โลกแห่งความเป็นจริงทิ้งไว้ก่อนเพื่อพักผ่อนในโลกงามแห่งความฝันที่มีแต่ภาพพจน์บทรำพันเสพสวรรค์เสน่หาทางอารมณ์รักให้สุดแสนหวานน้ำตาลพ่ายเจ็บเจียนตายใต้หมื่นความขื่นขมเศร้าให้ถึงซมซานปานตรอมตรมปล่อยอารมณ์ด้วยภาพแห่งกาพย์กลอนสร้างความหวังครั้งใหม่ไปเรื่อยเรื่อยถ้าไม่เหนื่อยอ่อนเพลียไปเสียก่อนเสกสมหวังดั่งฝันอันสุนทรนึกหนาวเย็นเป็นร้อนกลอนอำนวยนี่คือโลกส่วนตัวมีรั้วรอบถ้าใครชอบเพลิดเพลินเชิญมาช่วยร่วมสร้างสรรค์ปั้นคำให้ร่ำรวยหรือวางมวยกันสักตั้งอย่ารั้งรอเมื่อเห็นบทกวีนี้ประกาศจับกระดาษปากกาหาดินสอเอาเจ็บขมตรมรักมาถักทอเพื่อเป็นต่อบนเวที...กวีมวย
มีสี่ขาชื่อจำง่ายคือ "นายหมา "ดูหน้าตาถ้ายกหางช่างหล่อเหลาหางไม่ตั้งยังหล่อพอทำเนายามผมเห่าสาวจ้องมองกันเกรียวผมไม่เคยมีคู่ตุนาหงันเห็นไก่สาวอวบอั๋นแล้วมันเขี้ยวกระดิกหางมองเมียงเพียงครู่เดียวสนิทสนมกลมเกลียวกันเชียวละเธอเป็นไก่สีขาวสาวเอ๊าะเอ๊าะวัยขบเผาะผมใช้สายตากะผมชอบลักจั๊กจี้จี๋จ๋าจ๊ะแอบหลบลอบพบปะเธอประจำวันใดเจ้าของไก่เขาไม่เห็นเราจะเล่นจ๊ะจ๋าหน้าชื่นฉ่ำหากบังเอิญเขาเห็นเป็นระกำเขาใช้คำประณามหยามหัวใจเห็นผมหยอกไก่เป็นไม่ได้ว่าผมใช้ลีลาจะฆ่าไก่ปากไม่มีหูรูดก็พูดไปและหัวใจก็คงอัปมงคลผมไม่เคยทำอะไรไก่เลยครับก็แค่งับเจ้าหล่อนแล้วถอนขนแต่ที่ปีกฉีกวิ่นเพราะดิ้นรนยังฉงนเขาปรักปรำผมทำไม
เหลืองอร่ามนาม ”ข้าว” สาวชนบทเจ้านั่งรถจากทุ่งมุ่งโรงสีมาสวมชุดสีขาวสาวพรหมจารีเพิ่มราศีมีราคาค่าควรเมืองประสบการณ์แรกเริ่มเพิ่มเชื่อมั่นว่าตนเองสำคัญเจ้าฝันเฟื่องหลายรายแล้วที่พร้อมยอมหมดเปลืองจึงชำเลืองลอยหน้าอย่างท้าทายตาสบตาเห็นแล้วแววประหลาดเขามีจิตพิศวาสสมมาดหมายชวนเจ้าร่วมเคหาตาประกายยินยอมจ่ายงามงามตามราคาถึงบ้านจับใส่หม้อไม่รอรีตายังมีความหมายประกายกล้าพอหุงสุกทันใดไม่รอราคว้าจานมาอีกมือถือทัพพีเปิดฝาหม้อร้อนไอพุ่งใส่หน้ายังอุตส่าห์ยืนคอยไม่ถอยหนีพอไออายหายพลันตักทันทีรีบร้อนรวดเร็วรี่ในลีลาฉันยิ้มย่องผ่องใสอยู่ในจานมองดูเขาลนลานควานปิดฝาอุ๊ย! จานที่ฉันนั่งตีลังกาหล่นแล้วจ้าหน้าคะมำคว่ำจูบพื้นแทนที่จะสงสารเขาพานเกลียดทั้งรังเกียจเหยียดหยันฉันขมขื่นท่าทางไม่มีวันเก็บฉันคืนกล้ำกลืนความปวดร้าวไม่เข้าใจอยากรู้นิยามความเป็นฉันคุณค่าความสำคัญอยู่ที่ไหนที่จานเขาถือหรืออย่างไรตกจานไปความสำคัญอันตรธานจึงทบทวนหวนคิดพินิจนิ่งใจจึงฉุกว่าทุกสิ่งต้องมีฐานรถต้องมีถนนคนมีงานข้าวจึงควรมีจานเป็นฐานรองฐานจะช่วยชูเพิ่มเติมคุณค่าใช่มีแต่อัตตาแล้วผุดผ่องอยากมีค่าก่องเก็จดังเพชรทองเลือกฐานรองต้องคิดพิจารณาอยู่บนจานโดดเด่นเป็น “ข้าวสวย”ถึงคราวซวยตกจานอาหารหมาค่าคงที่ ต่ำ สูง สวย ฐานช่วยพาให้ดูดีมีราคาหรือราคี
คืนนี้เมฆมากมายระบายฟ้าจันทร์โผล่หน้ามาแย้มแก้มสดใสดาวหนึ่งดวงช่วงหรูอยู่ไม่ไกลคนห่วงใยจันทร์ลอยยังคอยดูเป็นจันทรามิควรด่วนผยองเพิ่งพ้นช่องเมฆามาเพียงครู่หากเมฆาเลื่อนชิดปิดประตูดาวอาจหรูเด่นช่วงอยู่ดวงเดียว
แสงอุษาฟ้าเช้าราวทองประดับแต่ตัดกับสีดำที่ต่ำเตี้ยช่วงดำ-ทองคล้องอยู่ดูนัวเนียไม่เลือกข้างช่างน่าเปลี้ยเพลียหัวใจกอดดำเลยเกยทองเป็นสองสีไม่รู้ดีหรือจะชั่วไฉนโอ้ฟ้าอาณาเขตประเทศไทยนานเท่าใดกว่าฟ้าเช้า...เข้าเที่ยงวัน