู้ล้ำล้ำจริงไหม
ที่สุดหยั่งยังไม่รู้เหมือนหยั่งใจ
ที่สุดก้นบึ้งหัวใจใครรู้เอย
6 เมษายน 2549 23:28 น.
MomMamSan
ณ ที่นี่มีความฝันแบ่งปันให้
ฝันด้วยใจใสพิสุทธิ์เสน่หา
อยากชักชวนให้ใครใครตามฝันมา
ร่วมกันปั้นฝันนานาให้เป็นจริง
6 เมษายน 2549 09:38 น.
MomMamSan
" ต้องเริ่มสอนให้หัวใจใฝ่รู้รับ
เกิดแล้วดับเจอต้องพลัดหัดรู้ไว้
เมื่อเผชิญกับตัวตนไม่จนใจ
รับรู้ได้มันก็เป็นเช่นนั้นเอง "
2 เมษายน 2549 16:37 น.
MomMamSan
" ขอฟ้าดินเป็นสักขีวันนี้เหมาะ
ช่วยไล่เคาะเปรตอัปรีย์ให้หนีหาย
เราเหล่าราษฎร์มาร่วมไล่ตัวอันตราย
บ่อนทำลายสามัคคีที่มีมา
มาร่วมขับตัวชั่วชั่วที่ยั่วยุ
ไอ้ชาติทุรชนสุดจะกล่าวหา
ไอ้ตัวเลวโกงกินชาติสุดพรรณา
ตัวชั่วช้าตัวป่วนสามัคคีพัง "
1 เมษายน 2549 12:45 น.
MomMamSan
โอ้อกเราเป็นอย่างไรไฉนจิต
จึ่งเฝ้าคิดถึงแต่เธอละเมอตื่น
ทำอะไรใจนึกได้ทั้งวันคืน
ย้ำจุดยืนว่าคำนึง...คิดถีงเธอ