17 พฤศจิกายน 2551 08:21 น.
KIRATI
ขอน้อมถวายความจงรักฯและอาลัยยิ่ง
พระจอมขวัญกัลยาพระมิ่งแก้ว
พระสิ้นแล้วภาระพระมิ่งขวัญ
ถึงเวลากลับสู่ฟ้าสิ้นจาบัลย์
สู่สวรรค์ยิ่งชั้นฟ้าดาวดึงส์
ราชสกุลจอมพระมหิดล
น้อมกายชนม์สืบไท้ให้คิดถึง
ทุกพระองค์ทรงล้วนหวนคำนึง
แสนโศกซึ้งติดตรึงซึ่งอาดูร
สกุลเทพเทวะลงมาโปรด
เปรมปราโมทย์โชติไสวในไอศูรย์
ปกสยาม งามเพริศแพร้ว แก้วจำรูญ
น้อมเทิดทูนพระจำรัส สุรัสวดี
แม้นพระองค์ทรงเป็นดั่งราชบุตร
คงผ่องผุดยุพราชพระทรงศรี
เพียงพระองค์ทรงเป็น พระบุตรี
พระเชษฐ_ภคินี ศรีวงศ์วาน
แม้นมิยอ ยศยิ่ง พระมิ่งเกล้า
พระมิเพลา พรางแสง แห่งสืบสาน
พระยังพร้อมน้อมต่อบริบาล
ยิ่งสำราญสยามหวังดั่งจิตจง
พระทรงก่อ กรณี_ ยกิจเกริก
เป็นบุญเบิก เลิศความ ตาม ธ ประสงค์
ดำรงงาม ตามปิตุเรศ เกตุแห่งวงษ์
อีก ธ ทรง สืบสรรงาน พระมารดา
พระคุณเลิศประเสริฐมองพลันหมองเศร้า
ด้วยไร้เงาเหงาจิตพินิจหา
ซึ้งหทัยมหาศาลที่ผ่านมา
ผองประชา ทวยราษฎร์ แทบขาดใจ
ขอพระแก้วกัลยาผู้เฉิดโฉม
ดั่งเพ็ญโสมโชติสิทธิ์พิสมัย
จงสถิตจิตครองคล้องดวงใจ
พสกฯไซร้ได้กราบก้มบังคมเทอญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
11 พฤศจิกายน 2551 14:25 น.
KIRATI
อะ-ภิ-โค-ตะ-ระ-มะ-หา-เศษ-ฐี
ข้าเคยถูกคนเขาหมิ่น
ไร้สิ้นจิตคนสงสาร
ที่จนเหมือนคนขอทาน
จึ่งพาลคิดแค้นเกลียดชัง
ความเกลียดฝังลึกกระดูก
เจ็บผูกพันจิตคิดหวัง
เพราะจนข้นแค้นน่าชัง
จึ่งพาลคิดหวังมั่งมี
ร่ำรวยขึ้นมาเมื่อไร
จะได้มีเกียรติมีศรี
ฟาดหัวไอ้คนอวดดี
ว่านี่แหละเงินของกู
จึ่งเริ่มกรุยทางถางถาก
ถือสากปากศีลกินหรู
ทุกทางดีชั่วตัวกู
ต้องอยู่เหนือคนทั่วไป
พอรวยยังมีรวยกว่า
เหนือฟ้ามีฟ้าไฉน
เหนือฟ้ามีฟ้าขึ้นไป
ต้องสูงสุดในแผ่นดิน
ต้องล้มกฎเกณฑ์ขึ้นเด่น
ต้องเล่นการเมืองเป็นศิลป์
สร้างภาพเพื่อแอบแฝงกิน
ติดสินบนคนรอบกาย
มินานข้ารวยล้นฟ้า
ใต้หล้าข้าปองสิ่งหมาย
เพียงแค่พลิกฝ่ามือก็คลาย
ง่ายดายได้มาครอบครอง
ไม่มีสินค้าสักอย่าง
ข้ายังร่ำรวยฉลอง
ฉลาดแกมกลคนมอง
ไม่ต้องเก็บมาใส่ใจ
ประหลาดก็ตรงที่ข้า
เงินตราล้นฟ้าไฉน
ไม่อาจอยู่ได้เมืองไทย
ต้องกลายเป็นแค่คนจร
11 พฤศจิกายน 2551 14:14 น.
