หลายครั้งหลายคราหลายหน้าฝน อยู่เพียงตนกับหัวใจที่คล้ายเหงา ไม่มีใครสักคนที่ทนเรา หรือว่าเขาไม่ใช่จึงไกลลา หรือรักจริงไม่มีอย่างที่คิด จึงยากหาคนใกล้ชิดในวิถี ไม่ใช่ฉันไม่ใช่คุณที่ไม่ดี อาจไม่มีทางบรรจบให้พบกัน หรือจะลองขึ้นมานั่งด้วยกันก่อน เพียงพักร้อนหัวใจไว้ที่ฉัน หากไม่ใช่จะลงก่อนไม่ว่ากัน ลองสักวันเผื่อคนนั้นจะมีจริง . . . . ...มาเพราะคิดถึง เพียงแค่เว้าวอน ใครสักคน เขียนบทสุดท้าย ....
หน้าส่วนตัว
1402
