20 สิงหาคม 2552 08:06 น.

จับ...ผี....{^_^}

แสงโรยรา ตะวันหล่น พ้นขอบฟ้า
สกุณา ถลาบิน กลับถิ่นฐาน
ลมพัดเรียบ เงียบสงัด รัตติกาล
คืนยาวนาน ในบ้านร้าง ข้างวัดวา

เพราะหลงทาง ขอค้างนอน เพื่อผ่อนเหนื่อย
ลมเอื่อยเฉื่อย และเมื่อยตรม ระบมขา
กลางป่าดง คงต้องนอน ผ่อนกายา
สักคืนครา อรุณรุ่ง จักมุ่งไป

ในบ้านทรง กระท่อมนา กลางป่าเขา
ช่างเปลี่ยวเหงา นอนพะวง ด้วยสงสัย
วัดก็ร้าง บ้านก็ร้าง กลางพงไพร
หริ่งเรไร ไร้ระงม ข่มตานอน

พรางรู้สึก ให้นึกไป ใครจ้องอยู่
แง้มตาดู จู่จู่พลัน หมาดันหอน
เสียงโหยหวน ชวนให้เกร็ง ต้องเร่งนอน
จิตเริ่มหลอน นอนฟังเสียง สำเนียงพา

เสียงก็อกแก็ก แปลกแปลกดัง นอนฟังอยู่
เหมือนมาขู่ ผู้หลงทาง สร้างผวา
อธิษฐาน ในบ้านร้าง กลางพนา
หลงทางมา โปรดอย่าหลอก ให้ออกไป

นึกถึงคำ น้อมนำจิต คิดถึงแม่
ยามที่แพ้ แก่จิตตน รนไฉน
จิตภูติ ที่สิงสู่ อยู่ข้างใน
จะหลุดไป จากใจออก มาหลอกตน

จะโผล่แวบ แค่แป๊บเดียว เมื่อเหลียวมอง
จะกู่ร้อง ก้องในหู ดูฉงน
มาแตะแขน สะกิดคอ เพื่อล้อลน
เป็นทุกคน จงจำไว้ อย่าไปกลัว

จิตภูติ ที่หลุดไป ไม่ยากจับ
ให้ขยับ หัวแม่มือ หรือแตะหัว
จิตท่องจำ พระคัมภีร์ ที่ติดตัว
ท่องระรัว แล้วหลับตา นิทราเลย
คร๊อกกกกก......zzzzzzzzz

1500

love

comment

17 สิงหาคม 2552 08:23 น.

ฝัน....

อกอิงหมอน นอนเพียร เขียนความคิด
ตามแต่จิต นิมิต คำกลอนไข
ปล่อยอารมณ์ ผสมสาน ซ่านฤทัย
ล่องลอยไป ในกลอน ก่อนนิทรา

ดินสอกด จรดคำ ตามจิตบอก
พรั่งพรูออก ลอกจด บทชิวหา
จัดครรลอง คล้องงาม ตามจิตพา
เพลินอุรา คราเช้า จึงเข้านอน

ฟ้ารุ่งสาง กระจ่างแสง ยังแฝงจิต
หลับนิมิต ติดพลัน มั่นสมร
ได้ลุ่มหลง รมย์รัก ปักบังอร
นิทรากลอน ศรรัก ปักฤดี

ฝันว่า....

ว ฉินเฉิด พรายฉาย โฉมพิสุทธิ์
เนตรบุรุษ ผุดเพียง เพ่งรังสี
นฤมล ยลยวน นวลสตรี
จอมนรี ศรีโสม โฉมสะคราญ

บุรุษกรุ่น กลิ่นพลัน รัญจวนรัก
ทะนงนัก กลับเคลิ้ม สะเทินหวาม
แพ้โฉมฉิน สิ้นดุ บุรุษงาม
ราบโรยลาม หวามไหว ในบัดดล

ว ฉินงาม ทรามวัย ณ เบื้องหน้า
งามหยาดฟ้า ลงมา จากเวหน
มาฉาดฉาย พรายแสง เสน่ห์ยล
เร้ากมล ยลงาม ตระการเรือง

อกสามศอก ชาตรี ที่เก่งกล้า
กลับสิ้นท่า ไร้แวว เป็นแมวเชื่อง
เพียงแผ้วพบ สบพักตร์ ประจักษ์เรือง
เนตรนางเนือง เฟื้องรัก ประจักษ์แล.....