เหนือกว่าดวงชีวันนั่นคือลูกจิตพันผูกฟูมฟักเจ้าหนักหนายามเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยเยียวยาหิวข้าวปลาหาป้อนให้ก่อนใครอุ้มอาบน้ำประแป้งแต่งเจ้าหอมร้องเห่กล่อมเจ้านอนก่อนหลับใหลเทิดทะนุถนอมเป็นจอมใจเหลือบริ้นไรภัยร้ายอย่าหมายเจอแม้เหน็ดเหนื่อยปานใดอุ้มใส่ตักยั่วพยักหยอกเย้าเจ้าเสมอเพียงยินเสียงปากห่อเจ้าออเออแม่เป็นเผลอยิ้มตอบทุกรอบเลยเฝ้าตั้งตาคอยเฝ้าเจ้าตั้งไข่ก้าวเตาะแตะเรื่อยไปไม่อยู่เฉยจะหกล้มสักครั้งยังไม่เคยโอ้ลูกเอ๋ยทุกก้าวเฝ้าประคองจวบจนเจ้าเจริญเดินได้มั่นยังปลอบขวัญคราเจ้าเศร้าหม่นหมองปล้ำปลุกใจเร่งเร้าให้เจ้าลองล้วนพวกผองกิจกรรมที่จำเป็นเลือกสรรหาวิชามาสั่งสอนมีขั้นตอนผ่อนเกลียวและเคี่ยวเข็นอบรมบ่มนิสัยให้ใจเย็นทุกประเด็นเน้นปลูกลูกได้ดีนั่นคือภาพ "ฝีมือแม่ "แผ่ประกาศเหมือนถ่ายวาดเด่นหรูอยู่ทุกที่จะแจ้งอยู่คู่หล้าชั่วตาปีที่ซึ่งมีแม่ลูกรักผูกพันส่วนอีกภาพมีแต่ชื่อ "มือลูกวาด"ยังมีแต่กระดาษขาดสีสันถ้ามัวแต่หลบเลี่ยงเกี่ยงงอนกันกระดาษนั้นเป็นผงก่อนลงมือ
จะต้องพรากจากเธอไม่เจอหน้าจะนิทราหลับใหลอย่างไรหนอนึกถึงคนอยู่หลังนั่งหน้าจอจะเหี่ยวห่อลำพังหลังเที่ยงคืนจะมีใครเขียนกลอนให้นอนยิ้มใครจะพิมพ์ถ้อยคำทำให้ชื่นเคยให้เลิฟทุกครั้งอย่างยั่งยืนจะมีไหมใครอื่นยื่นให้แทนเธอจะยอมใกล้ชิดสนิทไหมแม้บอกกับใครใครไม่หวงแหนก็เพียงตอบคำถามไปตามแกนทั้งที่แสนสุดห่วงช่วงไม่เจอถ้าหากมีคืนใดหัวใจเหงาคงจะเฝ้าออกปากฝากฉางเอ๋อ*ให้มาช่วยเยี่ยมเยือนเป็นเพื่อนเธอให้เสมอเหมือนคืนค่ำธรรมดาจะออกปากขอร้องกับท้องทุ่งให้ช่วยปรุงเพลงสดใสแคนใบหญ้ากล่อมให้เธอหลับสนิทยามนิทราเหมือนเวลาที่เราอยู่คอยดูแลอยากให้เธอสดใสใจผ่องแผ้วให้ความสุขอย่างที่แล้วยังแน่วแน่ยามนั่งอยู่หน้าจออย่างอแงขอเพียงแค่ข้อความถามข่าวคราว* เทพธิดาแห่งดวงจันทร์
