แม่ปอกเปลือกมะพร้าวราวเครื่องจักรเพียงชั่วพัก เปลือก ผล กองล้นหลามแยกเปลือกออกจากผลกองจนลามเป็นภูเขากลางสนามลามทวีเปลือกมะพร้าวถูกลากไปตากแห้งผลถูกแบ่งสองฝากะลาดำปี๋ทุกผลัวะเผลาะเฉาะกะลาเป็นฝาชีบางฝามีจาวนุ่มเป็นตุ่มโนแม่งัดออกแต่จาวมะพร้าวอยู่เรียกว่าฝาตัวผู้ รูกลวงโบ๋ฝาตัวเมียเตี้ยกว่าก้นฝาโตย่างนานโขกว่าจะหอมแห้งพร้อมกันใช้ความร้อนอ่อนเบาโดยเผาเปลือกจนแดงเถือกได้ที่ทั้งสีสันมะพร้าวอบความร้อนครึ่งค่อนวันจึงถึงขั้นการแซะแงะเอาเนื้อเพียงเคาะเคาะแคะแคะแกะเนื้อล่อนกะลานอนเป็นฝากะลาเหลือแม่เอาไปเผาถ่านนานนานเทือที่รกเรื้อจึงค่อยร่อยหรอลงเพราะมิมีส่วนใดจงใจทิ้งยังเป็นสิ่งที่ซึ่งพึงประสงค์อาจเพราะถูกอาชีพบีบโดยตรงหรือชาวดงรู้ค่าทรัพยากร"ใบมะพร้าวยาวพอ ห่อขนมต้นไหนล้มลงดิน กินยอดอ่อนใบแห้งเหลาเอาก้านกวาดลานนอนต้นรอตอนหง่อมหงำ ทำกระดาน"มะพร้าวให้ทั้งต้นแก่คนปลูกหากลูกลูกให้แม่ได้แค่หลานทำให้เหนื่อยกว่าเดิมเพราะเพิ่มงานแต่จะค้านสักคำ....ไม่ทำเลย
เหนือกว่าดวงชีวันนั่นคือลูกจิตพันผูกฟูมฟักเจ้าหนักหนายามเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยเยียวยาหิวข้าวปลาหาป้อนให้ก่อนใครอุ้มอาบน้ำประแป้งแต่งเจ้าหอมร้องเห่กล่อมเจ้านอนก่อนหลับใหลเทิดทะนุถนอมเป็นจอมใจเหลือบริ้นไรภัยร้ายอย่าหมายเจอแม้เหน็ดเหนื่อยปานใดอุ้มใส่ตักยั่วพยักหยอกเย้าเจ้าเสมอเพียงยินเสียงปากห่อเจ้าออเออแม่เป็นเผลอยิ้มตอบทุกรอบเลยเฝ้าตั้งตาคอยเฝ้าเจ้าตั้งไข่ก้าวเตาะแตะเรื่อยไปไม่อยู่เฉยจะหกล้มสักครั้งยังไม่เคยโอ้ลูกเอ๋ยทุกก้าวเฝ้าประคองจวบจนเจ้าเจริญเดินได้มั่นยังปลอบขวัญคราเจ้าเศร้าหม่นหมองปล้ำปลุกใจเร่งเร้าให้เจ้าลองล้วนพวกผองกิจกรรมที่จำเป็นเลือกสรรหาวิชามาสั่งสอนมีขั้นตอนผ่อนเกลียวและเคี่ยวเข็นอบรมบ่มนิสัยให้ใจเย็นทุกประเด็นเน้นปลูกลูกได้ดีนั่นคือภาพ "ฝีมือแม่ "แผ่ประกาศเหมือนถ่ายวาดเด่นหรูอยู่ทุกที่จะแจ้งอยู่คู่หล้าชั่วตาปีที่ซึ่งมีแม่ลูกรักผูกพันส่วนอีกภาพมีแต่ชื่อ "มือลูกวาด"ยังมีแต่กระดาษขาดสีสันถ้ามัวแต่หลบเลี่ยงเกี่ยงงอนกันกระดาษนั้นเป็นผงก่อนลงมือ
