ร้อน 2

KIRATI

มาทะเลเมษาเพราะอากาศ

ร้อนฟิวส์ขาด...เกินอยู่จะสู้ไหว

มันร้อนจริงร้อนจังสุดหยั่งใจ

จึงพาใครคนหนึ่งมาผึ่งพุง

 

เพื่อหลบร้อนนอนพักกลับลมพลิ้ว

ระลอกริ้ว...มองฟ้านภารุ่ง

สู่ชายหาดวาดฝันอันจรุง

หนีเมืองกรุง...หลบร้อนมานอนเปล

 

แต่กลับร้อนไร้ลมจะพรมพัด

เหมือนมันนัดหยุดคลื่น..จะครืนเห่

เธอนอนเหนื่อยเฉื่อยเหงาเฉาทะเล

นอนหน้าเบ้... เหล่ค้อนก่อนหลับไป

 

ในห้องพักหลับเงียบลมเรียบนิ่ง

ไม่ไหวติง...เลยลมจะพรมไหว

เปิดหน้าต่างนั่งรอชักท้อใจ

อุตส่าห์ไกล...เมืองกรุงเพื่อมุ่งมา

 

มีเพียงพัดจัดไปอย่าให้หม่น

แอบเหล่คน...หลับเพลียละเหี่ยท่า

จะเพิ่มเพลีย...เสียวัดจัตวา

ช่างพริ้มตา...น่ารักนักบังอร

 

เห็นเธอหลับร้อนเหลือจนเหงื่อไหล

เหงื่อซึมไป...เปียกหัวจนทั่วหมอน

มองผิวเนื้อเหงื่อชื้นเหมือนฝืนนอน

ถือพัดร่อนโบกทั่วให้ตัวเย็น

 

ลูบสัมผัสจับตัวก็กลัวตื่น

ได้แต่ฝืน...ข่มใจเพียงใกล้เห็น

ดูลักยิ้มพริ้มพักตร์น่ารักเป็น

สำเนาเซ็นถูกต้องเมื่อจ้องดู

 

จมูกนิดติดแม่เมื่อแลหน้า

ทั้งคิ้วโค้งโก่งตาใบหน้าหนู

เหมือนแม่เจ้าราวกับจับโฉมตรู

มาเป็นคู่...แฝดร่างแต่ต่างวัย

 

ณ ห้องนี้ คือที่กำเนิดเจ้า

พ่อพาเจ้า...กลับมา เมษาใหม่

แม้แม่เจ้า...เขาพราก และจากไกล

จงหลับใหล...ไปคุยกับเขาที

 

บอกเขาด้วยว่าพ่อ...รอเขาอยู่

แต่รักหนู พ่อขอ ก่อนเท่านี้

ไม่เคยหมดใจรักและภักดี

เมื่อรักมี...มอบเจ้าจงเข้าใจ

 

และวันหนึ่งถึงวันที่ฝันพบ

ดวงดาวทบ...แนบท้นดลไสว

จงอดรนทนรออย่าท้อไป

สัญญาใด...ไม่สัตย์ เท่ารักเธอ...

 

หลับเสียหลับนับนิ้วลูบคิ้วเล่น

จะพัดเช่น...นี้ไปเรื่อยเสมอ

เมื่อใดเจ้าเศร้านอนร้อนละเมอ

* จะเป็นเบอร์...ห้าพัดประหยัดใจ

** จะเป็นเบอร์...หนึ่งไป ตลอดกาล...