28 พฤศจิกายน 2551 10:36 น.

แด่ ครอบครัว เจียมกิจวัฒนา

KIRATI

font color=#00004C>
แด่ นกเหลืองผู้จงรักฯ

อุดมการณ์ หาญท้า โรมรา
เจียมกิจวัฒนา ชนป้อง
เข้าขวาง กระสุน นา นับเนือง เพื่อปก
วิหกดับ ลับร้อง ว่าแม้น ยินดี

เพียงจิตมี หมายต้าน ชนพาล
เลือดแดง นกเหลืองราน ปกฟ้า
จักยืนยง หักหาญ มารคิด บรรเจิด
หักประเสริฐ เจิดจ้า ในหล้า ฤาควร

ห่าคมทวน หอกร้อย รอแทง
ฤา จะพาน สำแดง จิตล้า
จะหักศาสตราแสง เข้าปก ถวาย
เถิดวงศ์ ภักดีฟ้า ชีพม้วย ยอมพลี

สดุดี วีรกรรมกล้า เยี่ยมยล
สมผู้ภักดีชน เกริกก้อง
เกียรติศักดิ์สืบจน นิจกาล จำจด
ติดตรึงเตือน เผ่าพ้อง ยินไว้ ชั่วกาล

1135

love

comment

25 พฤศจิกายน 2551 16:01 น.

โปรดเถิด....

KIRATI

๑ เหลืองเพราะรัก เพราะภักดี ต่อพ่อหลวง
แดงเพราะห่วง หวงแผ่นดิน ถิ่นสยาม
แดงระแวง เหลืองระวัง ทุกครั้งความ
กลับพร้อมยาม เมื่อต้องสวม ใส่เสื้อดำ

๒ เหลืองรับรู้ ความมิชอบ ของคนชั่ว
แดงว่ามั่ว ทรชน ที่ไหนพร่ำ
เห็นแต่เหลือง เรืองรุกฮือ ถือระกำ
น่าชอกช้ำ แดงย้ำเน้น เส้นปลอดเหลือง

๓ เหลืองมิใช่ ใจยึดติด ชิดแกนนำ
แต่ด้วยคำ ที่นำมอง ของเหตุเรื่อง
เรื่องที่ใคร ทำผิดไว้ ให้ขุ่นเคือง
ปิดซ่อนเมือง ทุกเรื่องไว้ ให้เห็นความ

๔ แล้วนำบอก ออกกล่าว ผ่านทีวี
เพื่อจักชี้ จี้ความผิด ให้คิดถาม
เหตุอันใด ให้ก่อเหตุ เภทภัยทราม
นี่..สยาม ถิ่นงดงาม ห้ามฉ้อกิน

๕ คิดจะกิน ถิ่นกินผลาญ พาลชำแหละ
แอบคอยแทะ แซะกิน อย่างมีศิลป์
เจอะคนรู้ สู้ไม่ถอย ชะรอยริน
สร้างความยิน รินกระแส ว่าแกนนำ

๖ สร้างกระแส ปลุกระดม คนไม่รู้
ใส่เสื้อสู้ สีแดง แฝงถลำ
ปลุกคนให้ รุกไล่ เหลืองระกำ
อ้างชอบธรรม กลบผิด สนิทใจ

๗ เหลืองเป็นภัย ไฉนโดน โยนระเบิด
แดงถูกเชิด ให้เกลียดเหลือง เคืองไม่หาย
เหลืองระทม ต้องทุกข์ตรม มีคนตาย
แดงกลับคล้าย ว่าดีใจ ใช่สมควร

๘ ถามว่าแดง คือไทย ใช่ไหมหนอ
ใช่ ควรพ้อ ต่อรัฐ ให้คิดหวน
ปล่อยให้คน เลวร้าย มาก่อกวน
เหลืองก็มวล เลือดไทย ใช่ควรนอง

๙ สู้อย่างรู้ สู้กัน มั่นพินิจ
สู้ให้ เรา ได้สิทธิ์ เป็นเจ้าของ
อำนาจเรา อย่าให้ผิด คิดครอบครอง
มันหม่นหมอง ต้องหากิน อย่างระอา

๑๐ โปรดเถิดหนอ โปรดมองความ อย่างรอบคอบ
ตรงไหนชอบ ตรงไหนชั่ว มัวแต่ว่า
อคติ ตามจิตหลอก บอกโกธา
โปรดนึกว่า แดงกับเหลือง เพื่อเมืองไทย

1074

love

comment

17 พฤศจิกายน 2551 08:21 น.

