1 ตุลาคม 2546 13:01 น.
--/--/--
เมย์ดูฉันออก จากนั้นมาฉันก็เล่าให้เมย์ฟังเรื่องพี่เค้าที่ฉันรู้มาตลอด และฉันกับพี่พัดก็มีโอกาสได้พูดคุยกันมากขึ้น เราสนิทกันในเวลาไม่นาน เพราะว่าเรามีอะไรคล้ายๆกันหลายอย่าง แต่ทุกครั้งที่อยู่กับพี่พัด ฉันก็มีเมย์อยู่ข้างๆเสมอ พี่พัดเริ่มเข้ามาทักพวกเราบ่อยขึ้น ฉันรู้สึกว่าเค้าน่ารักขึ้นทุกวันและตอนนี้ก็กล้าที่จะใช้คำว่ารักกับเค้าแล้ว แต่ฉันก็ไม่กล้าบอกเค้าไปหรอก ฉันว่าพีพัดควรจะมีคนที่ดีกว่าฉันมากกว่า
ต่อมาฉันเริ่มสัมผัสได้ว่า พี่พัดเข้ามาคุยกับฉันก็เพราะเค้าเอ็นดูฉันเหมือนน้อง แต่กับเมย์ฉันว่ามันอาจจะมากกว่านั้นนะ ดูพี่พัดห่วงใยเมย์จัง แล้ววันนั้นก็มาถึง พี่พัดบอกรักเมย์ ฉันได้ยินมันเต็มสองหู เพราะพี่พัดก็พูดในขณะที่ฉันนั่งอยู่ด้วย ถึงจะอยากร้องไห้มากแค่ไหน แต่ก็ .......ทำไม่ได้ เมย์บอกพี่พัดว่าคิดกับพี่พัดแค่พี่ชาย พี่พัดหน้าซีด แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
" แก้ว พี่รักเมย์ พี่รักเค้าจริงๆนะ"
เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นน้ำตาพี่พัด มันเกือบจะทำให้ฉันร้องไห้อีกครั้ง พี่พัดขอให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนเค้า เรานั่งกันอยู่ในโรงยิมสองคน พี่พัดเข้าใจและยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้น ถึงยังไง น้ำตาเค้าก็ยังไหลไม่ยอมหยุด ฉันไม่ได้ปลอบอะไรพี่เค้ามาก เพียงแต่นั่งฟังอยู่นิ่งๆ เพราะข้างในฉันเจ็บยิ่งกว่าที่พี่พัดเจ็บ
" ขอบใจนะแก้ว ที่เป็นเพื่อนพี่ และก็เป็นน้องสาวที่ดีเสมอมา"
ฉันคงต้องเป็นฝ่ายยอมรับกับคำนี้บ้างแล้วหละ ยังไงก็ตามพี่พัดในความรู้สึกของฉัน เค้ายังมีความหมายเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง เราทั้งสามคนยังคบกันอย่างสนิทสนมเหมือนเดิม พี่พัดเองก็ไม่เคยเปลี่ยนไป เค้ายังดูแลเอาใจใส่เมย์เหมือนที่เคยทำ รู้สึกเหมือนที่เคยรู้สึก
โลกของฉัน คือการได้มีโอกาสได้อยู่ใกล้ๆพี่พัด ฉันมีความสุขมาก ไม่ว่าเค้าจะรู้สึกยังไง ทุกวันนี้พี่พัดยังไม่มีโอกาสได้รู้ความรู้สึกของฉัน แต่มันก็เพียงพอในโลกใบเล็กๆใบนี้
โลกของนาย คือการได้มีโอกาสได้อยู่ใกล้ๆเมย์ พี่พัดมีความสุขมาก ไม่ว่าเมย์จะรู้สึกยังไง ทุกวันนี้พี่พัดยังรักเมย์เหมือนที่เคยมา
โลกของเรา คือการได้มีโอกาสได้อยู่ใกล้ๆกัน มีฉัน เมย์ และก็พี่พัด พวกเรามีความสุข ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ทุกวันนี้เรายังเป็นเพื่อน เป็นพี่น้องที่มีความรู้สึกดีๆต่อกันเสมอและตลอดไป ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยจริงๆ.....
1 ตุลาคม 2546 13:01 น.
--/--/--
ถึงเวลาแล้วหละ ที่ฉันจะได้รู้ว่า มันจะเป็นยังไงต่อ ความหมายของมัน
โลกของฉัน โลกของนายและโลกของเรา
ความรู้สึกของฉัน : ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งบนโลกใบใหญ่ใบนี้ ไม่เคยได้รับรู้อะไรมากมาย จนวันนึงที่พี่พัดเดินเข้ามาในชีวิต เค้าทำให้อะไรๆเปลี่ยนไป ทั้งตัวฉันและก็ใจของฉันด้วย พี่พัดสอนให้ฉันรูจักคำว่า "คิดถึง" แล้วที่สำคัญ ฉันรักคนอื่นเป็น ในชีวิตของฉัน พี่พัดจึงมีความหมายมาก....
ความรู้สึกของนาย : ผมเป็นแค่ผู้ชายคนนึงและเคยผ่านเรื่องราวมากมาย แต่ว่าวันนี้ผมได้พบเธอแล้ว คนที่ทำให้ผมรู้สึกดีและมีความหมายมากขึ้นทุกลมหายใจ ผมกำลังจะบอกเธอ บอกความรู้สึกของผม....
คุณเคยรู้สึกดีๆกับใครสักคนมั้ย ฉันว่ามันเป็นสิ่งที่ดีนะ การที่เราได้ยิ้มเมื่อเห็นใครสักคนมีความสุข การที่เราอยากจะร้องไห้ เมื่อเห็นเค้าคนนั้นมีความทุกข์ มันเเหมือนว่าเรามีเพื่อนตลอดเวลา ไม่ว่าเค้าจะเห็นเราเป็นเพื่อนเค้าหรือเปล่าก็ตาม อย่างน้อย เราก็ได้คิดถึง คิดถึง แล้วก็คิดถึง แม้ว่าเค้าจะไม่รับรู้หรือว่าไม่อยากรับรู้ก็เหอะ ชีวิตคนเรามันไม่ได้สมหวังไปซะทุกเรื่องหนิน่า แค่เราเกิดมาได้รู้จักรักใครสักคนเป็นแล้ว มันก็คุ้มไม่ใช่เหรอ ถึงแม้ว่าเวลาเจ็บเราจะเจ็บมากกว่าคนอื่น อย่าลืมคิดสิ เวลาที่เรามีความสุข ก็สุขมากกว่าคนอื่นเค้าเหมือนกัน เอาเป็นว่าแฟร์ จริงๆแล้ว อย่าปฏิเสธเลยว่าคุณเองนั่นแหละที่เป็นคนเลือกที่จะรักเค้าเอง คุณอยู่ได้โดยไม่ต้องมีเค้าคนนั้นหรอก ฉันรู้ แต่คุณก็เลือกที่จะมีเค้าใช่มั้ยหละ
เรื่องที่เขียนมาอันหลัง มันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องราวของแก้วหรอกค่ะ แต่ว่าเป็นเรื่องราวจริงๆที่ฉันเชื่อว่าต้องเกิดกับคุณหรือคนใกล้ตัวคุณซักคนแหละ ถ้าคุณไม่ได้หลอกตัวเองนะ.......
หน้าส่วนตัว
612
