3 ธันวาคม 2552 16:03 น.
KIRATI
เสียงไก่ขัน พลันตู ว่าตรู่เช้า
มองหมู่ดาว เดินเศร้า เข้าสู่สรวง
จันทร์พลันหาว ส่งดาว ทีละดวง
ครบทั้งปวง มวลดาว จึงเข้านอน
ส่งต่อกะ อาทิตย์ ให้สิทธิ์ส่อง
งัวเงียล่อง ต้องสาด ผาดแผลงศร
เสกไสว ในศิลป์ ทินกร
ขึ้นพรมพร พร่างฟ้า สง่าแล
แต่หนึ่งหมู่ อยู่เกิน เพราะเพลินเล่น
แอบซ่อนเร้น เล่นกลอน หลบดวงแข
ไม่กลับสรวง ห่วงหา จิบกาแฟ
มาคอยแล แหย่เย้า ให้เรายล
เป็นดวงดาว พราวศักดิ์ ธิดาฟ้า
สถิตค่า ว่ากลอน เป็นพรผล
สนุกนัก พักตร์พริ้ง มิ่งกมล
มาอยู่ยล เขียนอ่าน ในบ้านกลอน
แต่เร้นแอบ แบบว่า ซ่อนหาอยู่
จึงมิรู้ ผู้ใด ในอักษร
เพ่งพินิจ คิดตาม วลีกลอน
ก็สะท้อน หลายผู้ ที่รู้เป็น
ว่าเทวี เทวา เจ้าข้าเอ๊ย
ไฉนเลย เฉยดู ไม่รู้เห็น
จงเผยปีก เปิดเผย เฉลยเป็น
บุตรจันทร์เพ็ญ เปิดเผย เฉลยมา
3 ธันวาคม 2552 14:57 น.
KIRATI
อยากจักถาม หนึ่งบ้าง...คลางใจ
สุดสื่อสาว ความไป...ใคร่รู้
ยามพิศ แม่จอมใจ...บางหนึ่ง นางดู
จอมแก่น แสนชวนชู้...ชื่นเจ้า จอมนาง
ชักชมปราง ชื่นเช้า...ชวนวัน
สุขสื่อสาน สัมพันธ์...ใฝ่เจ้า
นวลชิดช่าง ชวนฝัน...นางเนื่อง เนืองเนา
หนาวยิ่งพิศ จิตเร้า...อุ่นคว้า เคียงกาย
หากใช่ชาย ชื่นน้อง...ชมเคียง
คงอุ่นสม อกเอียง...อิ่มฟ้า
บุญพาน พี่พบเพียง...พิศเผื่อ เดียงสา
บุญหล่น คงรีบคว้า...แม่เนื้อ นานวล
ยามรัญจวน ป่วนเรื้อ...อารมณ์
คงแค่ ครวญรักปม...ไป่แท้
นางใดเด่น ชวดชม...ชายชื่น ชวนแล
เพรียกพร่ำ ผลเพียงแพ้...พ่ายรู้ จิตมอง...
3 ธันวาคม 2552 13:26 น.
KIRATI
จักถาม...น้ำทะเล...ยามคลื่นเห่...มาจูบเท้า
เห็นใคร...ถือใจเรา...เดินหน้าเหง้า...เช้ารุ่งมา
ถามลม...ที่พายพัด...ถามหินตัด...ขัดแผ่นผา
เห็นหญิง...หนึ่งวิ่งพา...ทั้งน้ำตา...มาไหมเอย
ฤา...คิด...จิตจักรู้...ต้องดิ่งสู่...ประตูเผย
ดิ่งดำ...ถลำเชย...ถามกุ้งเกย...กั้งก้ามกราม
นางนั้น...พลันจิตพิศ...เข้าใจผิด...หมดจิตถาม
นางน้อย...พลอยขุ่นความ...เกิดผลีผลาม...ลามใหญ่ใจ
ชะรอย...ว่าทุกข์เคล้า...เลยงานเข้า...เจ้าถามไหม
วิ่งหนี...จากพี่ไป...พี่ตามไหว...ใยพลัดรอย
ไหวไหว...ไหนเงาเธอ...ทุกครั้งเก้อ...เผลอผิดผล็อย
ตามติด...ยังผิดรอย...แม่นางน้อย...คล้อยคลาดครา
ถามดาว...ที่วาววับ...ถามตลับ...หับหอยหา
ถามปู...กู่ถามปลา...ถามทิวา...ถามราตรี
ยิ่งนาน...ยิ่งหมางจิต...ไม่คาดคิด...ผิดจักหนี
ทุกข์หนัก...นักนารี...แม่ยาหยี...ของพี่ยา
อภัย...ให้พี่เถิด...อย่าเตลิด...เกิดกังขา
พี่ผิด...เองแก้วตา...โปรดกลับมา...เถอะยอดใจ
1 ธันวาคม 2552 07:51 น.
