โอ้สวรรค์เมืองฟ้าใครว่าสวย คนจน-รวย ล้วนแก่งแย่งแลแข่งขัน ยากยิ่งนักหาน้ำใจจักแบ่งปัน คิดถึงสวรรค์แห่งบ้านนาที่ลาไกล คงมีวันได้กลับไปซบไออุ่น หอมละมุลกลิ่นดินฟางไม่จางหาย จำใจลาจากท้องนามาเพียงกาย แต่หัวใจฝังฝากไว้ในบ้านเรา อยู่แห่งใดหัวใจยังรักถิ่น มาจากดินโบยบินไกลให้ห่วงหา อยู่เมืองใหญ่ศิวิไลซ์ไกลลับตา แต่ไร้ค่าเมื่อหัวใจไม่ผูกพัน
หน้าส่วนตัว
1113
