21 พฤษภาคม 2557 10:13 น.
KIRATI
ร่าย...(โบ) ชมนาง...
งาม แม่เอย ดั่งฝัน...งามเทียบจันทร์นวลแสง...
งามแสร้งเย้ยยั่วฟ้า เลอลักขณา...งามยิ่ง
พิศพริ้งพร่างแลเพริศ...เฉิดโฉมโพยมฟ้า...นาแม่
ยามแน่งอนงค์เยื้อง...ย่างร่างเรืองรังสี
ใจพี่นี้เจียนม้วย ซมป่วยด้วยรักท้น
ล้นเทียมแท้อนงค์นุช ...บุษบงหอมพิสุทธิ์ ...กำจร
โฉมนวลช่างชวนเชื้อ จักกอปรเกื้อบริพัตร
ประหวัดฝันรัญจวน ครวญใคร่ฤทัยนบ
สยบแนบเนื้อนวลน้อง ปองชมให้สมจิตร จริตฝัน...
9 พฤษภาคม 2557 16:02 น.
KIRATI
จะกล่าวกลอน ย้อนไป ในเชียงแสน
เกิดแร้นแค้น ข้าวปลา ทั้งอาหาร
เข้ายุคยาก หมากแพง แล้งกันดาร
ประชาพาล อดยาก อย่างมากมาย
อาทิตย์แผด แดดจัด ลมพัดแผ่ว
ประมงแกร่ว เรือจอด ตลอดสาย
ชลประทาน พาลแห้ง ทุกแก่งกราย
อาเพศหน่าย ผิดล้น ทนกันดาร
ร้อนถึงอาสน์ ราชสรวง แห่งปวงฟ้า
ส่องแว่นหา เห็นเหตุ อาเพศผลาญ
จึงทรงตรึก นึกตรอง มองนงคราญ
ใครทำงาน...ดีดู...ไปกู้ดิน
บัดนั้น...พรหมท่านตรัส ดำรัสว่า
มีเพียง“ฝน” คนกล้า ที่บ้าบิ่น
“จงติดร่ม ชูชีพ...แล้วรีบบิน
แหวกเมฆินทร์...ตัดชั้น สวรรค์ไป”
สิ้นเสียงย้ำ คำสั่ง...ฟังไม่หมด
พรหมบอกบท...ให้เกร็ง จุดเล็งไว้
ฝนแหวกฟ้า คว้าดาว แบบยาวไป
ไม่เข้าใจ...คำสั่ง ที่ฟังมา
เหาะเล็งโค...โตโหนก ตรงโคกหนึ่ง (วัวโหนกโตๆ ยืนอยู่บนโคก) ฮ่าๆๆ อิอิ ^^”
ร่างฝนจึง...เปลี่ยนเป็น เช่น“โค”ว่า
ชาวบ้านมอง จ้องเห็น เต็มสองตา
จึงต่างพา เพรียกกัน (เจ้ยยยย )นั่น“โค-ร่อน”
ร่อนลงมาจากท้องฟ้าเบยย อิอิ อ่ะหิ้ววววว งึ๊กๆ ^^”
ชื่อโคแต่โตเปงลิง อิอิ ^^"
>>> ขอบพระคุณภาพในเน็ตอีกแว้ว ขอรับ ^_^
6 พฤษภาคม 2557 23:16 น.
KIRATI
เมื่อสมองมองแต่เรื่องที่เคืองขุ่น
หน้าตาคุณจะแก่ตามความขุ่นหมอง
ถ้าอยากใสต้องใส่ใจทุกเรื่องมอง
ผลทดลองการมองแท้แค่หนึ่งเดือน
ไม่หลอกกัน เดิมพันด้วยความสวยแจ่ม
เหมือนแม่แบม ประภัสสร อ่อนเสมือน (ยิ้มเป็นพรีเซนเตอร์แป๊บนาปู่)
ยี่สิบต้น บนหน้าผ่องไร้ร่องเลือน
ไร้ปนเปื้อนความหมองคล้ำด้วยธรรมมอง
แต่เดี๋ยวก่อน...ต้องควบคู่กับผงแก้
เพื่อลบแร รอยเหี่ยวย่น บนความหมอง
รอบดวงตา มาร่องแก้ม แถมหนึ่งซอง
ผงครรลอง การมองเห็น ความเป็นไป
เพียงแค่คุณ ผสมลง...ชงน้ำดื่ม
คุณจะปลื้ม...จนลืมแก่ แลผ่องใส
โปรดสังเกต เขตรอยฝ้า หนารอบใจ
จะเลือนไป ในทันที...ที่ใช้มัน
ผ่าน อย. พระผู้มี พระภาคเจ้า
คุณจะสาว สวยดั่งร่าง นางสวรรค์
แต่เดี๋ยวก่อน อีกครั้งถ้า...เกลียดหน้ามัน
คุณต้องมั่น...ใช้ธรรมะ “ชำระใจ”
คงสงสัย ว่าทำไม ใช้ธรรมะ
ไม่ชำระ...แต่ใบหน้า พาสงสัย
เพราะหน้ามัน...เราไม่ชอบ นั้นปะไร
ชำระให้...ถึงดวงจิต...พินิจความ...
เพียงหนึ่งเดือน เหมือนมาโม้ โฆษณา
ถามคุณยาฯ เจ้าจอมหญิง...ลิงทั้งสาม
ผู้ใช้ต่าง บอกต่อไป...”ใสทุกยาม”
ความงดงาม... บนใบหน้า...มาถึงมือ
โปรดสังเกตคำเตือนบนฉลากก่อนอ่านทุกครั้ง....
