28 ธันวาคม 2552 15:53 น.
KIRATI
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย...ในสากลพิภพ...
จงคุ้มครองป้องภัย...แด่ท่าน
อาราธนา...สกลพุทธา... มหาสวัสดิ์
สิริพิพัฒน์... ขจัดทุกข์ภัย... ด้วยไออักษร
ให้ผู้ที่รัก... ประจักษ์ ณ มิตร ...อวยฤทธิพร
แด่ชาวบ้านกลอน... ด้วยพรอนันต์ ...นิรันตราย
ขอบุญผจง... องค์อัยยะศักดิ์... มรรคาสถิต
ทวยเทพประสิทธิ์... ลิขิตประสงค์... แด่วงษ์สหาย
อาบไอสวรรค์... ณ ลานบ้านฝัน... สุขกันทุกราย
ขอให้เพริศพราย ...ทั้งกายและจิต ...แด่มิตรแห่งใจ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย...ในสากลพิภพ...
จงดลรักให้บังเกิด...แด่ท่าน
เบิกพรหมเนตร ส่องหล้า สถิตพร
หอมกลิ่นรัก กำจร แผ่ฟ้า
ขับทุกข์ทั่วลานกลอน รอนผ่าน กาลลา
ปีใหม่จง บรรเจิดจ้า แด่ถ้วน ทุกชนม์
ศิวะพรหม แผ่พร้อม พรมี
เสกส่งสุข รวี ก่อแม้น
จำรูญแผ่ สรวลศรี สุขยิ่ง สุขแสน
สุขทั่วลาน กลอนแคว้น แน่นแฟ้น นิรันดร์
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย...ในสากลพิภพ...
จงดลความสุข...สันติ...และ ปิติฯ...แด่ท่าน
สุขสัน-ติ-สุขสรร-พ-สุขสรรค์ เอื้อ อวยชัย
สืบเนื่อง สุขยิ่ง สุขยาว สืบไป สิบชาติ
สมงาม งาน สมบูรณ์ สิ่ง สมใจ สุขอ่า สืบองค์
สูงจิต ส่งสูง ยิ่ง สง่ามาด ทรัพย์พร้อม ศกเฮย
18 ธันวาคม 2552 15:37 น.
KIRATI
เสียงยายทอง...กู่ร้อง...ก้องเพรียกหา
ตาเอ๋ยตา...ตาชู...แกอยู่ไหน
ควายของแก...แย่แล้ว...แผ่วหายใจ
มาให้ไว...ช้าไป...ไม่ทันการณ์
ตาชูมา...หน้าตา...สั่นตระหนก
หวั่นวิตก...ควายป่วย...ด้วยสังขาร
รึ...ข้าวเปลือก...ที่กิน...ไปเมื่อวาน
สันนิษฐาน...มากความ...ไปตามหมอ
หมอรีบบึ่ง...มาตรวจ...สำรวจทั่ว
พินิจความ...พันพัว...จึงเอ่ยขอ
ไม้ซางยาว...ลำตรง...ก็คงพอ
ก่อนหัวร่อ...บอกตา...มาช่วยกัน
แค่ท้องอืด...ฝืดผาย...ระบายหม่น
เอาซางปัก...เป่าก้น...ระบายผัน
ให้ลมจุก...เสียดกด...ได้ลดพลัน
ตาชูลั่น... อย่างนั้น...จงลงมือ
เปิดหางควาย...เสียบซาง...อย่างแผ่วเบา
เสียงความเฒ่า...กระเส่า...ร้องอื้อหือ
แล้วเป่าซาง...นำทาง...ลมกระพือ
จนหูอื้อ...ตาลาย...จะตายครวญ
ให้หมอพัก...สักครู่...ตาชูบอก...
แล้วดึงออก...กลับทาง..ซางเสียบสวน
หมอตกใจ...เห็นตา...กล้ากลับทวน
ทางฝั่งสวน...ก้นควาย...ทำไมตา
อุ...บ่ะ...หมอ...ทางนั้น...หมอเพิ่งเป่า
ข้าไม่เอา...เป่าซ้ำ...รอยดอกหนา
ฝั่งของหมอ...รอเดี๋ยว...สักเสี้ยวครา
ฝั่งนี้ข้า...เป่าหน่อย...ค่อยกลับคืน
3 ธันวาคม 2552 16:03 น.
