23 พฤศจิกายน 2553 07:48 น.
KIRATI
(สร้อย) ศิลปิน พื้นฐาน ที่เป็นตำนาน...สืบขานกันมา (ซ้ำ)
ขับขาน ตำนานเพลง เอ๋ยยยย...ร่วมขับขาน ตำนานเพลง...
พื้นบ้านครื้นเครง....บรรเลงกลชา....เป้กพ่อ
O อันคำกลอน ที่เอื้อนเอ่ย....ช่างเปรียบเปรย...เสนาะหู
หนึ่งที่ใครใครก็รู้.....ท่านเป็นรุ่นปู่...รุ่นย่า
O ด้นคำเจาะ เหมาะลงตัว....ช่างชวนหัว ให้มัวขำ
หัวร่อจนหน้าคะมำ....แค่...หน้าดำดำ...ก็ทำฮา
O ว่าพ่อบท เจ้าคารม.... คนชื่นชม กันจนทั่ว
ถ้าว่ากัน ตัวต่อตัว..... ใครก็กลัว จนไม่กล้า
O ฝีปากแก ยังกับมีด .... ยามแกกรีดคม...ชมหญิง
สวยสวยอาจ กลายเป็นลิง...สวยไม่จริง (กลับ) สวยขึ้นมา...
O คารมคม หอกหลอกเกี้ยว .... แกติดดอกกระเจียว ไล่ทิ่ม
สาวไหน...ใครทำเป็นติ๋ม .... พ่อแกไล่จิ้ม จนหมดท่า
O เจ้าบท เจ้ากลอน ตัวพ่อ .... ก็ต้องขอ ยกยอให้
พ่อหวังเต๊ะ นั่นปะไร ..... พ่อบทของไทย...นานมา
(สร้อย) ศิลปิน พื้นฐาน ที่เป็นตำนาน สืบขานกันมา (ซ้ำ)
ขับขาน ตำนานเพลง เอ๋ยยยย...ร่วมขับขาน ตำนานเพลง
พื้นบ้านครื้นเครง....บรรเลงกลชา....เป้กพ่อ
O ส่วนทางฝ่ายหญิง พริ้งเพลา .... ผู้ที่เอา...หวังเต๊ะอยู่
เหมือนเกิดมา ว่าเป็นคู่....มาเป็นคุณปู่ คุณย่า....
O คารมกลอน ตอนสะบัด .... ทั้งจิก หยิกกัด กลอนเกี้ยว
หักหอกติด ดอกกระเจียว แม่ก็แก้เกี้ยว...ได้เฮฮา
O เอื้อนเอ่ยมีเย้ย มีถาก .... แม้แกรักมาก ยังฝากแผล
พ่อเพลงคนไหน...ไม่แน่ .... แม่แกฟัดแย่...เชียวหนา
O บัดนี้...ไม่มีแม่เพลง .... ขาดคู่บรรเลง เพลงแจ้ว
เหลือก็แต่เพียง พ่อแก้ว.... ที่แกก็แผ่ว กายา
O เชี่ยวชาญบรรเลง เพลงเก่า... ของชาติไทยเรา...มากมาย
ยามนี้...ต้องช่วยขยาย ... อนุรักษ์เพลงไทย ...คู่ฟ้า
O O ขาดแม่เพลงไป .... ให้แสนอาลัย เพลงนำพา (ซ้ำ)
ขอน้อมอาลัยแม่เพลง....เอ้ยยยยยย.....(ซ้ำ)
ด้วยกลอนบรรเลง...บทเพลงกลชา....(เป้กพ่อ...)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
แม่ศรีนวล น้องสาวของ แม่ประยูร กล่าวว่า แม่ประยูร ได้พูดคุยกับ
พ่อหวังเต๊ะผ่านมือถือ...โดยการบันทึกวิดีโอ
แม่ประยูรบอกกับพ่อหวังเต๊ะว่า.....
ไม่ต้องเป็นห่วง คนถึงเวลาตายก็ต้องตาย แต่เป็นห่วงตัวเองนะ รักนะจุ๊บๆ รักมากนะจุ๊บๆ
ส่วนพ่อหวังเต๊ะก็ได้บอกผ่านทางคลิปวีดีโอว่า
อยากไปเยี่ยมแต่ไปไม่ได้เพราะเดินไม่ได้ เดิน 2 ชั้นยังเดินไม่ได้
เลย ขอให้หายไวๆ นะแม่ประยูรนะ รักนะไม่ต้องเป็นห่วงนะ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
หนึ่งครูจาก...ฝากไว้...ใจรักษ์
หนึ่งครูพัก...ร่างกาย...ถดถอย
หนึ่งศิษย์แม้น...แสนเศร้า...เฝ้ารอย
หนึ่งเพียงน้อย...ขอน้อม...บูชา
21 พฤศจิกายน 2553 21:52 น.
