24 มิถุนายน 2553 02:27 น.
กวีปกรณ์
บางใครบอกเธอนั้นเข้าใจยาก
ฉันรู้จักเธอมากกว่าคนไหน
เขาบอกเธอตัวปัญหาอย่าสนใจ
ฉันว่าเธอสดใสในแบบเธอ
อย่ากังวลอะไรใจฉันรู้
สิ่งที่เธอทำอยู่อย่าพลาดเผลอ
ตั้งใจก้าวต่อไปให้พบเจอ
หลังฝนมีรุ้งเสมอบนฟ้าไกล
หัวใจเธอทนทานกว่าถ่านหิน
เพลิงคำเผาไหม้จินต์เป็นผลึกใส
ต้องแสงจ้าเจิดระยับเล่นกับไฟ
เกิดเป็นเพชรเม็ดใหม่ฝึกใจทน
ใครบางคนบอกเธอช่างเสแสร้ง
"ชีวิตคือการแสดง" อย่าสับสน
เขาต่างเล่น เราก็เล่น ชีวิตคน
อาจต่างเรื่องต่างตนบทแสดง
ถ้อยคำใดตำหนิอาจติเตือน
อย่าหยิบเอามาเฉือนตะพายแล่ง
เพลิงคำคอยแผดเราเผาเพิ่มแรง
ทานทนเถิดจักแกร่งกว่าแรงใด
แล้วสายรุ้งจะพาดผ่านฟากฟ้า
ฝันที่ไกลจะมาพร้อมฝันใหม่
ก้าวต่อเถิด ชีวิตก้าวต่อไป
หากทดท้อคราใด...ยังมีฉัน