KIRATI
เสียงไก่ขัน พลันตู ว่าตรู่เช้า
มองหมู่ดาว เดินเศร้า เข้าสู่สรวง
จันทร์พลันหาว ส่งดาว ทีละดวง
ครบทั้งปวง มวลดาว จึงเข้านอน
ส่งต่อกะ อาทิตย์ ให้สิทธิ์ส่อง
งัวเงียล่อง ต้องสาด ผาดแผลงศร
เสกไสว ในศิลป์ ทินกร
ขึ้นพรมพร พร่างฟ้า สง่าแล
แต่หนึ่งหมู่ อยู่เกิน เพราะเพลินเล่น
แอบซ่อนเร้น เล่นกลอน หลบดวงแข
ไม่กลับสรวง ห่วงหา จิบกาแฟ
มาคอยแล แหย่เย้า ให้เรายล
เป็นดวงดาว พราวศักดิ์ ธิดาฟ้า
สถิตค่า ว่ากลอน เป็นพรผล
สนุกนัก พักตร์พริ้ง มิ่งกมล
มาอยู่ยล เขียนอ่าน ในบ้านกลอน
แต่เร้นแอบ แบบว่า ซ่อนหาอยู่
จึงมิรู้ ผู้ใด ในอักษร
เพ่งพินิจ คิดตาม วลีกลอน
ก็สะท้อน หลายผู้ ที่รู้เป็น
ว่าเทวี เทวา เจ้าข้าเอ๊ย
ไฉนเลย เฉยดู ไม่รู้เห็น
จงเผยปีก เปิดเผย เฉลยเป็น
บุตรจันทร์เพ็ญ เปิดเผย เฉลยมา
3 ธันวาคม 2552 14:57 น.
KIRATI
อยากจักถาม หนึ่งบ้าง...คลางใจ
สุดสื่อสาว ความไป...ใคร่รู้
ยามพิศ แม่จอมใจ...บางหนึ่ง นางดู
จอมแก่น แสนชวนชู้...ชื่นเจ้า จอมนาง
ชักชมปราง ชื่นเช้า...ชวนวัน
สุขสื่อสาน สัมพันธ์...ใฝ่เจ้า
นวลชิดช่าง ชวนฝัน...นางเนื่อง เนืองเนา
หนาวยิ่งพิศ จิตเร้า...อุ่นคว้า เคียงกาย
หากใช่ชาย ชื่นน้อง...ชมเคียง
คงอุ่นสม อกเอียง...อิ่มฟ้า
บุญพาน พี่พบเพียง...พิศเผื่อ เดียงสา
บุญหล่น คงรีบคว้า...แม่เนื้อ นานวล
ยามรัญจวน ป่วนเรื้อ...อารมณ์
คงแค่ ครวญรักปม...ไป่แท้
นางใดเด่น ชวดชม...ชายชื่น ชวนแล
เพรียกพร่ำ ผลเพียงแพ้...พ่ายรู้ จิตมอง...
3 ธันวาคม 2552 13:26 น.
KIRATI
จักถาม...น้ำทะเล...ยามคลื่นเห่...มาจูบเท้า
เห็นใคร...ถือใจเรา...เดินหน้าเหง้า...เช้ารุ่งมา
ถามลม...ที่พายพัด...ถามหินตัด...ขัดแผ่นผา
เห็นหญิง...หนึ่งวิ่งพา...ทั้งน้ำตา...มาไหมเอย
ฤา...คิด...จิตจักรู้...ต้องดิ่งสู่...ประตูเผย
ดิ่งดำ...ถลำเชย...ถามกุ้งเกย...กั้งก้ามกราม
นางนั้น...พลันจิตพิศ...เข้าใจผิด...หมดจิตถาม
นางน้อย...พลอยขุ่นความ...เกิดผลีผลาม...ลามใหญ่ใจ
ชะรอย...ว่าทุกข์เคล้า...เลยงานเข้า...เจ้าถามไหม
วิ่งหนี...จากพี่ไป...พี่ตามไหว...ใยพลัดรอย
ไหวไหว...ไหนเงาเธอ...ทุกครั้งเก้อ...เผลอผิดผล็อย
ตามติด...ยังผิดรอย...แม่นางน้อย...คล้อยคลาดครา
ถามดาว...ที่วาววับ...ถามตลับ...หับหอยหา
ถามปู...กู่ถามปลา...ถามทิวา...ถามราตรี
ยิ่งนาน...ยิ่งหมางจิต...ไม่คาดคิด...ผิดจักหนี
ทุกข์หนัก...นักนารี...แม่ยาหยี...ของพี่ยา
อภัย...ให้พี่เถิด...อย่าเตลิด...เกิดกังขา
พี่ผิด...เองแก้วตา...โปรดกลับมา...เถอะยอดใจ