15 พฤศจิกายน 2550 21:05 น.
กวีปกรณ์
คำลาคราครั้งนั้นยังหวั่นหวาม
ไม่งดงามดั่งคำรักสักน้อยหนึ่ง
ไยพ้นผ่านนานมายังตราตรึง
ทั้งที่ไม่ซาบซึ้งแม้ครึ่งใจ
ซ้ำยังสร้างรอยร้าวย้ำรอยลึก
ห้วงอารมณ์รู้สึกเศร้าโศกไห้
แม้มากด้วยเหตุผลคลายหม่นใจ
ก็ยากล้างทรวงในไร้โศกตรม
สิ้นสุ้มเสียงสั่งเสียซึ่งสั่นเครือ
ส่งรอยยิ้มระเรื่อเจือสุขสม
ให้คลายหมองหม่นม่านลานระทม
กลบกล้ำกลืนขื่นขมคอยข่มจินตน์
เพิ่งเรียนรู้เรื่องลาคราครั้งนั้น
ยังแว่วหวั่นหวามใจไม่หยุดสิ้น
แม้เหม่อมองแมกไม้ปลิดใบบิน
หยดน้ำตาก็รดรินยากชินชา
อยากได้ยินคำรักอีกสักครั้ง
หากทำได้เพียงหวัง ยังหวังว่า
สักวันหนึ่งวันใดในไม่ช้า
ถ้อยคำอันปวดปร่าจักปราชัย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวีปกรณ์
หน้าส่วนตัว
1225
