22 พฤศจิกายน 2546 23:56 น.
J-new
ปิดบันทึกกลอนเศร้าที่เราเขียน
เพราะจิตใจจวนเจียนแหลกสลาย
มีแต่หยาดน้ำตาที่พร่าพราย
หลั่งเป็นสายไหลรินเมื่อสิ้นรัก
ปิดบันทึกกลอนเศร้าที่เราเขียน
วันและคืนหมุนเวียนเจียนกระอัก
ใจฉันเหงาเหนื่อยล้าว้าเหว่นัก
ฉันอยากพักไม่มีใครไม่รักแล้ว
22 พฤศจิกายน 2546 23:46 น.
J-new
และแล้วฉันก็ได้รู้คำตอบ
ที่แอบชอบเธอนั้นฉันทำผิด
ที่ฉันเผลอใจไปไม่ยั้งคิด
ไม่มีสิทธิ์ใดใดจะไปรัก
ลืมคืนฝันวันใฝ่ใจพร่ำเพ้อ
ฉันกับเธอคงได้แค่คนรู้จัก
เหมือนคนบ้าเดียวดายวุ่นวายนัก
แทบกระอักยามเห็นใครใกล้ชิดเธอ
ก็เพิ่งรู้ว่าเธอนี้มีเจ้าของ
ที่ฉันปองหวังไว้เพียงใจเผลอ
ทุกวันนี้วันใดหากได้เจอ
หักห้ามใจเสมอไม่ให้คิด
และแล้วฉันก็ได้รู้คำตอบ
ที่แอบชอบเธอนั้นฉันทำผิด
รักชื่นชมกลับขมขื่นกลืนยาพิษ
สิ้นชีวิตสิ้นหัวใจไม่มีเธอ
20 พฤศจิกายน 2546 23:09 น.
J-new
เหลืองผุดผ่องดั่งทองทามาทั้งทุ่ง
เจิดจรุงแจ่มจ้ากลางฟ้าใส
เหลืองผุดผ่องดั่งทองทาสุดฟ้าไกล
ช่างชื่นใจชมเจ้าบานทานตะวัน
ระบัดใบไสวดอกหยอกลมเล่น
แลดูเด่นจับตาเหมือนคราฝัน
เจ้าชูช่อชูดอกงามยามพบกัน
เจ้าไม่หวั่นแม้แดดแรงช่างแกร่งนัก
20 พฤศจิกายน 2546 20:26 น.
J-new
เหลืองละอองดั่งทองทามาทั้งทุ่ง
เจิดจรุงแจ่มจ้ากลางฟ้าใส
เหลือละอองดั่งทองทาสุดฟ้าไกล
ช่างชื่นใจชมเจ้าบานทานตะวัน
ระบัดใบไสวดอกหยอกลมเล่น
แลดูเด่นจับตาเหมือนคราฝัน
เจ้าชูช่อชูดอกงามยามพบกัน
เจ้าไม่หวั่นแม้แดดแรงช่างแกร่งนัก
19 พฤศจิกายน 2546 22:40 น.
J-new
รักเอ๋ยรักร้าว
เจ็บทุกคราวไม่ยาวยืนดั่งคืนฝัน
ช้ำในทรวงบ่วงเล่ห์รักจักจาบัลย์
ชีวิตฉันคงไม่เจอเธอรักแท้
เป็นวัฏฏะกงเกวียนเวียนซ้ำซาก
ยามเขาจากลาไปใจฉันแย่
หลอกให้หลงแล้วลี้หายไกลสุดแล
สิ้นดวงแดน้ำตาพราวรักร้าวเอย
หน้าส่วนตัว
1090
