แสงแดดสาดส่องเหนือท้องทะเล แสงหักเหเหนือน้ำระยิบระยับ ฟ้าสีฟ้าทะเลครามแสงสีสลับ แสงแวววับสลับสีฟ้าครามใส เสียงคลื่นซัดหาดทรายเป็นระลอก น้ำกระฉอกกระทบหินลื่นรินไหล คลื่นลูกก่อนซัดเข้าฝั่งแล้วหายไป คลื่นลูกใหม่ในไม่นานก็หายตาม ยามชีวิตผิดคาดพลาดสิ่งฝัน ดวงตะวันแลลับไปไม่ทวงถาม ยามเหนื่อยล้าสายลมพรมพนาม เหงื่อที่ลามทั่วกายก็หายไป ยามเงียบเหงาเห็นใบไม้ปลิวไสว ดั่งคอยกวักไกวเยี่ยงมิตรสนิทสนม แม้คืนใดอ้างว้างพลางทุกข์ตรม เงยหน้าชมดาวเดือนเหมือนรู้ใจ
ใต้ร่มเงาบทกวีแห่งความรักสุขยิ่งนักเมื่อเธอนั้นอยู่ใกล้คอยส่องแสงวาดดาวประดับใจอิ่มฤทัยถึงความในใจของเธอชายผู้หนึ่งอยากบอกคำว่ารักให้ประจักษ์จริงแท้เป็นมิ่งขวัญแค่คำเดียวได้เอ่ยปากบอกทุกวันชื่นชีวันเบิกบานใจเลยนะเธอ
คืนนี้อย่าได้ฝันถึงเธอยอดยาใจ
มันหวั่นไหวในทรวงอกเป็นเหลือล้ำ
ถ้าในฝันนั้นเธอทักฉันแค่สักคำ
ก็จะจำถึงแต่เธอจนรุ่งสาง
ถึงไม่ฝันเห็นเธอแต่คิดถึง
คอยรำพึงอยากให้เธอนั้นอยู่ใกล้
ถ้าหากฝันว่าฉันจูบเธอเมื่อใด
ในหัวใจคงพองโตเลยนะเธอ
เพราะใจฉันเฝ้าคิดถึงเพียงแต่เธอ
ถ้าหากเธอนึกถึงใครในใจหมาย
หากใช่ฉันคงคู่แท้มิเสื่อมคลาย
แต่หาใช่ ฉันจะหายไปจากเธอ
แค่ได้แอบมองเธอก็เป็นสุข
อย่าได้ทุกข์ไปเลยนะดวงใจ
ฉันจะคอยเฝ้าห่วงอยู่ใกล้ ใกล้
คอยดูแลความปลอดภัยของเธอเอง