ขอน้อมถวายความจงรักฯและอาลัยยิ่ง

KIRATI

ขอน้อมถวายความจงรักฯและอาลัยยิ่ง

พระจอมขวัญกัลยาพระมิ่งแก้ว
พระสิ้นแล้วภาระพระมิ่งขวัญ
ถึงเวลากลับสู่ฟ้าสิ้นจาบัลย์
สู่สวรรค์ยิ่งชั้นฟ้าดาวดึงส์

ราชสกุลจอมพระมหิดล
น้อมกายชนม์สืบไท้ให้คิดถึง
ทุกพระองค์ทรงล้วนหวนคำนึง
แสนโศกซึ้งติดตรึงซึ่งอาดูร

สกุลเทพเทวะลงมาโปรด
เปรมปราโมทย์โชติไสวในไอศูรย์
ปกสยาม งามเพริศแพร้ว แก้วจำรูญ
น้อมเทิดทูนพระจำรัส สุรัสวดี

แม้นพระองค์ทรงเป็นดั่งราชบุตร
คงผ่องผุดยุพราชพระทรงศรี
เพียงพระองค์ทรงเป็น พระบุตรี
พระเชษฐ_ภคินี ศรีวงศ์วาน

แม้นมิยอ ยศยิ่ง พระมิ่งเกล้า
พระมิเพลา พรางแสง แห่งสืบสาน
พระยังพร้อมน้อมต่อบริบาล
ยิ่งสำราญสยามหวังดั่งจิตจง

พระทรงก่อ กรณี_ ยกิจเกริก
เป็นบุญเบิก เลิศความ ตาม ธ ประสงค์
ดำรงงาม ตามปิตุเรศ เกตุแห่งวงษ์
อีก ธ ทรง สืบสรรงาน พระมารดา

พระคุณเลิศประเสริฐมองพลันหมองเศร้า
ด้วยไร้เงาเหงาจิตพินิจหา
ซึ้งหทัยมหาศาลที่ผ่านมา
ผองประชา ทวยราษฎร์ แทบขาดใจ

ขอพระแก้วกัลยาผู้เฉิดโฉม
ดั่งเพ็ญโสมโชติสิทธิ์พิสมัย
จงสถิตจิตครองคล้องดวงใจ
พสกฯไซร้ได้กราบก้มบังคมเทอญ

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

1717

love

comment

11 พฤศจิกายน 2551 14:25 น.

อะ-ภิ-โค-ตะ-ระ-มะ-หา-เศษ-ฐี

KIRATI


อะ-ภิ-โค-ตะ-ระ-มะ-หา-เศษ-ฐี

ข้าเคยถูกคนเขาหมิ่น
ไร้สิ้นจิตคนสงสาร
ที่จนเหมือนคนขอทาน
จึ่งพาลคิดแค้นเกลียดชัง

ความเกลียดฝังลึกกระดูก
เจ็บผูกพันจิตคิดหวัง
เพราะจนข้นแค้นน่าชัง
จึ่งพาลคิดหวังมั่งมี

ร่ำรวยขึ้นมาเมื่อไร
จะได้มีเกียรติมีศรี
ฟาดหัวไอ้คนอวดดี
ว่านี่แหละเงินของกู

จึ่งเริ่มกรุยทางถางถาก
ถือสากปากศีลกินหรู
ทุกทางดีชั่วตัวกู
ต้องอยู่เหนือคนทั่วไป

พอรวยยังมีรวยกว่า
เหนือฟ้ามีฟ้าไฉน
เหนือฟ้ามีฟ้าขึ้นไป
ต้องสูงสุดในแผ่นดิน

ต้องล้มกฎเกณฑ์ขึ้นเด่น
ต้องเล่นการเมืองเป็นศิลป์
สร้างภาพเพื่อแอบแฝงกิน
ติดสินบนคนรอบกาย

มินานข้ารวยล้นฟ้า
ใต้หล้าข้าปองสิ่งหมาย
เพียงแค่พลิกฝ่ามือก็คลาย
ง่ายดายได้มาครอบครอง

ไม่มีสินค้าสักอย่าง
ข้ายังร่ำรวยฉลอง
ฉลาดแกมกลคนมอง
ไม่ต้องเก็บมาใส่ใจ

ประหลาดก็ตรงที่ข้า
เงินตราล้นฟ้าไฉน
ไม่อาจอยู่ได้เมืองไทย
ต้องกลายเป็นแค่คนจร

1528

love

comment

11 พฤศจิกายน 2551 14:14 น.