22 สิงหาคม 2553 21:45 น.
KIRATI
อุบัติเหตุ...มาพร่า...ฆ่าชีวิต
เพื่อนสนิท...สามนาง...ขึ้นสวรรค์
ทั้งสามนาง...ย่างก้าว...เข้าพร้อมพลัน
ผู้คุ้มกัน...แจ้งกฎ...กำหนดมี
ขอต้อนรับ...สู่ห้วง...สรวงสวรรค์
จงสุขสันต์...อยู่ไป...ให้สุขี
เพียงหนึ่งบท..กฎห้าม...เป็นความมี
เดินดีดี...อย่าเผลอ...เหยียบเป็ดตาย
สามสาวงง...ทำไม...ห้ามเหยียบเป็ด
เมื่อฟังเสร็จ...เดินต่อ...สู่จุดหมาย
ผ่านประตู...รู้พลัน...ชั้นเจ็ดพราย
มากเป็ดคล้าย...ชั้นเจ็ด...ให้เป็ดเดิน
ให้เหยียบลง...คงง่าย...มากมายเป็ด
จะลอดเล็ด...เป็ดหม่อง...ต้องเหาะเหิร
สาวคนแรก...แทรกกาย...หมายก้าวเดิน
ก็เผอิญ...เหยียบโดน...ถูกโยนพลัน
ไปคู่ชาย...นายหนึ่ง...ซึ่งขี้เหร่
ออกร่อนเร่...เป็นคู่...ตุนาหงัน
ทั้งสองกลุ้ม...กุมอก...ตกใจพลัน
นี่สวรรค์...ชั้นเป็ด...เสร็จแน่ตรู
คนที่สอง...ก้าวไป...ได้เจ็ดก้าว
เหยียบเป็ดเข้า...เธอจึง...ถูกดึงหู
โยนไปคู่...หนุ่มหมอง...ต้องทนดู
อยู่กุ๊กกู๋...คู่กัน...นิรันดร์เป็น
เหลือหนึ่งนาง...ย่างเท้า...ก้าวไม่หวั่น
ยังพ้นพลัน...เป็ดปลอด...ตลอดเห็น
ผู้คุ้มฯจึง...ดึงร่าง...หนึ่งชายเป็น
พอเธอเห็น...กรี๊ดรอ!!!..พ่อขวัญใจ
เทพบุตร...สุดหล่อ...พ่อเนื้อหนั่น
คือรางวัล...ให้ฉัน...ฤา...ไฉน
เทพบุตร...แย่งพูด...ขึ้นทันใด
ผมพลาดไป...เหยียบเป็ด...เลยเสร็จคุณ(เรยยย) ^_^
1 สิงหาคม 2553 22:13 น.
KIRATI
ไปเดินห้าง...ข้างแม่...แลสุขชื่น
แม่หยุดยืน...ดูเพชร...เม็ดยอดแหวน
แล้วบอกฉัน...ท่านหนอ...รอทดแทน
มือจับแขน...บอกฉัน...หมั่นเพิ่มพูน
ชี้ที่วง...ตรงกรอบ...แม่ชอบอยู่
ให้ฉันดู...ราคา...แค่ห้าศูนย์
สี่อยู่หน้า...ทำท่า...ว่าต้องจูน
บวกลบคูณ...ถามค่า...ว่ากี่พัน
ฉันมองแม่...แค่งง...กับคำถาม
แม่แกล้งถาม...ใช่ไหม...กระไรนั้น
หน่วยสิบนับ...หลักร้อย..แล้วคล้อยครัน
เป็นหลักพัน...ไงแม่...แกล้งแย่แก
แม่ตอบว่า...เกิดมา...ไม่เคยนับ
เรียกคำศัพท์...ผิดถูก...ลูกแท้แท้
หมดกับลูก...ทุกเรื่อง...ไม่เปลืองแปร
ทำจนแม่...ตกเลข...ยกเหตุอิง
เอาล่ะซิ...ที่นี้...มีชี้บท
เริ่มรันทด...ทวงบุญ...คุณยอดหญิง
เลี้ยงเจ้ามา...หวังว่า...จะพักพิง
พอขอจริง...เพื่อแม่...แค่แหวนวง
นั้น...สี่แสน...นะแม่...ว่าแค่นั้น...
แม่มองฉัน...ร้องโธ่...โถแม่หลง
นึกว่าถูก...ผูกรัก...สักหนึ่งวง
แม่ยอมปลง...หลงคิด...สี่สิบพัน
แล้วขำเดิน...เพลินชม...อารมณ์สุข
ฉันกลับฉุก...นึกไป...ใจสุขสรร
กดแหวนไข่...ไว้แทน...สวมแหวนพลัน
คงสักวัน...วงนั้น...มาสวมใจ
ตกกลางคืน...หมื่นดาว...มาพราวเกลื่อน
แม่มองเดือน...ถามติง...ว่าจริงไหม
ดวงจันทรา...ลอยค่า...ว่าแสนไกล
จะมีใคร...คนไหน...ไปเหยียบมัน
จันทร์อยู่สูง...รุ่งฟ้า...นภากาศ
ใครบังอาจ...ไม่ตาย...เหยียบสวรรค์
ไม่เคารพ...นบไหว้...ไว้ดวงจันทร์
ฤา สวรรค์...เหยียบได้...ในคิดเรา
ฉันมองแม่...แกมอง...แสงทองพร่าง
จันทร์กระจ่าง...ส่องผ่าน...ความขุ่นเขลา
เป็นใครบอก...ออกมา...คงว่าเอา
เป็นแม่เรา...ใจกลับ...จับหัวใจ
หญิงผู้นี้...มีรัก...คงสักหล้า
ร้อยนภา...ดารา...มารวมไว้
เททุ่มรัก...สักล้าน...กาลเคลื่อนไป
รดดวงใจ...ของฉัน...เมื่อท่านมอง
เพียงรอยนิ่ง...พริ้งพักตร์...ประจักษ์ใจ
อบอุ่นใน...ริ้วรอย...ที่คล้อยหมอง
ตามกาละ...เวลา...ถ้านิ่งตรอง
ฉันเห็นทอง...เนื้อแท้...ที่แม่เป็น...
Calendar
Lovers
31 คน เลิฟKIRATI
หน้าส่วนตัว
3428
