30 กรกฎาคม 2555 12:19 น.
กวีปกรณ์
ประเด็น ภาษาสก๊อยส์ จากการสนทนากับตัวเองพักใหญ่ และมีบรรดาเพื่อนผู้คอยเกลียดแวะมากัดนั่นนี่ ได้ความว่า ภาษาสก๊อยส์นั้นเกิดขึ้นหลังจากชาวสก๊อยส์ได้แสดงอัตลักษณ์ของกลุ่มตนขึ้นมาอย่างชัดเจน เพื่อให้สังคมได้รับรู้ถึงการมีอยู่ แต่ภาษาสก๊อยส์นั้นได้รับอิทธิพลทั้งจากหลากหลายภาษาไม่ต่างจากภาษาไทย และเป็นภาษาคำโดดเช่นเดียวกัน แม้จะได้รับอิทธิพลของภาษาไทยทั้งคำและเสียง หรือแม้แต่อักษรอย่างมาก แต่ไม่นับอยู่ในภาษาตระกูลไทย เนื่องจากยังไม่มีผู้ที่ศึกษาหรือชี้ชัดว่าอยู่ไหนภาษาตระกูลใด จึงขอ จัดให้อยู่ในกลุ่มภาษาตระกูลใคร? ไว้ก่อน
เมื่อสืบอ่านย้อนหลังกลับไปทั้งในบันทึกพงศ์สาวสันดาร ซึ่งปรากฏอยู่ในโลกไซเบอร์ มี region ในไทย และพยายามสร้างอาณานิคมสก๊อยส์แลนด์ขึ้นเพื่อเป็นแหล่งพบปะสำสรรค์ ร่อนราตรี และมีสามีแว๊นซ์ หากวิเคราะห์ทางตามหลักภูมิศาสตร์จะพบว่าชาวสก๊อยส์จะกระจายตัวอยู่ตามที่ราบลุ่มแม่น้ำของไทยทั่วประเทศ ไม่่ว่าจะ ปิง วัง ยม น่าน มูล ชี ตาปี หรือแม่แต่เจ้าพระยาก็ตาม
จากการศึกษานี้พบว่า ภาษาสก๊อยส์ เป็นภาษาของชาวสก๊อยส์ โดยถือกำเนิดขึ้นโดยบังเอิญขณะซ้อนแว๊นซ์ในยามราตรี (สามีนักซิ่ง) แล้วดันไปเจอลูกโดด หรือหลังเต่า หรือแล้วแต่ใครจะเรียก ทำให้การพิมพ์เพื่อสนทนาระหว่างซ้อนแว๊นซ์นั้นเป็นไปโดยยาก แต่การซ้อนและพิมพ์แม้จะจิ้มยากนั้นกลับกลายเป็นวัฒนธรรมการสื่อสาร ซึ่งส่งผลให้เกิดภาษาสก๊อยส์ในปัจจุบัน
จบการรายงานเพียงเท่านี้ ^^
25 มิถุนายน 2550 08:30 น.
