9 มกราคม 2552 01:31 น.
กวีปกรณ์
ตื่นแต่เช้าชมอาทิตย์พิชิตเช้า
เติมความหวังของเราจากเปล่าว่าง
อาบน้ำแต่งตัวเตรียมเดินทาง
คว้าขวดนมขนมอย่างสร้างกำลัง
กระเป๋าหนักเหนื่อยแบกแลกความรู้
สวัสดีคุณครู ผู้สอนสั่ง
ส่งการบ้านเรียบร้อยเฝ้าคอยฟัง
กระดิ่งดังระฆังร้องก้องโรงเรียน
"ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย"
รู้รักษ์ชาติเพียงใจใฝ่อ่านเขียน
รู้หน้าที่ของตนต้องพากเพียร
สามัคคีอาจเปลี่ยนชาติพัฒนา
แล้วสวดมนต์มอบใจไหว้คุณพระ
ทุกศาสน์สอนทางชนะแก่ผู้กล้า
หวังเด็กน้อยเติบใหญ่ไม่ชั่วช้า
สิ่งใดเท่าวิชชาหาไม่มี
ตื่นแต่เช้าชมอาทิตย์พิชิตเช้า
สาดแสงสางเขม่าเมฆหม่นสี
หวนรำลึกยามเยาว์อีกสักที
ร้อง "เด็กเอ๋ยเด็กดี..." บ้างเป็นไร