KIRATI
ระแนงไม้...ไผ่สาน...ฤา...ทานหนาว
เมื่อคราคราว...หนาวให้...ใจสลัว
ในราตรี...ที่เหมือน...ต้องเตือนตัว
ตระหนักกลัว...เกรงหวั่น...จะสั่นตาย
ผนังต้าน...ทานลม...มันบ่มเก็บ
ความหนาวเหน็บ...เย็นอยู่...มิรู้หาย
เพียงผวยผืน...ฝืนห่ม...ระบมกาย
เหมือนความตาย...ใกล้จิต...มาติดจอง
แม้อัคคี...ที่ก่อ...จะพออุ่น
ยังทารุณ...กรุ่นเนื้อ...เพียงเกื้อหมอง
กระแสลม...พรมผ่าน...สะท้านกอง
อัคคีโชย...โรยล่อง...ละอองไอ
ไม่อบโอน...โดนกรุ่น...จะอุ่นพอ
คิดเร่งกอ...กองฟื้น...ก็ฝืนไข
จะหักล้าง...ถางพง...ในดงไพร
ก็เกรงแฝง...แล้งภัย...ในแดนครอง
จึงจำเจ็บ...เหน็บหนาว...ทุกคราวค่ำ
ตะวันคล้อย...ลอยต่ำ...ต้องจำหมอง
ในค่ำยาว...หนาวล้า...น้ำตานอง
เพียงจิตปอง...ผ่านฟื้น...เมื่อคืนคลาย
16 ตุลาคม 2552 16:02 น.
KIRATI
เก็บเนื้อเรื่องมาจาก ภาพยนตร์เรื่อง X MEN ตอน Origins: Wolverine
ครั้งหนึ่งดวงจันทร์มีคนรักอยู่หนึ่งคน...
แต่เธอหลอกให้คนรักของเธอให้ไปเก็บดอกไม้บนโลก
โดยที่ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่า...ถ้าออกจากดินแดนแห่งนั้น
แล้วก้าวเข้าสู่โลกมนุษย์...จะไม่มีวัน
กลับมาสู่ดินแดนแห่งนั้นได้อีก..
ชายหนุ่มกลายร่างเป็นหมาป่า...
และในทุกคืนที่ พระจันทร์เต็มดวง...
เขาจะส่งเสียงหอน...โหยหวล...
เพื่อเป็นการบอกต่อพระจันทร์ผู้เป็นที่รัก...
ให้รับรู้ถึงตำแหน่งที่อยู่...ของเขาบนโลก....
บริมาส เด่นฟ้า พาพิศ เพลินแล
หนาวนิ่ง ลมปมจิต แหล่ร้อง
หอนหวล ป่วนชมชิด เพรียกพร่ำ ลำแข
โสมส่อง พรวนพรมพร้อง พร่ำเพ้อ เพียงเพ็ญ
ยะเยือกเย็น เข่นเคล้า อารมณ์ หมอง มา
แลร่าน รานระทม พ่ายแพ้
จัทรารุ่ง ปรุงตรม เพลิงพล่าน พิศวาท
สุดจ่อมจม จิตแท้ แหล่เร้น เพ็ญลวง
งามดอกดวง ช่อฟ้า ชมเนา งามแฮ
เด็ดช่อ พิศพวงเพลา ห่อนรู้
จักถูกล่อ ลวงเขลา ขาดค่ำ คืนเคียง
รักเบี่ยงผลัด พลัดผู้ อยู่เร้น เพียงตรม
ยามจันทร์พรม พร่างไร้ เมฆา พิศนา
เพียงเพ่ง เพ็ญโสภา พร่ำพ้อ
หอนหวลร่ำ เรียก มา จิตหวั่น รัญจวน
มวลร่าน รักรมย์ล้อ พ่ายพ้น ยลจันทร์
(ขอลงบทกลอนขยายโคลง...ไว้ด้วย...ขอรับ...)
เพ็ญ เด่นฟ้า พิศเพลิน....ชมแล
ลมหนาวแปร อารมณ์....เห่าหอน
เคล้าจิตแฝง แสงจันทร์... พลันวอน
แสงเรื่อรอน อสูร.... แลจันทร์
เสียงโหยไห้ ในหนาว...เศร้าสร้อย
ด้วยใจน้อย ร้อยรัก....โศกศัลย์
ยามจันทร์เพ็ญ เด่นฟ้า....จาบัลย์
จับจ้องจันทร์ จมรัก....หลอกลวง
ดอกฟ้างาม ยามต้อง....การชม
ใช้คารม รักลวง....บวงสรวง
บ่ คิดฝัน คำนั้น....หลอกลวง
น้ำตาร่วง สิ้นรัก....ขาดลา
จันทร์เต็มดวง ในค่ำ....คืนงาม
อสูรตาม ทวงถาม....เสน่หา
เพรียกจันทร์แล แค่ลาง...หางตา
หอนโหยว่า ข้ายัง....รักจันทร์...
บริมาส = จันทร์เต็มดวง
มา = ดวงจันทร์
Calendar
Lovers
31 คน เลิฟKIRATI
หน้าส่วนตัว
1402
