11 มิถุนายน 2554 13:47 น.
...!
ฟังเสียงซอพ้อครวญหวนคิดถึง
สำเนียงหนึ่งอ่อนหวานมักขานหา
ทั้งออดอ้อนวอนเว้า...เฝ้าเจรจา
พจนาแสนเพราะเสนาะกรรณ
ด้วยกานดาไม่เคยเปรยโอษฐ์พิษ
คำวิจิตรถนอมใจล้วนสร้างสรรค์
ทุกคำงามยามน้องคล้องจำนรรจ์
มิเคยปันคำขุ่นให้กรุ่นมน
ระลึกถึงคืนวันก่อนผันจาก
กรรมวิบากพรากเจ้าสู่หาวหน
แม้นอยู่ห่างต่างหล้าฟ้าเบื้องบน
ก็ขอปรนกลอนหวานกล่อม...มานนวล
http://www.4shared.com/audio/VncoyN7Z/Siamese_Fantasia_-__.htm
บรรเลงจระเข้หางยาว
9 มิถุนายน 2554 22:03 น.
...!
วันที่ผมเห็นคุณล้มลงต่อหน้า ผมรู้สึกว่า ชีวิตของผมกำลังจะสลาย ความฝันของผมกำลังจะลบเลือน หัวใจของผมพลันมืดมิด ผมได้แต่ภาวนาให้คนที่ผมรักปลอดภัยและกลับมาอยู่เคียงข้างผมอีกครั้ง
คุณเคยถามว่า ผมเชื่อในรักแรกไหม ผมอยากจะตอบคุณทันทีว่าผมเชื่อ และคนๆ นั้น คือ คุณ...ที่ผมรัก
ในห้วงคะนึงหมาย............ฤดิคล้ายจะแหลกลาญ
วันคืนระรื่นหวาน..............วนเวียนระรึงทรวง
นวลเอยขนิษฐา.................ภรดา ก็ แสนห่วง
หวังเกี่ยวทวีดวง................รติล้ำ สราญรมย์
เสพสุขสิเน่หา...................คุปตาลออสม-
ดั่งแก้วมณีพรหม..............ทะนุแนบถนอมใจ
เชยชิดมิเคยห่าง...............ยุระย่างวิถีไหน
ทุกข์โศกวิโยคใด...............ดนุเคียงมโนนาง
ตราบถึง ลุ วันนี้...............นุชรีคระไลห่าง
แถนคั่นสะบั้นทาง............ยุติวาสน์นิราศไกล
ขอมอบหทัยนี้ .................อุชุพลี มิหวั่นไหว
ตราบนานนิรันดร์ไป..........ปฏิพัทธ์มนัสนวล
ยามเจ้าละวิญญา............ชุติมามิอาจหวน
เพรงกรรมก็ย้อนทวน........ดลแยก ธ สองรา
หวังรอ ณ ภพหนึ่ง.............บุพถึง เสน่หา
เคียงคู่วรัญญา..................สุขะสม สยมพร
ความดีจะพลีให้................บุญะใดปภัสสร
น้อมถึงปิยาอร..................มนะสันต์นิรันดร์เทอญ
http://www.4shared.com/audio/VncoyN7Z/Siamese_Fantasia_-__.htm
บรรเลงจระเข้หางยาวทางสักวา
8 มิถุนายน 2554 13:41 น.
...!
ขอบังอาจพาทกล่าวกับท้าวแถน
จ้าวเมืองแมนโปรดตอบมอบคำขาน
เหตุใดผู้เปี่ยมภักดิ์..มักร้าวราน
หรือเพรงกาลลงทัณฑ์จึงบั่นรอน
มาเอื้อมปลิดริดปราณดวงมานน้อง
วิญญาณล่องท่องลับกลับเวหร
จำใจพรากจากนุชสุดอาวรณ์
แทบม้วยมรณ์แดดิ้นสิ้นตินทรีย์
หากว่าเป็นสรวงสั่ง..พลั้งพิฆาต
มาคั่นวาสน์ใจสองของเรานี้
ให้หมดสิทธิ์คิดรวม..ร่วมชีวี
รานฤดี..แหลกป่น..ไม่พ้นคืน
.....................
.........................
...........................
เมื่อร้างไร้คำกล่าวจากท้าวสรวง
ชีวา..ล่วง..แต่นี้จำต้องฝืน
ดำรงเพียง..ซากขันธ์..ที่หยัดยืน
สุดกล้ำกลืน..ทุกข์ล้น..บนอุทร
6 มิถุนายน 2554 11:54 น.
...!
มองร่างงามคุ้นเคยเกยขอนนิ่ง
มิไหวติงอีกแล้วแก้วสมร
คงไม่เห็นรอยยิ้มพริ้มเพราอร
ไร้เสียงอ้อนเสนาะขานของหวานใจ
สดับเพลงปราสาทไหวใจมัวหม่น
ทุกข์เหลือล้นเกินมานจักทานไหว
โลกนี้พลันอนธการว่าวารใด
จอมหทัยล่วงลับดับวิญญาณ
จารึกนาม..ความพิเราะเสนาะซึ้ง
ปานประหนึ่งบทกวีที่แสนหวาน
สร้อยสีจันท์...พรรณโสภาลดากานต์
ดิษฐานจารอยู่คู่ฟ้าเดียว....
3 มิถุนายน 2554 23:10 น.
...!
ดุจจอมใจไอศูรย์ทูลกระหม่อม
ดั่งฟ้าน้อมโน้มกิ่งลงมาหา
เสมือนแรงจูงใจหลอมวิญญา
เธอคือ..ดวงดอกฟ้า.เคียงค่าใจ
สุดจะกล่าวความเป็นเธอนั้นเลอเลิศ
แสนประเสริฐยากสรรหาจากฟ้าไหน
เกินจักเรียงร้อยกรองคล้องคำใด
เพียงพอให้นิยามความเป็นเธอ
หน้าส่วนตัว
2484
