18 กรกฎาคม 2546 18:45 น.
-----
ฝากความห่วงใยมากับปลายปากกา
ฝากความรักมากับตัวอักษร
ฝากความคิดถึงซื้งๆเป็นบทกลอน
ฝากความอาทรผ่านสายตา
อยู่ในกระดาษแผ่นเดียวแผ่นนี้
รวมทั้งความรู้สึกดีๆที่มีค่า
ให้เธอรับกลับไปอยู่ใกล้ตา
เป็นตัวแทนความมากค่าของหัวใจ
13 พฤศจิกายน 2545 16:50 น.
-----
เมื่อเด็กฝันอยากร่ำรวย บ้านสวยรถเก๋งเบ่งสี
ข้าทาสบริวารมากมี คอยชี้นิ้วสั่งดังใจ
ต่อมาฝันอยากมีคู่ ชื่นชู่สมจิตพิสมัย
ได้แนบแอบอกอรทัย ฉันฝันคราใดสมจินต์
ต่อมาฝันอยากมีชื่อ เลืองลือทั่วแคว้นแดนถิ่น
เป็นนักการเมืองเรืองระบิล ทั่วถิ่นทั่วแคว้นแดนไกล
ฉันก็สมหวังดังคิด ดวงจิตเริ่มเบิกบานใหญ่
ไม่ว่าฉันหวังสิ่งใด ต้องได้สำเร็จเสร็จพลัน
ฉันจึงตั้งความฝันใหม่ คราวนี้ก็ไม่เกินฝัน
จากแก่ทำหนุ่มเร็วพลัน โดยหาหมอศัลย์มือดี
หมอเริ่มดูดไขมันออก ผมงอกที่เพี้ยนเปลี่ยนสี
กลับทำดำเงางามดี สตรีมองเห็นเป็นชม
ฉันคงมาจากสวรรค์ คิดฝันสิ่งใดได้สม
ลูกหลานบริวารชื่นชม พระพรหมคงประทานพร
ต่อมาฝันไม่อยากตาย ฝันร้ายกลับมาหลอกหลอน
ความฝันแต่ก่อนม้วยมรณ์ สิ้นแม้อาภรณ์พันกาย