KIRATI
บ่วงรัดมัดคนโสด
ขานรับรอ ต่อฟ้า หาเพียรสุด
มิเคยหยุด ควานหา ชะตาเอย
เพราะหัวใจ ใคร่รัก สมัครเชย
ไม่พบเลย ความรัก มาปักใจ
รั้งเรื้อรอ ต่อรัก ตระหนักจิต
ว่าตรมติด คิดพา ว่าไฉน
วันเวลา ล้าลอย คล้อยคืบไป
สืบหทัย ไห้โหย โรยรักลา
จนพบคำ นำจิต จึงคิดเบิก
ให้ก้องเกริก เลิกครวญ ชวนจิตหา
ชาติภพก่อน ย้อนกาล ผ่านเรื่อยมา
มั่นสัญญา สัจจะ ว่าจะครอง
ยังมิพาน ควานพบ ซบเนื้ออุ่น
เพราะหมั้นคุณ บุญเก่า ด้วยเราสอง
ยังไม่พบ นบเนื้อ นวลละออง
จึงคงครอง เป็นโสด โดดเดี่ยวรอ
ในราตรี ชี้กรรม ด้วยคำสัตย์
มิอาจตัด มัดจิต คิดคำขอ
จงโมฆะ ละไป ไม่ต้องรอ
เพราะจิตท้อ พ้อเพ้อ จะเจอกัน
อยู่ไหนเล่า เฝ้าคิด จนจิตเจ็บ
มันหนาวเหน็บ เนื้อใจ ให้โศกศัลย์
เธออยู่ไหน ใคร่รู้ จงกู่พลัน
คงเช่นกัน รัญจวน ครวญหาใจ
รึวงเวร เป็นกรรม ด้วยนำขับ
ให้สลับ กลับกัน ฉันเธอหมาย
เกิดไม่พร้อม ย่อมคิด ผิดเลื่อนลาย
จึงเคลื่อนคล้าย คลาดแคล้ว จากแก้วใจ
ว่าใครโสด โปรดฟัง ดั่งคำกล่าว
จิตร้อนผ่าว หนาวรอ ท้อไฉน
เพราะผูกกรรม คำสัตย์ มัดแน่นไป
อาจเป็นได้ เพราะคำมั่น ในสัญญา
ความเชื่อส่วนบุคคล...โปรดใช้วิจารณญาณ .....
11 พฤศจิกายน 2551 14:07 น.
KIRATI
คอย
คอยหวนทวนกลับสู่ ดวงใจ
เพียงเพราะอะไรข้า ไม่รู้
เฝ้าคิดถึงแต่แม่ โฉมตรู
เจ้าพธูต้องคืนหวน กลับมา
คอยหาเพียงว่าเจ้า อยู่ไหน
ด้นเดินเรื่อยไปออก ตามหา
ข้าสุดคิดถึงเจ้า กานดา
ปรารถนาแต่เพียง ได้เจอ
ผ่านโค้งคดคลองมอง หาเจ้า
ผ่านพงลำเนาก็ เฝ้าเพ้อ
จากเหนือจรดใต้หมาย จักเจอ
ไม่เคยเลยไม่เพ้อแม้สักครา
จากไปในคืนแสง เดือนดับ
ถวิลท้อรอรับ คอยหา
ไม่คิดว่าไปแล้วไม่กลับมา
ทิ้งปล่อยลอยลาให้ข้าเพ้อครวญ
3 พฤศจิกายน 2551 09:05 น.
KIRATI
*****ดนตรีไทยเดิม*****
ให้พิศเพลิน เชิญรับ ขึ้นขับบท
เป็นเสียงสด ดลจิต ติดตรึงสรวง
ระรินเสียง เพียงร่ำ ด้วยฉ่ำทรวง
เสียงรินลวง ดวงจิต จนติดใจ
บรรเลงฉ่ำ พร่ำผลิน ทั้งวิญญาณ
สดับดาล รับต่อ ดั่งข้อไข
มันดิ่งปลง ลงกด ถึงห้วงใจ
เสนาะหู รู้ได้ ด้วยจิตตรึง
จึ่งขอพาน พบพา ว่าวงขับ
ที่สดับ กรับกลอง กับฆ้องขึง
อีกทั้งเสียง พิณพา ประสาคลึง
จนคะนึง จิตน้อม จะยอมยล
ระนาดนวล ชวนจิต พิศวาส
ก็เด็ดขาด เคล้าคลึง ถึงฉงน
จะเข้ดีด กรีดสาย ดั่งร่ายมนต์
ประสิบทิศ จิตยล มิเคยฟัง
ว่าเพียงหมื่น คืนวัน ที่พลันเกิด
เสียงประเสริฐ เลิศสุด มิอาจสรรค์
ยังมิเปรียบ เทียบเก่ง เพลงประชัน
ด้วยเพียงเพลิน เพลงพลัน ที่หยุดยิน
จะขอชม ชื่นทรวง ในดวงจิต
คงหงุดหงิด คิดครวญ ในสวนศิลป์
อรรถรส บทเพลง ที่ได้ยิน
เหมือนรวยริน สิ้นแม้น มิได้ยล
Calendar
Lovers
31 คน เลิฟKIRATI
หน้าส่วนตัว
1719
