คนที่รับความรู้สึกความนึกคิดสัมผัสจิตคิดอันใดหาไม่ง่ายบางทีแม้จะค้นไปจนตายหาสักรายรู้ใจดีไม่มีเลยอาจเพราะไม่มีสิทธิ์จะคิดนึกหรือรู้สึกตรงกันบ้างแต่ต่างเฉยความรู้สึกซึ้งซึ้งจึงลงเอยเหมือนไม่เคยคิดนึกรู้สึกใดความรู้สึกจึงอาดูรเพราะสูญเปล่าห่อเหี่ยวเฉาแต่ยังตั้งต้นใหม่สงสารเอยสงสารตัวกับหัวใจของใครหรือของเขา ของเราเองถ้าความรู้สึกพร้อมกล้ายอมรับความรู้สึกคงกลับกระฉับกระเฉงคล้ายความหวังความฝันร่วมบรรเลงให้บทเพลงความรู้สึกนั้นคึกคักคงมิอาจบังคับให้รับรู้ควรขึ้นอยู่กับจิตคิดตระหนักจึงเข้าถึงซึ่งยากลำบากนักต้องตรงจุดหมุดที่ปักสมัครใจความรู้สึกมากมายจึงตายดับเมื่อคนรับรู้สึกนั้นมิหวั่นไหวความรู้สึกซึ้งซึ้งจึงตายไวเมื่อเธอไม่ยอมรับประคับประคอง
มาสกลนครตอนเพียบหนักความรู้สึกหวั่นไหวข้องใจรักแม้เธอจักสำออยคอยประคองอ้าง"หนองหาน"กว้างใหญ่ยังไม่เทียบไม่อาจเปรียบหัวใจใหญ่กว่าหนองตราบนิรันดร์ฉันอยู่เป็นคู่ครองเหมือนน้ำนองหนองหานเนิ่นนานมาแต่น้ำเปี่ยมเทียมฝั่งยังน้อยนิดเมื่อความคิดสงสัยกว้างไกลกว่าเห็นหนองหานน้ำนิ่งยิ่งสงกานิ่งเพียงผิวธาราหลอกตาคนมีบางสิ่งวิ่งไหวอยู่ในน้ำเป็นเงาดำอำพรางในบางหนแม้จะเป็นเงางำตำตายลเกินจะทนยลยินไม่กินใจจับไม่มั่นคั้นไม่ตายใช่จะเชื่อภาพยังเหลือติดตาน่าสงสัยจึงขุ่นข้องหนองหานแม้ผ่านไปค้างคาใจเคียดขึ้งถึง "ธาตุดุม"ยืนพินิจพิศตรงองค์พระธาตุนึกอนาถหัวใจเหมือนไฟสุมหินกร่อนลึกสึกหายไปหลายมุมพระธาตุดุมคงแหว่งเพราะแรงลมแต่หัวใจเป็นเนื้อเหลือจะอ่อนถูกไซ้ซอนใกล้ชิดสนิมสนมแรงสีเสียดเบียดต้องของเนื้อนมยิ่งกว่าลมตระโบมโลมศิลาจะเชื่อมั่นฉันใดว่าใจแข็งทนทานแกร่งไม่บิ่นเหมือนหินผายิ่งมององค์พระธาตุยิ่งบาดตาวูบทุกคราที่มองเห็นร่องรอยพากันปีนบันไดไป "ภูเพ็ก"หอบเฮ็กเฮ็กเหงื่อรินเหนื่อยลิ้นห้อยมีพระธาตูบนภูดูสูงลอยยังสำออยฉันมีค่าสูงกว่าภูตำนานธาตุบนภูผู้ชายสร้างธาตุข้างล่างหญิงสรรค์ขันสร้างสู้ปล่อยดาวปลอมเปล่งประกายให้ชายดูจึงเป็นผู้มีชัยในตำนาน"ธาตุนารายณ์เจงเวง" งามเช้งวับ"ภูเพ็ก" กลับต้องอายพ่ายทุกด้านใช่ผู้หญิงเก่งเหลือเหนือชายชาญวิธีการพ่ายกันที่ปัญญาคนปากแข็งสุดสุดยากหลุดปากใช้ปัญญากระชากให้ปากอ้าน้ำลายหกนกรู้สู้มารยา"หญิงอื่นมาไม่นานแล้วผ่านเลย"แม้เป็นคนงัดปากอยากหูฝาดแต่พระธาตุตอกย้ำคำเฉลยใช่หูตาตัวฝาดพระธาตุเอยลมรำเพยทำหินบิ่นได้จริงมองผาดอาจตบตาว่าแข็งแกร่งแท้เสแสร้งกลบเกลื่อนเหมือนน้ำนิ่งยิ่งความรักเลิศเลอเธออ้างอิงสภาพจริงกินขาดธาตุทุกองค์(พระธาตุภูเพ็ก อยู่บนเทือกเขาภูพาน อ.พรรณานิคม สกลนครต้องขึ้นบันได 491 ขั้น จึงจะถึงปราสาทหรือพระธาตุุภูเพ็กพระธาตุนารายณ์เจงเวง อยู่ห่างอำเภอเมือง สกลนคร 6 กม.)
ทอดสายตาหาความหมายในสายฝนจากเช้าจนบ่ายสิ้นยังรินหลั่งใครจะบ่นใครจะด่าว่าชิงชังฝนคงยังพรมพรำฉ่ำพื้นดินฤดูร้อนฝนมาน่าประหลาดธรรมชาติเรรวนควรถวิลฤดูฝนเยี่ยมกรายสายฝนรินสรรพสิ่งทั้งสิ้นควรยินดีถ้าจะลองตรองตรึกให้ลึกล้ำฝนพรมพรำนั่นหรือคือหน้าที่ซึ่งสมควรมวลชนบนปฐพีมิเลี่ยงหนีหน้าที่ตนดังฝนพรำแต่น้ำฝนเจิ่งค้างในบางแห่งขังเป็นแอ่งในถนนคนเหยียบย่ำอาจต้องพบความรุนแรงแห่งน้ำคำฝนระยำ! เดินลำบากยากจริงจริงเพราะเป็นฝนในที่มิต้องการก็เปรียบปานสิ่งที่มีค่ายิ่งต้องอยู่บนพื้นฐานการอ้างอิงเป็นสิ่งให้คุณขลังต่อสังคมอันคนเราจะดีมีคุณค่าขึ้นอยู่กับเวลาความเหมาะสมไม่ควรเหมือนฝนแห่งแอ่งขี้ตมแต่ควรเป็นฝนพรมตามฤดู
ปลูกเจ้ามากับมือหรือไม่รักเฝ้าฟูมฟักมาแต่ต้นน้อยจนใหญ่ทุ่มแรงฝันแรงหวังทั้งแรงใจหาปุ๋ยใส่พรวนดินกินน้ำพักน้ำแรงเคยเสียเหงื่อเพื่อเจ้าราวห่าฝนเคยอดทนมิถอยปล่อยดินแห้งเคยซื้อปุ๋ยด้วยเงินตราราคาแพงเพื่อตบแต่งเจ้าใหญ่ให้ร่มเงาเพียงอิงร่มห่มกายพอคลายร้อนนั่งพักผ่อนตากลมใต้ร่มเจ้าแอบภูมิใจว่าคือฝีมือเรามีร่มเทาเงากว้างใหญ่อย่างนี้ไม่นานพวกนกกามาอาศัยมันจัญไรอาจิณกินแล้วขี้จนต้นไม้สวยสง่ามีราคีนกอัปรีย์ทำจนยืนต้นตายแม้สุดแสนอาลัยจำใจตัดเหลือประวัติไม้ใหญ่กับใจสลายอโหสิด้วยน้ำตาที่พร่าพรายให้นกกาทั้งหลายและไม้เอย(ต้นแสลงใจ เป็นชื่อต้นไม้ส่วนใหญ่ในทุ่งแสลงหลวง จังหวัดพิษณุุโลก)
"วันนี้น่านฟ้าไทยเป็นไงบ้าง"ด้วยความช่างสร้างจิตคิดเพ้อฝันจึงวาดจอเรดาร์ตรงหน้าพลัน"ภาพเครื่องบินบนนั้นเป็นฉันใด""บนเรดาร์มองเห็นเป็นจุดดำมีมากมายหลายลำ ดำขวักไขว่บ้างบินตามบินทวนสวนกันไปส่วนจะสวยหรือไม่ ไม่ทันคิดคิดอย่างเดียวทำอย่างไรจะไม่ชนเครื่องนั้นวน เครื่องนี้วิ่ง ยิ่งตามติดเครื่องจะลง เครื่องจะขึ้น มึนนิดนิดมัวนั่งคิดพินิจวางเส้นทางบิน"ภาพฟ้าสวยในฝันฉันหายวับเรดาร์ดับจากใจไปหมดสิ้นเพราะคำตอบเหล่านี้ที่ได้ยินพาขวัญบินจากฉันไปทันที
หน้าส่วนตัว
1142
