คิดถึง "น้ำพุ"

กวีปกรณ์

เรียบเรียงร้อยเรื่องราวรอยน้ำตา
เค้นความทุกข์ขึ้นมาขีดเขียน
คำให้การของแม่หม้ายใช่นั่งเทียน
ฟุ้งเฟื่องฝันมาเพียรเพียงจินตนา

ท่านทุกคนเข้าใจความเป็นแม่
ลูกย่ำแย่ยากเยียวย้ำรักษา
อยากยื้อยุดฉุดชีพลูกขึ้นมา
กลับได้เพียงกองน้ำตาว่า "น้ำพุ"

เพราะยังชีพอยู่ในวรรณอักษร
ภาพทรงจำยังจรเศร้าพังผุ
จะวัยเด็กวัยรุ่นเพียงอายุ
หากจิตใจยังครุด้วยบาดแผล

การบำบัดเพียงกายให้หายอยาก
ส่วนใจหากที่สำคัญไม่งั้นแย่
ปมปัญหาควรได้รับการดูแล
เพียงไถ่ถามลูกของแม่ "เป็นอย่างไร"

วัยรุ่นเรื่องมากมายหลากหลายปม
ร้อยแปดพันปัญหาถมโถมเข้าใส่
อยากเล่าเรื่องสารพันอันเป็นไร
เพียงเปิดรับและเข้าใจใช้บำบัด

เพราะ "น้ำพุ" ยังสวยได้ด้วยแต่ง
สวนทรงจำซ่อมแปลงเสริมไม้จัด
เอาดอกพันธุ์แสนงามเข้าถามทัด
บนใบหูลูกรัก ใช่ทำร้าย

เพราะ "น้ำพุ" ยังอยู่ในมุมมืด
กับหัวใจจืดชืดไร้จุดหมาย
รอเพียงวันมอดดับของร่างกาย
ตามหัวใจที่วายไปนานแล้ว