วันนี้อยากส่งข่าว "อ่าวบางสน"
หลังจากฝนตกปรอยนั้นคล้อยผ่าน
หลัง "ละครยกเมฆ" เขยกคลาน
ไม่นานลมเพลมพัดซัดหัวซุน
นั่งไม่ติดยืนไม่อยู่สู้ไม่ไหว
จึงปล่อยใจกลมกลืนกับคลื่นหมุน
จนหัวทิ่มหัวตำคะมำดุน
ทุกอย่างช่างชุลมุนชุลเก
เจ้าปูเปี้ยวเลี้ยวงงตรงทรายซัด
แต่ปูลมรอบจัดลัดเตร็ดเตร่
หอยแครงแกล้งกลิ้งกับปลิงทะเล
เรือตังเกเล่นตลกไปตกปู
เจ้าปลาหมึกตัวน้อยว่ายถอยหลัง
แต่แมงดาน่าชังเจ้าตัวผู้
ขี่หลังเมียหลิ่วตาให้ปลาทู
ปลากระบอกว่ายอยู่คู่โลมา
แมงกะพรุนหมุนหนวดหวดสาหร่าย
กุ้งแหวกว่ายแถวถิ่นปลาลิ้นหมา
ปูฤาษีซุกทรายส่ายลูกตา
หอยปากอ้าอ้าปากตากคลื่นลม
ลมพัดลมเพทะเลวิปริต
เราเมามายใกล้ชิดสนิทสนม
คล้ายเคยเยือนเหมือนผ่านมานานนม
หรือโลกกลมกลิ้งดุนเราหมุนคืน
ตัวอักษรหลอกตาโตกว่าเก่า
หรือตอนเขียนตัวเรายังเมาคลื่น
ไม่รู้ว่าตนยังนั่งหรือยืน
หรือล้มลื่นไปสะดุดตรงจุดใด
ฉันจะลงไปอ่านนานนานครั้งทวนความหลังครั้งวัยไร้เดียงสาอาจเคยอ่านหรือไม่เคย...เลยค้างคาจึงเอ้อเอ้ออ้าอ้าว่าไม่รู้อยากให้วันหวนย้อนตอนไม่สายวันทรายมีรอยสลักอักษรอยู่และมีฉันบังเอิญเดินอ่านดูอาจรับรู้ทั้งหมดและจดจำความรู้สึกดีดีมีความหมายแต่วันนี้เกินสายบ่ายจนค่ำฉันก็ยังรับปากและอยากทำด้วยรู้สึกลึกล้ำอันจำเป็นเธอบอกว่าเขียนไว้บนชายหาดซึ่งเธอคาดและฝันว่าฉันเห็นฉันจึงเดินหาไปอย่างใจเย็นอยากให้เป็นอย่างคำเธอจำนรรจ์บนชายหาดสีชาฉันหาแล้วเสียงเธอแว่วยังอยู่ในหูฉัน"ความรักยังคงทนจนปัจจุบัน"ข้อความนั้นจึงคงทนอยู่บนทรายคลื่นเวลามาสาดไม่อาจซัดคงคมชัดเรื่อยไปไม่สูญหายยังชัดเจนในหูไม่รู้วายและไม่มีวันสลายจากสายตา
ชีวิตคนนั้นมีทั้งดี-ร้ายหนักหนาและผ่อนคลายในบางช่วงมีมึนตึ๊บทึบโล่งหรือโปร่งกลวงคือผลพวงนาทีแห่งชีวาทุกเรื่องราวร้ายดีในชีวิตเมื่อลองคิดดีดีมีคุณค่าแม้แต่ตอนกินข้าวเคล้าน้ำตาไม่เคยลิ้มรสปร่าจะไม่รู้ถ้าไม่เคยผิดหวังหรือพลั้งพลาดความสมหวังก็ไม่อาจจะเลิศหรูถ้าไม่ผิดก็ไม่เห็นผิดเป็นครูไม่เคยอยู่กับความเศร้าไม่เข้าใจหากความเศร้าหมุนวนไม่พ้นผ่านชีวิตพานย่ำแย่ต้องแก้ไขเมื่อผ่านแล้วก็ลองมองย้อนไปจะรู้สึกสดใสหาใดปานแม้จะเจอทุกข์หนักเพราะรักร้ายแต่พอหายก็สุขนักเพราะรักหวานสิ่งเลว-ดีที่พบเป็นประสบการณ์ของผู้ผ่านหวานขมผสมกันถ้าทุกข์ก็ต้องทนเพื่อพ้นผ่านถ้าสุขก็ไม่นานจะผ่านผันแต่จะอยู่อย่างไรในปัจจุบันให้เวลาแต่ละวันนั้นผ่านเลย
หา "ความเห็น"ไม่เจอเธออยู่ไหนหน้าตาเป็นเช่นไรใครเคยเห็นเธอใจร้อนปานไฟหรือใจเย็นเธอบำเพ็ญบุญใดในแต่ละวันเธอชอบอ่านกลอนไหม...ก็ไม่รู้เธอกล้าสู้กล้าเสี่ยงหรือเพียงฝันหรือเธอมีลูกเล่นเป็นพันพันเธอขยันเล่นกล ล่องหนจังเธอไม่มาปรากฏเล่นบทบาทแต่อำนาจอยากเจอทำเธอขลังดึงดูดได้ ดึงดูดดี มีพลังให้คนหวังจะเจอชะเง้อคอยจนคอยืดคอยาวหลายคราวแล้วยังคงแกร่วมองหาตาละห้อยเป็นเวลาแรมเดือนยังเลื่อนลอยจนใจน้อยเหน็บหนาวเพราะเศร้าใจถ้าได้เจอได้พบคงอบอุ่นคงกระตุ้นความหวังครั้งยิ่งใหญ่เคยกะพริบริบหรี่่คงมีไฟพออิงไออุ่นหวังอีกครั้งคราที่จดจดจ้องจ้องลองคิดเขียนคงจะเปลี่ยนแปลงไปเป็นใจกล้าจึงตะบอยคอยเธอเสมอมา"ความเห็น"จ๋ามาเถิดเปิดเผยตัว
ณ ชายหาดบางสนตำบลหนึ่งนั่งรำพึงเดียวดายบนทรายนุ่มมีผืนฟ้าโค้งครอบเป็นกรอบคลุมเมฆหลายกลุ่มลอยเกลื่อนเคลื่อนกระจายยินเสียงเพลงทะเลเห่ ซ่า ซ่ากล่อมน้ำฟ้าชายหาดไม่ขาดหายเป็นจังหวะทยอยลอยลมชายคล้ายคล้ายดูละครตอนเย็นเย็นเมฆหนึ่งเกิดเปิดช่องมองเหมือนบ้านภายในปานพระ-นาง อย่างเคยเห็นยืนเคียงคู่อยู่ข้างอย่างเคยเป็นเมื่อวันเพ็ญสีทองของชีวันเมฆอีกก้อนค่อนข้างขาวเป็นสาวใหม่เคลื่อนเข้าในบ้านช่องห้องที่กั้นก่อนที่นางในห้องจะป้องทันสาวคนนั้นเดินตรงอย่างจงใจมาลงมือยื้อยุดฉุดพระเอกจนนางเมฆสุดมือจะยื้อไหวปล่อยพระเอกติดมือคนยื้อไปเราถอนใจสะท้อนวาบกับภาพนั้นคล้ายกับมีหยาดฝนหล่นผ่านแก้มหรือของแถมจากละครตอนโศกศัลย์พบแล้วรัก รักแล้วพรากจากไกลกันละครสั้นทุกละครจบตอนเร็ว
หน้าส่วนตัว
1783