กวีปกรณ์
ครั้งนี้ผมขอเปิดประเด็นอย่างตรงไปตรงมา อาจจะเผ็ดร้อนบ้างก็ใคร่ขออภัยใครต่อใครที่ไม่นิยมนัก กับประเด็นกระทู้ครั้งนี้
1.การลงกลอนอย่างเหมาะสม เน้นคุณภาพ ใช่ปริมาณ
กรคิดว่าคงไม่ต้องชี้แจงเรื่องนี้มากนัก เพียงแค่เห็นใจเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ บ้าง เพราะเรื่องการลงบทกลอนที่มากเกินไป ก็ทำให้พื้นที่สาธารณะในการนำเสนอผลงานของเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ก็น้อยลงไปด้วย
หากชื่อสมาชิกยังคงอยู่ ก็น่าจะยั้งอย่าเพิ่งลงบทกลอน เก็บไว้เสนอวันต่อไป หากลงเพียงวันละบท แต่ชื่อคงอยู่ ก็ลงได้ไม่น่าจะเป็นไร เพียงแต่บางคนลงวันละ 3-5 ถ้าจะลงอีกก็เกินไป เห็นใจสมาชิกคนอื่นดีไหมครับ
2.การใช้ขนาดตัวอักษรของชื่อผลงาน ใหญ่เกินไป
การใช้ตัวอักษรก็มีผลต่อพื้นที่ของการนำเสนอผลงานอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน หากต้องการสร้างจุดสนใจ ก็น่าจะใช้การสร้างสรรค์ชื่อเรื่องให้ดึงดูด หรือสีตัวอักษรก็ได้ ไม่น่าจะใช้ตัวอักษรที่ใหญ่เกินความเหมาะสม เพราะที่ผู้ดูแลระบบจัดไว้ก็เหมาะสมดีอยู่แล้ว
กรขอความร่วมมือด้วยครับ หากสมาชิกทุกคนยังคงมีน้ำใจให้แก่กันและกัน น้ำใจสมาชิกบ้านกลอนไทยงดงามเสมอ
ผลงานงามคนก็ตามอ่านเสมอ กรเชื่ออย่างนั้น ทุกคนคิดอย่างงั้นไหมคับ
ปล. กระทู้นี้ไม่ได้สร้างเพื่อตำหนิ แต่เพื่อขอร่วมมือเท่านั้น หวังเพื่อน ๆ พี่ ๆน้องๆสมาชิกจะมีวิจารณญาณในการตัดสินใจ ว่าเหมาะสมไหมต่อการกระทำของตนเอง
4 พฤษภาคม 2550 01:46 น.
กวีปกรณ์
เป็นคำถามที่ไม่ได้ต้องการคำตอบ แต่คำตอบนั้นขึ้นอยู่กับสมาชิกในบ้านกลอนเองต่างหาก
ตอนนี้กวีปกรณ์รู้สึกดีใจระคนเสียใจไปพร้อม ๆ กัน เนื่องจากสมาชิกในบ้านกลอนนั้นกำลังเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้กวีปกรณ์มีเพื่อนใหม่ขึ้นเรื่อย ๆ
แต่สมาชิกเก่า ๆ ครั้งที่กวีปกรณ์เคยเป็นหน้าใหม่เล่า หายไปไหน
จริง ๆ แล้ว กวีปกรณ์ ก็เคยตั้งคำถามนี้ในใจและไถ่ถามเองบ้างกับบางสมาชิกที่คุ้นเคยและคุ้นผลงานว่า พี่ครับ...พี่หายไปไหนมา ทำไมไม่ลงผลงานบ้างครับ?
คำตอบส่วนใหญ่นั้น นอกจากจะเป็นเพราะว่า การงาน หรือเวลานั้นน้อยไม่เอื้ออำนวย แต่ที่ตอบคล้ายคลึงกันอีกเป็นประการต่อมาคือ บ้านกลอนเปลี่ยนไป
นั่นก็ทำให้กวีปกรณ์ได้คิด หรือกระตุ้นความคิดของกวีปกรณ์เช่นกัน ทั้งที่เคยคิด และเริ่มคิดใหม่อีกรอบว่า บ้านกลอนเปลี่ยนไป จริงหรือ?
