21 เมษายน 2556 11:29 น.
พาตัวเองออกห่างจากบ้านเกิด
พรากจากผู้ให้กำเนิดเปิดโลกใหม่
ค่อยค่อยวางย่างเท้าก้าวออกไป
เรียนรู้ความเป็นไปในสังคม
ระหว่างทางช่างฝันฉันอ่อนล้า
บางเวลาฉันทุกข์ไม่สุขสม
ข้อเท้าเคล็ดขัดยอกออกระบม
บางเวลาฉันจมบ่อน้ำตา
ในบางคราเบื้องหน้ามีดอกไม้
สวยสดใสใครใครเสน่หา
ฉันลักยิ้มลอบชมบุษบา
ก่อนเดินหน้าล่าฝันวันต่อไป
บนถนนแห่งการแสวงหา
อาจมีรถมีราให้อาศัย
คนบนทางบ้างก็มีน้ำใจ
แต่บางคันก็ขับไวเกินตามทัน
ทุกวี่วันฉันยังต้องเดินต่อ
ประสบการณ์ไม่พอขอสร้างสรรค์
แม่พ่อส่งเสบียงเลี้ยงชีวัน
เฝ้ารอวันลูกรักจักงดงาม