จะต้องพรากจากเธอไม่เจอหน้าจะนิทราหลับใหลอย่างไรหนอนึกถึงคนอยู่หลังนั่งหน้าจอจะเหี่ยวห่อลำพังหลังเที่ยงคืนจะมีใครเขียนกลอนให้นอนยิ้มใครจะพิมพ์ถ้อยคำทำให้ชื่นเคยให้เลิฟทุกครั้งอย่างยั่งยืนจะมีไหมใครอื่นยื่นให้แทนเธอจะยอมใกล้ชิดสนิทไหมแม้บอกกับใครใครไม่หวงแหนก็เพียงตอบคำถามไปตามแกนทั้งที่แสนสุดห่วงช่วงไม่เจอถ้าหากมีคืนใดหัวใจเหงาคงจะเฝ้าออกปากฝากฉางเอ๋อ*ให้มาช่วยเยี่ยมเยือนเป็นเพื่อนเธอให้เสมอเหมือนคืนค่ำธรรมดาจะออกปากขอร้องกับท้องทุ่งให้ช่วยปรุงเพลงสดใสแคนใบหญ้ากล่อมให้เธอหลับสนิทยามนิทราเหมือนเวลาที่เราอยู่คอยดูแลอยากให้เธอสดใสใจผ่องแผ้วให้ความสุขอย่างที่แล้วยังแน่วแน่ยามนั่งอยู่หน้าจออย่างอแงขอเพียงแค่ข้อความถามข่าวคราว* เทพธิดาแห่งดวงจันทร์
คนที่มีสินทรัพย์นับล้านล้านผู้บันดาลอุ้มชู "ฟอร์ทูน่า" *เทวีแห่งโชคป้องประคองพาคอยรักษาจัดการเป็นฐานค้ำอาจบันดาลให้คนต้องจนยากทั้งลำบากเป็นยาจกและตกต่ำรูปปั้นของเทวีมีเงื่อนงำคืออุ้มนำเทพแห่งทรัพย์ "พลูทัส"มา**แต่องค์เทพแห่งทรัพย์กลับตาบอดจึงจับจ่ายวายวอด ยอดปัญหามิรอบคอบการมอบหมายให้เงินตราทั้งเป็นเทพเสียขาปริศนามีว่าสินทรัพย์ไร้ขามาช้าเสมอแต่ให้เธอติดปีกบินหลีกหนีซึ่งจะผละจากไปในทันทีเป็นเศรษฐีเงินตราใช่ถาวรเรื่อง "พลูทัส"และเทวี "ฟอร์ทูน่า"เขียนไว้อ่านผ่านตาอุทาหรณ์มิได้เพื่อวาดหวังนั่งขอพรแต่ให้รู้ขั้นตอนพรของเธอไว้เตือนตน "อย่าฉุ่ย สุรุ่ยสุร่าย"เงินไปง่ายต้องระวังอย่าพลั้งเผลอเทวีโชคหนีจากยากจะเจอ"ห้ามเลินเล่อเผลอไผลจ่ายไวเกิน"* Fortuna**Plutus
สวนมะพร้าวไม่น้อยครึ่งร้อยไร่แปลงอยู่ใกล้ชายฝั่งที่ตั้งบ้านปลูกน้อยหน่า มะละกอ พอรับประทานมะขามไม่หวาน ขมิ้น กระถิน มะยมถั่วฝักยาวใกล้แปลงแตงโมหวานมะม่วงหิมพานต์แทรกช่วงมะม่วงถมชะมวง ข่า กระชาย ใกล้ชะอมสะเดาขม ถั่วลิสง ลงพอกินจนในสวนไม่มีเนื้อที่ว่างจึงไปสร้างแปลงใหม่ไกลท้องถิ่นแม่เดินไปเดินกลับราวกับบินเหมือนแผ่นดินช่วยดลย่อย่นดึง"ทางจะสั้นเท่าใดถ้าไม่ก้าวก็ยิ่งคล้ายกับยาวก้าวไม่ถึงถ้าหากเห็นทางยาวก้าวตะบึงทุกก้าวดึงทางนั้นหดสั้นลง"แม่สลับสับก้าวเดินราววิ่งความยาวจริงเปลี่ยนแปลงตามแรงส่งทั้งสวนใกล้สวนห่างที่กลางดงแม่พะวงดูแลไม่แพ้กันถ้าประกวดรางวัลขยันตลอดแม่คือยอดอดทน "คนขยัน"เป็นชาวสวนควรค่าคว้ารางวัลด้วยมติเอกฉันท์นั่นทีเดียว