คนที่มีสินทรัพย์นับล้านล้านผู้บันดาลอุ้มชู "ฟอร์ทูน่า" *เทวีแห่งโชคป้องประคองพาคอยรักษาจัดการเป็นฐานค้ำอาจบันดาลให้คนต้องจนยากทั้งลำบากเป็นยาจกและตกต่ำรูปปั้นของเทวีมีเงื่อนงำคืออุ้มนำเทพแห่งทรัพย์ "พลูทัส"มา**แต่องค์เทพแห่งทรัพย์กลับตาบอดจึงจับจ่ายวายวอด ยอดปัญหามิรอบคอบการมอบหมายให้เงินตราทั้งเป็นเทพเสียขาปริศนามีว่าสินทรัพย์ไร้ขามาช้าเสมอแต่ให้เธอติดปีกบินหลีกหนีซึ่งจะผละจากไปในทันทีเป็นเศรษฐีเงินตราใช่ถาวรเรื่อง "พลูทัส"และเทวี "ฟอร์ทูน่า"เขียนไว้อ่านผ่านตาอุทาหรณ์มิได้เพื่อวาดหวังนั่งขอพรแต่ให้รู้ขั้นตอนพรของเธอไว้เตือนตน "อย่าฉุ่ย สุรุ่ยสุร่าย"เงินไปง่ายต้องระวังอย่าพลั้งเผลอเทวีโชคหนีจากยากจะเจอ"ห้ามเลินเล่อเผลอไผลจ่ายไวเกิน"* Fortuna**Plutus
สวนมะพร้าวไม่น้อยครึ่งร้อยไร่แปลงอยู่ใกล้ชายฝั่งที่ตั้งบ้านปลูกน้อยหน่า มะละกอ พอรับประทานมะขามไม่หวาน ขมิ้น กระถิน มะยมถั่วฝักยาวใกล้แปลงแตงโมหวานมะม่วงหิมพานต์แทรกช่วงมะม่วงถมชะมวง ข่า กระชาย ใกล้ชะอมสะเดาขม ถั่วลิสง ลงพอกินจนในสวนไม่มีเนื้อที่ว่างจึงไปสร้างแปลงใหม่ไกลท้องถิ่นแม่เดินไปเดินกลับราวกับบินเหมือนแผ่นดินช่วยดลย่อย่นดึง"ทางจะสั้นเท่าใดถ้าไม่ก้าวก็ยิ่งคล้ายกับยาวก้าวไม่ถึงถ้าหากเห็นทางยาวก้าวตะบึงทุกก้าวดึงทางนั้นหดสั้นลง"แม่สลับสับก้าวเดินราววิ่งความยาวจริงเปลี่ยนแปลงตามแรงส่งทั้งสวนใกล้สวนห่างที่กลางดงแม่พะวงดูแลไม่แพ้กันถ้าประกวดรางวัลขยันตลอดแม่คือยอดอดทน "คนขยัน"เป็นชาวสวนควรค่าคว้ารางวัลด้วยมติเอกฉันท์นั่นทีเดียว
ทำใบไม้ขาดสักใบยังใจหายการทำร้ายน้ำจิตใครยากใจกว่าในเส้นทางบางที...มิมีเจตนาเป็นบุญกรรมทำมา...ชะตาคนขอรับผิดที่มีส่วนกวนใบไม้โดยมิได้ระมัดระวังตั้งแต่ต้นใบบอบบางเหลือเกินยังเดินชนจนใบบางข้างต้นทนระคายเหมือนกับสายลมลูบเพียงวูบไหวยังเป็นใบเต็มใบไม่เสียหายอาจจะยิ่งยุ่งยากหากระบายปล่อยให้สายลมหวิวพลิ้วผ่านไปจงเป็นใบไม้นิ่งบนกิ่งก้านลืมตำนานวานวันอันเหลวไหลเป็นเพียงสายลมหลง...มิจงใจโปรดอภัยให้ลมตามสมควรถึงอย่างไรใบไม้กับสายลมอาจอยู่ร่วมสังคมได้สมส่วนเมื่อวางตัววางใจในกระบวนที่ทบทวนรอบคอบว่าชอบแล้วมิมีใด ดีเท่าจิต มิตรภาพมิวูบวาบหากเที่ยงแท้และแน่แน่วตราบเท่าจิตมั่นคงดำรงแนวมิมีแผ่วแล้วสลาย...เหมือนสายลม
หน้าส่วนตัว
1156
