23 มิถุนายน 2553 10:09 น.
KIRATI
นับท่านี้....เขาเรียกพม่า...นับหนึ่ง
พะวง...ตะลึง...คะนึงถึงแม่จอมขวัญ
นับครั้งสอง...ของพี่จะขอ...จอมจันทร์
มอบดวง....ชีวัน....ให้แม่จอมขวัญคนเดียว...
นับสามสี่...พี่คงจะใกล้...เป็นบ้า
ถ้ากุ...สุมา...มีท่าว่าไม่เฉลียว
นับห้าหก...เหมือนตกนรก...เลยเทียว
นับเจ็ด...แปดเปลี่ยว....โดดเดี่ยวจนเก้าสิบวาย.....
นับสิบเอ็ด...ไม่แคล้วต้องเด็ด...ดอกโศก
เพราะโลก...ทั้งโลก...ก็คงจะหมดความหมาย
นับสิบสอง...ต้องหมองต้องหม่น...เดียวดาย
หนีโลก...วุ่นวาย...ไปตายอยู่บนดวงจันทร์
นับสิบสี่...เดี๋ยวก่อน...ต้องมีสิบสาม
ไม่อยาก...ให้ถาม...นิยามรักใน...ความฝัน
นับสิบห้า...พม่าไม่ตอบ...ใดพลัน
สิบหก..อกตัน...สวรรค์มาพราก...เธอไป
สิบหกปีผ่านแล้ว ยังครวญ
ในค่ำคืน รัญจวน แต่ร้อง
กาลพาดผ่านพิศผวน นวลแม่ แพรทอง
ใจพี่ยัง ฝังน้อง สู่ห้วง ดวงใจ....เฮย....อิอิ