KIRATI
@ ฉันอาบน้ำ ปะแป้ง แล้วแต่งตัว
หยิบดอกบัว จุดธูป เทียนถวาย
กราบไหว้พระ ตระเตรียม กระทงลาย
แล้วลอยชาย ลุยข้าม น้ำท่วมไป
@ เดินถกขา กางเกง ร้องเพลงข่ม
ใจตรอมตรม เดินย่ำ น้ำหลากไหล
สู่เป้าหมาย คือฝั่ง ชลาลัย
หวังเพียงใจ พรฝาก จากคงคา
@ ณ ปีหน้า น้ำขอ แต่พอดี
เพราะปีนี้ แสนยาก ลำบากหา
ท่าฝั่งลอย คล้อยส่ง กระทงพา
น้ำเปียกหน้า ลอยคอ มาขอพร
@ ตอนเดินกลับ นับก้าว กลัวไฟดูด
แข้งขาปูด เข่าครูด กับขอบคอน
พอถึงบ้าน คลานเข่า ไปเข้านอน
หวังเพียงพร คืนเพ็ญ ได้เป็นจริง...
@ จะลอยหน้าบ้านรึก็...
เด้วลอยไปติดบ้านอื่น
ไฟไหม้หมด...^_^
8 พฤศจิกายน 2553 22:15 น.
KIRATI
วันนี้เธอ อาจเจอทุกข์ โถมกระหน่ำ
จนระส่ำ เกินใจเธอ จักสดใส
อย่าหม่นเศร้า เอาความทุกข์ มาถมใจ
มีทุกข์ไซร้ ย่อมมีสุข ขลุกปนเป
เรื่องหม่นหมอง มองแล้วเซ็ง เสียเกร็งเศร้า
ต้องสิ้นเอา สักวันหนึ่ง ซึ่งหักเห
เหมือนความว่า ฟ้าหลังฝน ที่หล่นเท
มักสรวลเส ยามแสงส่อง ต้องนภา
เรื่องร้ายร้าย อาจคล้ายห้วง บ่วงทดสอบ
ให้เรานำ เอาคำตอบ กรอบค้นคว้า
ด้วยกฎนำ พระธรรมพจน์ บทเรียนมา
เลี้ยงชีวา ในวันหน้า คราลุกยืน
ยืดกายไว้ อย่าให้หัว กลัวแผ่นฟ้า
มองข้างหน้า อย่าก้มหลัง ฝังลงผืน
ดินแผ่นนี้ มีเอาไว้ ให้เรายืน
ร้ายเป็นหมื่น ดีเพียงครั้ง อย่าฝังใจ
แด่เธอผู้ เฝ้าดูแล แพลำนี้
ขอเธอมี กำลังจิต คิดเคลื่อนไหว
ฟื้นดวงจิต พิชิตโชค โรคใดใด
อย่าหม่นไหม้ ไปกับร้าย ที่ก่ายกอง
นำความดี ที่เธอก่อ มาทอถัก
นำความรัก ของดวงจิต มิตรเพื่อนพ้อง
นำศรัทธา ของชีวิต ลิขิตมอง
นำมากรอง กลั่นเพียงพิศ จิตพลัง
อีกมากมาย หลายขวบปี มีสิทธิ์อยู่
ได้เรียนรู้ และดูชม สุขสมหวัง
แพลำนี้ มีที่พัก ตักพลัง
ขอจงนั่ง เฝ้าระบบ ครบหมื่นปี
โชคชะตา...
บางครั้งก็เหมือน...จะถูกขีดเขียนแบบ
ไม่สนว่า...เจ้าชะตา...จะรู้สึกยังไง
บางครั้งก็...หนัก...เสียเกือบแดดิ้น
แต่ทว่า...ถ้า...ลมหายใจยังมีอยู่....
ต้องทำใจ...ยอมรับ...ชะตากรรมนั้นๆ
และผ่านมันไปให้จงได้
แล้วก็รอ...รออย่างมีความหวังว่า...
เวลา...จะพาบทดีๆมามั่ง...
ขอจงมั่นใจเถอะว่า...
คำว่าโชค...มันไม่ได้มีแต่คำว่า "ร้าย" เพียงอย่างเดียว..
แด่เธอ...ผู้แกร่งในชะตา...