26 กุมภาพันธ์ 2550 13:55 น.
กวีปกรณ์
สองบาทคิดขึ้นขี่...............สี่บาท
อาจควบเพชรฆาตร.............เขื่องเขี้ยว
มาดหมายยึดอำนาจ.............ชาตพยัคฆ์
บ่ยั่นความกราดเกรี้ยว........กร่างกล้าท้าฟัน
สองสัตว์ประหัตห้าว........เหี้ยมหาญ
จวบพลบจบรัตติกาล...........ศศิแจ้ง
สี่บาทพลาดเกียรติขาล........คนข่ม
สองบาทขยับแข้ง................ขนาบข้างร่างพยัคฆ์
สี่บาทประมาทแม้..........เพียงนิด
เคืองขุ่นคอยครุ่นคิด..........เกียรติกู้
หมายมาดฆาตรชีวิต...........คนขี่
รอเมื่อมันเสียรู้..................ปลิดสิ้นวิญญาณ์
สนุกนึกสำนึกได้............สายเกิน
สองบาทองอาจเพลิน...........ยากย้อน
ทางใดกลับลงเดิน...............ด้วยบาท ตนนา
หากพลาดอาจเดือดร้อน......มอดม้วยมรณา
สี่บาทยังรู้พลาด.............พลั้งผิด
คนจึ่งควรพินิจ...................ถี่ถ้วน
ประสงค์กระทำกิจ-..............การสรรพ
ตรองไตร่ทุกเรื่องล้วน........ผ่อนร้ายกลายเบา
15 กุมภาพันธ์ 2550 19:14 น.
กวีปกรณ์
มือน้อยค่อยเขียนขีด มือใหญ่จ้วงแทงกรีด
สีหน้าเจ้าจางซีด มองมีดในมือนั่น
น้ำตาเจ้าพล่าไหล ปลายคมบั่นคอใคร
หวาดกลัวสุดขั้วใจ สิ้นไร้ความปราณี
น้ำต้าเจ้าย้อยหยด รอยมีดรินเลือดสด
เลอะกระดาษจนหมด เปรอะรอยรดแดงฉาน
ภาพแห่งจินตนาการ ภาพหนึ่งข่าวจากสาร
สร้างสรรค์หนึ่งชิ้นงาน ฆาตรการธรรดา
ส่งตรงถึงโต๊ะครู ใครใครมามองดู
รอพิจารณาอยู่ คุณครูลุกจากไป
คะแนนได้เต็มแต้ม สักพักเดินชื่นแช่ม
เด็กน้อยค่อยยิ้มแย้ม ปรากฏแซมสังคม
หากลองอ่านแบ่งครึ่งให้ส่วนมือน้อยและมือใหญ่แยกกัน จะได้สองส่วน คือ ส่วนมือน้อยและมือใหญ่ แต่เมื่ออ่านรวมกันจะช่วยกันขับเน้นได้ความมากขึ้น
ฉันทลักษณ์แบบใหม่
_____________
I I
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
_________________I
I
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
I_____________I
บทหนึ่งมี 4 วรรค วรรคละ 5 คำ คำสุดท้ายของวรรคที่ 1-2-3 สัมผัสกันหมดและสัมผัสมายังคำที่ 2 ของ วรรคที่ 4 ด้วย
เอกชล ดุลณกิจ
๔๗๐๑๔๕๑
8 กุมภาพันธ์ 2550 03:49 น.
กวีปกรณ์
หากเธออาจสามารถรื้อรักคืนหวน
เสี้ยวทรงจำบางส่วนสำนึกได้
ขออย่าแปรโปรดปล่อยรอยรักไป
ตราตรึงจิตแนบไว้ในวันวาน
แม้นอัคคีแห่งกาลจักผลาญบ้าง
เหลือเพียงเถ้าธุลีจางจนยากสาน
แต่มากค่าควรอยู่คู่ดวงมาน
บทเรียนรักจดจารบนลานจินต์
เพื่อมิพลั้งดั่งก่อนตอนเราจาก
กลายเพียงซากเศษรักที่หักบิ่น
โศกสลดหยดน้ำตาต้องหลั่งริน
เพื่อล้างทรวงสร่างสิ้นกลิ่นโศกา
จงไตร่ตรองลองคิดพิศพิจารณ์
หากจักสานรักใหม่ดั่งใฝ่หา
ฉันอยู่รอตรงนี้มีเวลา...
รักล้ำค่าคงคอยร้อยสัมพันธ์
1 กุมภาพันธ์ 2550 05:04 น.
กวีปกรณ์
บางใครคอยร้อยรักเพื่อพักจิต
บ้างครุ่นคิดขุ่นข้องกลัวหมองหมาง
บางคนคั้นปั้นแต่งขีดแบ่งทาง
บ้างคุ้นสร้างเสพย์รักรีบตักตวง
บางครั้งแกล้งแสร้งสานสัมพันธ์ถ่อย
บ้างครวญคอยโหยหากว่ารักล่วง
บางคราคลาดพลาดพลัดกรรมซัดทรวง
บ้างค้านดวงดื่มรักมิพักใจ
บางคมรักปักจิตดั่งพิษร้าย
บ้างคมคายค้นคู่จึงอยู่ใกล้
บางค่ำคิดคลายอารมณ์คล้ายขัดไคล
บ้างค้นกันจนใช่จึงเคียงครอง
บ้างคบหาสมาคมค่อยสร้างสรรค์
บ้างคิดหมั้นหมายไว้ใจจับจ้อง
บ้างคล้ายคล้ายหมายตามาจับจอง
บ้างควงคล้องแขนเคียงเพียงนิรันดร์
บางรักไร้รูปร่างสร้างสิ่งสวย
บางรักสรรค์สิ่งช่วยชื่นฉ่ำฝัน
บางรักร้ายลองเรียนรู้จึงเท่าทัน
บางรักร้อนผ่อนผันเหมันต์กาล
ร่วมร้อยรักรังสรรค์ปันรอยรื่น
ร่วมแช่มชื่นชมชอบช่วยถักสาน
ร่วมปลูกรักประดับประกับมาน
ร่วมจดจารรักจินต์จนสิ้นใจ
หน้าส่วนตัว
4550
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวีปกรณ์
