21 มีนาคม 2549 19:11 น.
MomMamSan
" มองถนนสายเดิมเดิมยิ่งเติมเหงา
รักเก่าเก่าช่างแสนเศร้าเสียหนักหนา
ใจน้อยน้อยยังรอคอยการกลับมา
อยากให้รู้รู้นะว่ายังรัก...เธอ.... "
21 มีนาคม 2549 18:08 น.
MomMamSan
" นี่เพื่อนเกลอตะวันคล้อยเกือบลอยลับ
จันทร์เตรียมตระจับเพลามาส่องแสง
ถอกสุราเมาเป็นบ้าหน้าแดงแดง
เด็กเป็นแผงร้องตะแบงน้าขอตังค์..."
21 มีนาคม 2549 18:01 น.
MomMamSan
" พระจันทร์เด่นเป็นสง่าบนฟ้ากว้าง
ใจอ้างว้างสบัดก้นบนม้าหิน
ร่ำเมรัยด้วยอุราข้าพังพิน
เดินบนดินยังไม่ได้นอนก่ายกอง "
18 มีนาคม 2549 15:04 น.
MomMamSan
" จันทรกานต์ที่กล่าวถึงซึ้งในจิต
ใคร่ครวญคิดรัญจวนใจโหยไห้หา
เธอเป็นใครทำให้ท่านพรรณา
เปรียบเหมันต์เป็นลมล้าพาพัดใจ
เธอคนนี้คงมีค่าตราในจิต
ใจจึ่งคิดผูกพันธ์นิรันดร์ไว้
อ่านอักษรที่กลั่นกรองของบางใคร
ช่างซาบซึ้งในหัวใจไปทุกคน "
18 มีนาคม 2549 14:56 น.
MomMamSan
ฟังคำเล่าเอ่ยเอื้อนสะเทือนนัก
เคยรู้จักแต่ก่อนเก่าเขาเล่าหนา
ว่าพ่อแม่จับหมั้นหมายแต่ไรมา
เรียกกันว่า "คลุมถุงชน" สนตะพาย
เมื่อเป็นเด็กไม่เดียงสาหารู้ไม่
ว่าผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่งพลั้งหมั้นหมาย
ทำเอาสองหัวใจน้อยพลอยมลาย
ด้วยเติบกายใจบ่คล้ายจะชายเชย
สองหทัยให้เจ็บช้ำเหมือนทำผิด
หากจะคิดปลดโซ่ตรวนด่วนเปิดเผย
บ่ทำตามท่านผู้ใหญ่เหมือนละเลย
เขาเปรียบเปรยเป็นคนอกตัญญู
เป็นตำนานที่เล่าขานบ่เคยจบ
ใครได้พบประสบจริงยิ่งหดหู่
ไม่เจอจริงด้วยตัวยิ่งบ่เคยรู้
ที่เล่าอยู่คือเรื่องจริงอิงนิยาย
หน้าส่วนตัว
878