และแล้ววันนี้กวีปกรณ์ก็ได้พบแล้วว่า บ้านกลอนนั้นไม่ได้เปลี่ยนไปเลย แต่สมาชิกใหม่ ๆ ในบ้านกลอนนี้ต่างหากที่กำลังผลักให้บ้านกลอนเปลี่ยนไป
แต่ก่อนการลงบทกลอนของแต่ละสมาชิก กวีปกรณ์เคยเห็นเพียงคนละบทบ้าง สองบทบ้าง สองบทนั้นก็มากแล้ว สำหรับผลงานที่่ผ่านเรียงร้อยจากจินตนาการ หรือเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่สะเทือนอารมณ์ (อาจจะเป็นเพราะ พี่ ๆ เพื่อน ๆ สมาชิกเก่า ๆ นั้นมีใจเดียว ให้อะไรมาสะเทือนใจก็คงสะเทือนได้เพียงครั้งเดียว ไม่ใช่หลายครั้งเพราะหลายใจไม่)
และผลงานของแต่ละคน กวีปกรณ์ก็เชื่อว่า เป็นผลงานที่คัดสรรค์มาแล้วจากตัวของเพื่อน ๆ เองว่าดีที่สุดไหมในแต่ละวัน ด้วยน้ำใจของเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่เข้าใจถึงพื้นที่สาธารณะบนเวบไซต์นี้ อันเอื้อประโยชน์ให้ทุก ๆ คนได้แสดงผลงานและความสามารถ หรือแลกเปลี่ยนความคิดเห็นผ่านร้อยแก้ว
แต่วันนี้นั้นกลับเปลี่ยนไป
ที่เคยเป็น กลับไม่เป็นเหมือนก่อน อีกทั้งยังเหมือนต่างก็แย่งยึดพื้นที่ไว้เป็นของตนทั้งสิ้น จากที่เน้นคุณภาพ ก็กลายเป็นเน้นปริมาณ แต่ละบทกลอนก็เหมือนเขียนเพราะอยาก ไม่ใช่เขียนเพราะรัก หรือรักที่จะเขียนเลย ยิ่งกว่านั้น ต่างคนก็ต่างอยาก เขียนเพราะอยาก จนทำให้พื้นที่บนเวบนี้ดูน้อยลงไปถนัดตา แล้วคุณค่าที่ควรค่านั้นเล่าจะไม่เบาบางลงตามไปบ้างเชียวหรือ
กวีปกรณ์คิดถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ สมาชิกคนเก่า ๆ เหล่านั้นจริง ๆ หากเพื่อน ๆ ในยามนี้เป็นเหมือนกวีปกรณ์ หรือสมาชิกใหม่อยากรู้ว่าสมาชิกเก่า ๆ นั้นเขาสร้างสรรค์ หรือนำเสนอผลงานกันอย่างไร ลองกลับไปค้นดูสิครับ
แล้วช่วยตอบคำถามในใจว่า คุณกำลังทำให้บ้านกลอนนี้เปลี่ยนไปจริงหรือเปล่า หรือเป็นเพราะว่ากวีปกรณ์นั้น คิดมากไปเองคนเดียว
26 กรกฎาคม 2549 16:00 น.
กวีปกรณ์
ตามที่ตั้งกระทู้ไว้แล้วนะคับ ใครได้เคยอ่านวรรณกรรมทั้งไทยและต่างประเทศ ที่เกี่ยวกับเรื่อง ชายชู้ และหญิงชู้ ช่วยแนะนำหน่อยนะคับ คือเทอมนี้ต้องทำวิจัยเกี่ยวกับวรรณกรรมเปรียบเทียบครับ
เลยอยากได้เรื่องเกี่ยวกับ หญิงชู้ ของไทย - ต่างประเทศ
และ ชายชู้ ของไทย - ต่างประเทศ
ช่วยแนะนำเยอะๆ นะคับ ผมต้องส่งโปรเจคแล้ว ขอบคุณมาก ๆ ครับ
31 ธันวาคม 2548 17:06 น.
กวีปกรณ์
มาต่อกลอนต้อนรับปีใหม่และเค้าดาวน์กันให้ทันนะคับ
สวัสดีปีใหม่ให้ยินดี
ทั่วทุกคนสุขีมีสุขสันต์
ร่วมอวยพรวอนฟ้าดาราจันทร์
สานสัมพันธ์ปันรักอันภักดี
... ช่วย ๆ กันสร้างความสุขกันในบ้านกลอนไทยนะคับ : )
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวีปกรณ์
หน้าส่วนตัว
2997
