30 ตุลาคม 2548 06:56 น.

๏..พลาด..๏

กวีปกรณ์

๏ เดินทางผิด คิดพลาด บาดเจ็บลึก
ใจยังนึก ยังเก่ง เร่งขวนขวาย
ยิ่งออกก้าว ยิ่งยาก ลำบากกาย
หวังจุดหมาย จักเข้าใกล้ ในสักวัน...

๏ ฝืนคำเตือน เบือนคำแนะ และทำพลาด
หยิ่งผยอง องอาจ ทำมาดมั่น
คิดว่าแน่ ยิ่งแพ้ แก้ไม่ทัน
ไม่อาจย้อน พลิกผัน บั่นทำลาย...

๏ คาดว่าถูก กลับผิด คิดไม่ตก
หลงทางรก วกไม่กลับ ดับฉิบหาย
กว่าจะรู้ ไม่เพียงแย่ แต่วอดวาย
อาจถึงตาย มลายลับ ดับชีวิน...

๏ จงอย่าบ้า กล้าลอง คะนองคึก
ไตร่ตรองตรึก ฝึกฝน จนเกิดศิลป์ 
ไม่ลบหลู่ คำครูว่า ท้าฟ้าดิน
ไม่หลงทรัพย์ มณีสิน กลิ่นของเงิน...				
17 ตุลาคม 2548 02:17 น.

๏ คือ ตัวตน ? ภาค ปุจฉา-วิสัชนา (อัลมิตรา - กวีปกรณ์)

กวีปกรณ์

ปุจฉา...(อัลมิตรา)
๏ เกิดมาเพื่อสิ่งใดในโลกหล้า
ที่ผ่านมาเหลืออะไรให้เก็บผล
กาลข้างหน้าเป็นไฉนใครเล่าดล
หลากเรื่องราวสับสนใครคนทำ

เจอะใครก็ถามไปด้วยใคร่รู้
คงเห็นเราเขลาอยู่จึงดูขำ
"ถามทำไม ? เพื่ออะไร ? ไยจดจำ ?
เอาแต่พร่ำพูดเพ้อเดี๋ยวเจอดี.."

ไร้ผู้จะอธิบายให้หายข้อง
จึงคาดหวังพวกพ้องเพื่อนน้องพี่
ช่วยไขขานคำตอบมอบไมตรี
เผื่อเรานี้ถูกใจให้รางวัล ๚ะ๛ 


วิสัชนา...(กวีปกรณ์)
๏ เกิดมาเพื่อสิ่งใดใยเธอถาม
ทุกสิ่งล้วนเกิดตามความมุ่งหมาย
เพียงประกอบเกิดร่างสรรพางค์กาย
แล้วมลายสูญสิ้นเมื่อสิ้นกรรม

...ตัวตนเจ้าคือสิ่งซึ่งเสพย์แสร้ง
ท่านจึงแกล้งสร้างกิเลสสังเวชซ้ำ
เพื่อเจ้าได้เรียนรู้ยินยลธรรม
เพื่อเจ้าสร้างกุศลกรรมในบัดดล

...สรรพสิ่งรายล้อมมีความหมาย
เกิดเจ็บตายเวียนว่ายมีเหตุผล
ละเว้นว่างวางไว้ซึ่งตัวตน
อย่าเพียงสนเพียงตอบถามว่าความนา

...ละสัมผัสรักใคร่ใฝ่กิเลส
ไหลหลงเรื่องรสเพศลิ้มชิมตัณหา
หมดเรื่องทุกข์สุขสิ้นดับนิพพา
กาลข้างหน้าจักสิ้นไร้ว่ายวนเวียน๚ะ๛
				
11 ตุลาคม 2548 13:50 น.

...คำ...

กวีปกรณ์

๐ ควรคิดก่อนเอ่ยเอื้อน.....คำใด
ทวนทบภายในใจ.............ถี่ถ้วน
คำพูดจักเป็นนาย............ยามเอ่ย ออกนา
ทุกสิ่งหากพูดล้วน............ไป่ย้อนคืนคำ

๐ คำว่าส่อเสียดแสร้ง.......เยินยอ
ฤา จุดไต้ตำตอ................ว่างเว้น
พินิจคิดให้พอ.................ในจิต ก่อนเฮย
ภัยจักบ่แฝงเร้น.............เล่นร้ายภายหลัง ฯ

            ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
				
7 ตุลาคม 2548 14:59 น.

...มวลไม้หมู่ภมร...

กวีปกรณ์

๐ มองมวลหมู่แมกไม้....มากมี
สร้างสิ่งสวยสาดสี..........สดสล้าง
นองนัยน์เนตรดั่งมณี....นาเอนก
วะวิวะวับวาวบ่ว้าง........วาดไว้วงวัน

๐ เผ่าภมรภู่ผึ้ง.............ผกผิน
รำร่ายเรียงรายริน........ร่อนรี้
เกาะก้านกิ่งเก็บกิน......เกเษรศ
ชาญเชี่ยวโชกโชนชี้....ชุ่มชื้นชุลมุน				
6 ตุลาคม 2548 10:29 น.

...โอ้รัก...

กวีปกรณ์


๐ โอ้...รักเอยเจ้าอยู่.............แห่งไหน
สถิตสถานใด......................ใคร่รู้
ใยเจ้าปล่อยหัวใจ................ข้าหม่น หมองเฮย
ขาดรักไร้ยอดชู้...................อยู่ข้างเคียงกาย

๐ โอ้...สายชลท่วมท้น..........นัยน์ตา
จิตใคร่รักครวญหา...............อยู่ได้
พบพานแต่มายา..................ลวงหลอก
หลอนจิตข้าร่ำไห้.................รวดร้าวรักสลาย

๐ โอ้...ใจข้าบ่ย้ำ.................เตือนตน
พานพบแต่ผู้คน..................เล่ห์ร้าย
หลงใหลปล่อยใจวน.............เวียนเจ็บ
เฉกเช่นคำพูดคล้าย............เจ็บได้บ่จำ

๐ โอ้...ใจระร่ำไห้...............โหยหา
แต่บ่ขาดศรัทธา ................หากช้ำ
แม้นชลท่วมนัยน์ตา............ยอมเจ็บ
ขอเก็บบทเรียนล้ำ..............ค่าไว้เตือนใจ

๐ โอ้...ใจหากรักแล้ว...........ยอมทุกข์ 
มัวใคร่เพียงใจสุข...............บ่ได้
บทเรียนแห่งรักคลุก............เคล้าคละ รักเฮย
ทุกข์ผ่านเพื่อสุขให้.............สุขล้ำอารมณ์
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกวีปกรณ์
Lovings  กวีปกรณ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกวีปกรณ์
Lovings  กวีปกรณ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกวีปกรณ์
Lovings  กวีปกรณ์ เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกวีปกรณ์