มึนงงในวงล้อม ข่าวสารห้อมจนเสียศูนย์ใจฝ่อกลัวข้อมูล หวาดตัวเลขยกเมฆโชว์อึดอัดทรรศนะ เอือม เอะอะก็อวดโอ่รำคาญกับการโว ชี้แนะนำด้วยทำนายไหลหลากจากหน่วยไหน องค์กรใดทำออกขายใครนะสาธยาย สุดสับสนฉงนงงประสาทเจียนขาดผึง เครียดและตึงเพราะเกรงหลงสติมิมั่นคง พอแยกแยะและกลั่นกรองกำกวมแต่ร่วมเค้า จับคลุกเคล้าแล้วหารสองชั่งจิตคิดไตร่ตรอง หวั่นระวัง ตาชั่งเอียงมึนงงสงสารหัว เกรงเมามัวเชื่อชื่อเสียงข่าวสารต้องการเพียง ปกป้องโคตรประโยชน์ตนผู้รอบริโภค ต้องเสี่ยงโชคกันทุกหนระวังหวาดกังวล สุขภาพจิตมีสิทธิ์เสียบางครั้งต้องนั่งแก้ หาตัวแปรค่าเฉลี่ยอ่วมอานหารจนเพลีย ตามประสาปัญญาชนใช้วิจารณญาณ ต่อข่าวสารอันสับสนข้อมูลเสกตัวเลขกล เซาะสมองร่องเริ่มรวนเห็นสื่อคือภัยพิษ วิตกจริตคิดสืบสวนงึมงำนั่งคำนวณ ด้วยความกลัวจนหัวมึน
ดอกไม้บานเฉิดฉายปลายก้านดอกพลิ้วสายลมชมหยอกดอกไม้สวยฉ่ำปรอยฝนพรมพรำเอื้ออำนวยอายแดดช่วยอวยอายหายเปียกปอนมองดอกไม้หลายหนจนสะกิดวูบความคิดบางแวบที่แอบซ่อนจับความคิดปะติดปะต่อพอเป็นกลอนดอกไม้ซ้อนดอกไม้ที่ได้ยลหากจะเปรียบความหวังคล้ายดังก้านที่เชื่อมดอกไม้บานไว้กับต้นก้านยังอยู่ดอกบานนานและทนดอกจะหล่นหากก้านรานทลายดุจความหวังเชื่อมคนกับชีวิตหากพลาดผิดความหวังพังสลายคนย่อมสิ้นอาลัยทั้งใจกายอาจเหนื่อยหน่ายรันทดหมดเรี่ยวแรงมีความหวังเอื้ออวยช่วยเสริมส่งให้จิตใจมั่นคงเข้มแข็งแกร่งให้อดทนต่อสู้รู้ดำแดงพลังแห่งความหวัง...รังสรรค์คน
บนเส้นทางสายนี้มีเราสองประคับประคองกันมาหลายหน้าฝนร่วมฟันฝ่ามานานผ่านร้อนรนผ่านอดทน ทนอด มาหมดแล้วจึงดั้นด้นพ้นผ่านจนป่านนี้เพราะต่างคนต่างมีความแน่แน่วคนหนึ่งถือหางเสือคนเหลือแจวจนคลาดแคล้วโพยภัยในเส้นทางไยจะหวั่นเส้นทางเหลือข้างหน้าซึ่งอาจฝ่าพายุดุเดีอดบ้างหรืออาจเพียงลมเป่าที่เบาบางถ้าเรายังเคียงข้างอยู่อย่างเดิมจะยังคงเดินทางอย่างเชื่อมั่นยังมีฝัน สวยงาม เหมือนยามเริ่มหากถอยถดลดน้อยต่างคอยเติมต่างคอยเพิ่มมิให้พร่องในห้องใจเราจะจับมือกันแบ่งปันทุกข์เผื่อแผ่สุขให้กันทุกวันใหม่ทำพลาดนิดผิดบ้างต่างอภัยจะมิให้หัวใจเราไกลกันเพราะรักเธอ ศรัทธา มาเสมอถึงจะเจอ มหาภัย ก็ไม่หวั่นจะลำบากยากมีอีกกี่พันไม่มีวัน ใจน้อย จนปล่อยมือ
ทุกทุกความร้าวรานฐานบกพร่องเกิดเป็นร่องเป็นคูอยู่ภายใต้ปล่อยให้ร่องเซาะฐานนานเกินไปร่องกว้างใหญ่ส่งผล "ถนนพัง"บนถนนที่สองเราครองคู่มีรอยร่องช่องคูอยู่แต่หลังและมีการเซาะซอนกร่อนประดังไม่เคยตั้งงบประมาณการซ่อมแซมมีแต่การผลักถ่างให้กว้างออกเหมือนจะบอกลางลางอย่างอ้อมแอ้มแต่ก็พกลูกระเบิดที่เปิดแพลมพร้อมจะแถมจะทำซ้ำรอยเดิมจากวันนี้ต่อไปในภายหน้าคือเวลาร่องรอยที่คอยเพิ่มคือระเบิดใหญ่น้อยที่คอยเติมถนนเดิมถึงจุดทรุดกระมังเมื่อร่องรอยใต้ฐานปานเหวใหญ่ถนนใจที่ปลูกก็ถูกฝังภายใต้ฐาน ชีวิต อนิจจังใต้ความพลั้งผิดของเราสองคน
ไม่ปรารถนาอื่นใดต่อไปแล้วใจเหมือนแก้วทนไฟแค่ใบหนึ่งที่อาจทนไฟฟอนร้อนเร้ารึงที่ยามผึ่งลมเย็นไม่เป็นไรรู้ว่าใจบอบบางอย่างที่สุดจึงสมมุติให้ใจทนไฟได้จะไม่ป้องไม่เป่า...เถอะเผาไปแก้วทนไฟที่สมมุติอาจสุดทนอาจจะแตกแล้วสลายกลายเป็นเถ้าหรือเป็นเป้าที่แท้มาแต่ต้นบางเวลาบางครู่แก้วรู้ตนแต่บางหนแก้วปลื้มหลงลืมตัวยังพึ่งพิงอิงไฟขอไออุ่นเพราะความคุ้นความเคยเลยฝังหัวแต่บางทีส่วนลึกก็นึกกลัวเมื่อใจตัวหวุดหวิดจะติดไฟโลกนี้ไม่มีไฟที่ไม่ร้อนหรือหนีก่อนใจเราถูกเผาไหม้ซึ่งอาจเสียน้ำตาด้วยอาลัยเพราะอิงไออุ่นเอื้อนานเหลือเกินแต่ห้ามไฟไหม้ลามห้ามไม่ได้ถึงเคยใกล้เคยเคียงเพียงผิวเผินวันนี้ไฟเกรี้ยวกราดไม่อาจประเมินจะเผชิญไฟฟางนั้นอย่างไร