ฉันเป็นคนขี้เหงาเปลี่ยวใจนักจึงมาตกหลุมรักเธอโดยง่ายเพียงแค่เธอมอบคำหวานก็หวั่นไหวยอมให้เธอทั้งใจไม่คิดเผื่อยังทุ่มเทเพื่อเธอทั้งชีวิตไม่เคยคิดระแวงเลยทุกเมื่อหลายคนเตือนเรื่องเธอยังไม่เชื่อไม่เคยเผื่อหัวใจไว้เพื่อจากในวันนี้รู้ตัวว่าตาบอดแค่เธอหยอดคำหวานก็รักมากที่แท้เธอก็คือพ่อนักรักไม่เคยปักหลักใจให้ใครจริงเธอจากไปพร้อมคำว่าลาก่อนมันสะท้อนกลับหมดเลยทุกสิ่งที่ผ่านมาฉันรักเธอจากใจจริงแต่เธอกลับมาทิ้งให้เดียวดายเจ็บเกินเจ็บเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่จึงยอมสู้เพราะฝืนยิ้มให้ไม่ไหวคนตาบอดเพิ่งเจอแสงรำไรเจ็บแค่ไหนก็ต้องยอมให้เธอลาแล้วตะโกนไปว่าฉันลาก่อนจบแล้วนะละครอย่าพร่ำหาคนขี้เหงาแม้วันนี้มีน้ำตาแต่วันหน้าจะไม่มีวันอ่อนใจ
ขอต้อนรับสู่บ้านอันอบอุ่น ขอบพระคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมหนอ บ้านจิ๊กจ้าเปิดประตูมาเฝ้ารอ เชิญอ่านกันเลยหนออ่านบทกลอน เพื่อนอาจจะมิคุ้นกับมือใหม่ ไม่เป็นไรติชมได้เป็นคำสอน พร้อมรับฟังเสมอเรื่องบทกลอน จะเก็บเอาคำสอนมาปรับปรุง เจ้าของบ้านยิ้มรับกับเพื่อนใหม่ เชิญแวะมาทักทายถ้าไม่ยุ่ง บ้านอาจแคบไปหน่อยจะปรับปรุง ใจอยากมุ่งเสิร์ฟกลอนให้อ่านกัน หากกลุ้มใจกับอะไรที่เข้ามา ลองเปิดบ้านจิ๊กจ้ามาได้นั่น มีบทกลอนปลอบใจให้อ่านกัน มีข้อคิดทุกวันลองอ่านนา ทุกชีวิตเคยผ่านเรื่องไม่ดี แต่ก็มีเรื่องดีเข้ามาหนา ผลัดเปลี่ยนกันให้ยิ้มและมีน้ำตา บ้านจิ๊กจ้ามีทุกรสชาดเอย
จะแบกทุกข์ไว้อีกทำไมหนามันไร้ค่าไร้ประโยชน์นะรู้ไหมทำวันนี้ให้ดีอย่าสนใจอดีตนั้นผ่านไปไม่หวนคืนเคยทุกข์ทนจนล้าน้ำตาหยดอย่าไปกดปุ่มเศร้าจนสะอื้นทิ้งความทุกข์เอาไว้อย่ารื้อฟื้นยิ้มระรื่นต้อนรับกับสิ่งดีในวันนี้ยังมีสุขจงสุขเถิดอย่าเตลิดคิดไปให้ป่นปี้ยิ้มไว้นะยิ้มไว้ยัยตัวดีทำวันนี้ให้ดีอย่าไปแคร์เจ้าอดีต ปัจจุบัน อนาคตสำคัญหมดทุกช่วงเวลาแน่ถ้าเราทำวันนี้ให้ดีแท้อดีตก็น่าแลอย่างแน่นอนอนาคตนั้นยังไม่มาถึงก็อย่าพึ่งไปกังวลจนเดือดร้อนทำวันนี้ปัจจุบันให้ดีก่อนอย่ารีบร้อนไปคิดให้กลุ้มเอย
จะไปรอรับความสุขกับใครเล่า ก็มันอยู่กับเราที่ใจนั่น เจ้าความสุขอยู่แค่นี้ทุกคืนวัน เพียงแค่เรามองมันที่หัวใจ แค่ไม่ทุกข์ก็มีความสุขแล้ว มองแหวกแนวดูบ้างนะรู้ไหม ยิ้มหัวเราะกับเรื่องที่เจอไว้ จะเป็นไงค่อยว่ากันนั่นแหละดี ทุกปัญหามีทางออกอยู่เสมอ หาไม่เจอก็ไปออกทางเข้าซี่ เราจะต้องคิดให้สุขอย่าลุกลี้ ยิ้มเต็มที่รับความสุขให้สุดเอย
คิดถึงเพื่อนเหลือเกินอยากเจอหน้าอยากพูดจาหยอกล้อกันเหมือนเก่าจะมีไหมโอกาสระหว่างเรายังคอยเฝ้ารอวันได้พบเจอที่เราห่างเพราะไปก่อสร้างฝันแต่ยังรอพบกันอยู่เสมออาจจะมีสักวันได้พบเจอยังรอเธอเพื่อนรักมิลืมเลือนเธออยู่ไกลไม่อาจใกล้ชิดกันแต่ว่าฉันก็ยังจำคำว่าเพื่อนมิตรภาพของเราที่ลางเลือนแต่ไม่มีวันเคลื่อนเลือนหายไปฉันยังเป็นยัยบ๊องค์คนเดิมนะเธอยังเป็นยัยซ่าส์นะรู้ไหมยังคิดถึงเรื่องป่วนชวนสุขใจนานแค่ไหนแต่ใจยังจดจำ
หน้าส่วนตัว
1617
