14 กุมภาพันธ์ 2549 13:39 น.
MomMamSan
" แม้ไม่ขออะไรในวันนี้
ฉันก็มีแต่เพียงเธอที่คิดถึง
ห้วงความคิดล้วนพินิจจิตคำนึง
คำซึ้งซึ้งถึงมากมายหมดหมายความ
ถึงสิ้นไร้แม้นไม่มีสีกุหลาบ
มีเพียงภาพของคนดีมิมีหยาม
คิดแต่เธอคนคนนี้ทุกโมงยาม
ทั่วเขตคามเธอมีค่าเหนือกว่าใคร
ต่อแต่นี้มีเพียงเธอนะที่รัก
ฉันนั้นจักไม่เหลือบตาหาไหนไหน
ด้วยเธอนั้นคือชีวิตและจิตใจ
อบอวลไอรักมั่นฉันกับเธอ
ไม่ขอคัดสรรสิ่งใดใดให้พิเศษ
เพราะทุกเหตุล้วนตั้งเจตน์พิเศษเสนอ
มอบสิ่งสรรพิศุทธิ์เกรดพิเศษเจอ
และที่สุดพิเศษเสมอคือ"เธอ"เอง "
14 กุมภาพันธ์ 2549 10:52 น.
MomMamSan
" ไม่ขอคัด สรรสิ่งใดใด ให้พิเศษ
เพราะทุกเหตุ ล้วนตั้งเจตน์ พิเศษเสนอ
มอบสิ่งสรร พิศุทธิ์เกรด พิเศษเจอ
และที่สุด พิเศษเสมอ คือ"เธอ"เอง "
12 กุมภาพันธ์ 2549 23:13 น.
MomMamSan
" ฝากคิดถึง กับพระพาย ทักทายเจ้า
ฝากขุนเขา ว่าตัวเรา แสนห่วงหา
ฝากตะวัน ตอนย่ำค่ำ มาร่ำลา
ฝากดวงดาว มาบอกว่า หลับฝันดีครับ "
11 กุมภาพันธ์ 2549 17:48 น.
MomMamSan
" หากจะรัก รักแบบนี้ ดีกว่าไหม
รักที่ให้ แต่สิ่งดี มิไหลหลง
รักให้เขา มีสุขได้ ร้ายให้ปลง
รักอยู่คง ในโลกหล้า ที่ท้าทาย "
11 กุมภาพันธ์ 2549 17:20 น.
MomMamSan
" โอ้ดอกไม้ ยามเช้า เจ้าสวยสด
งามช้อยชด กลิ่นสุคนธ์ เหลือล้นหลาย
หมู่ภมร บินเวียนว่อน แล้วหย่อนกาย
ลงดมดอม เจ้าดอกไม้ ชายกลิ่นโชย
พอตกบ่าย ไม้เจ้าคอย คล้อยกิ่งโน้ม
ต้องโพยม ห่อกลีบคลาย คล้ายระโหย
อีกต้องแสง แรงร้อนเร่า เร้ากลีบโรย
เย็นย่ำค่ำ วิหกโบย โผยกลับพลัน
ครั้นราตรี มีแสงจันทร์ ตะวันหลบ
ดาวบรรจบ พบนภา ขอบฟ้านั่น
หมู่ดอกไม้ คลายกลีบเริ่ม เติมชีวัน
รอซึ่งแสง สุริยัน วันใหม่มา
พอรุ่งแจ้ง แสงฟ้าใหม่ สดใสนัก
เจ้าก็พร้อม น้อมใจพรรค รอปักษา
แบ่งกลีบสวย รวยกลิ่นหอม พร้อมเวลา
กลับมาเป็น บุษบา แห่งหล้าเอย "