ห้ามด่าเกินวันละสามคำ...
คนชรา เด็กและสตรีมีพุง...
ฉีกซองซด...สดๆ...ไม่มีข้อห้าม....ใดๆ
.....
....
...
ขอบพระคุณ ภาพสวยๆจากเน็ต ขอรับ...^_^
5 พฤษภาคม 2557 02:24 น.
KIRATI
สิริฤกษ์ เกริกถกล ดลพิภพ
ราชสมภพ พระจอมราช ชาติสยาม
พระบารมี ศรีสวัสดิ์ จำรัสงาม
ทั่วเขตคราม แผ่คุ้มเกล้า เหล่าประชา
ขอพระสยามเทวาฯ จงอารักษ์
พรหมพิทักษ์ พระภูมินทร์ปิ่นเกศา
เถลิงราชย์ นำชาติรุ่ง รุ้งศรัทธา
สืบศักดา แห่งขวัญเกล้า ผองเผ่าไทย
สืบพระชนมายุครอง ป้องปกปักษ์
ราชจักรีวงษ์ ธ ทรงให้
ขอปวงเทพ เทพารักษ์ ปกปักษ์ภัย
พระทรงไชย สยามเจ้า จากเหล่ามาร
ขอจงทรง มีพระพลานามัย
โรคาภัย พหลเหตุ เภทไพศาล
จงผ่านพ่าย ภายรุ่งพ้น ร่นวันวาร
ทรงเบิกบาน ในกาลรุ่ง ของพรุ่งวัน
น้อมกรานเกล้า ถวายพร ด้วยกลอนกล่าว
บังคมกราบ พระบาทท้าวฯ เจ้าจอมขวัญ
ขอถวาย พระพรชัยอนันต์
สถิตมั่น เป็นขวัญแคว้น แห่งแผ่นดิน
....
...
ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต ขอรับ ^_^
3 พฤษภาคม 2557 13:40 น.
KIRATI
คนติดเฟสเหตุผลคนละอย่าง
บางคนสร้าง(กร่าง)ความรู้เป็นครูสอน
บางคนเหงาเร้าจิตคิดอาวรณ์(อาทร)
บางคนร้อน อารมณ์ ระงมคำ
ระบบ “ดาวล้อมเดือน” เป็นเพื่อนไลค์
ต้องแอดให้ เพื่อนมากเหมือนหลากล้ำ
เป็นอัตราค่าตอบเมื่อชอบนำ
เหมือนจดจำ ซองใครก็ใส่คืน
ระบบดาวล้อมเดือนมีเพื่อนติด
ต่างแปะคิด ติดป้าย ประกาศรื่น
วลีย้ำ นำ“สุข-และทุกข์” ฝืน
มากขมขื่น รื่นรมย์ ระงมยิน
ทั้งข่าวสารสาระ ณ โลกนี้
ในเฟสมี หลากหลาย มากมายสิ้น
เหมือนโลกล้ำ จำแลง แสวงจินต์
เป็นโลกถิ่น...แห่งฝัน อันเลิศลอย
พอมองดู ผู้คน บนโลกฝัน
สาระพัน ปัญญา(ปัญหา)จะพาด้อย
สารพัดความรู้ดูเพริศพลอย
ต่างคนคล้อย เคลื่อนค้นอดทนรอ
บ้างก็พบ จบสาง กระจ่างกล่าว
บ้างก็ยาว เกินไขว่ จะไขว้หนอ
บ้างก็ดู รู้ชัดไล่(ไม่)ขัดคอ
มิรู้พอ...รู้ผ่าน...ไม่(จะ)ค้านใคร
ระบบดาวล้อมเดือนเหมือนตัวตน
เป็น“เดือน”ยล ท่าม“ดาว” พราวไสว
สกาวแสงแห่งเพ็ญเด่นในใจ
สบถด่า ก็ไลค์ ไม่สงกา
ระบบดาวล้อมเดือน ...กับเพื่อนเดิม
ไร้รักเติม ใจกัน ที่ฉันว่า
โลกแห่งฝัน ฉันสุข ทุกเวลา
โลกแห่ง“หน้า” หารัก มักไม่มี
ในโลกแสงแห่งฝันทันสมัย
ไม่กล้าใจ พารัก ไร้พักที่
อยากเห็นเพื่อนเกลื่อนบ้านนานนานที
ไม่กี่ปี...ก็เกิน จะเดินไกล
อยากทักทายไม่สนคนอื่นเห็น
อยากเล่นเป็น เหมือนเดิมเมื่อเริ่มใหม่
อยากหัวเราะเคาะโต๊ะโก๊ะโก๊ะไป
อยากทิ้งใจ ไกลจริง ไปวิ่งวน
บนความรักครั้งหนึ่งซึ่งเคยรัก
และคงรัก อยู่ดี ไม่มีหล่น
แต่ติดขัด ประตู ดูชอบกล
ที่ทุกคน ท้อแท้ ยอมแพ้มัน
ขอเพียงผ่านขานคำเพียงนำบอก
ไม่มาหยอก มาแหย่...ยอมแพ้ฝัน
อยู่ที่นี้...เรามี กันและกัน
อยู่ที่นั้น...มันเหมือน“เดือน”กับ“ดาว”
.....
...
..
.
ขอบคุณภาพสวยๆจาก
Bloggang.com : บ้านสีขาว ขอรับ ^_^