จากทางแยกชีวิตที่ผิดพลาดมีความขาดมากมายหลายหลายอย่างอาจระหกระเหินตอนเดินทางทุกก้าวย่างแต่ละก้าวนั้นยาวนักจะไม่มีแรงใจจากใครหนุนคอยค้ำจุนปลอบปลุกยามขลุกขลักมิมีอกใดเอื้อเพื่อพิงพักและไม่มีความรักให้พักใจชีวิตน้อยจะลอยลมสมบูรณ์แบบจะคิดแอบอิงใครที่ไหนได้เพียงประคองสองเท้าก้าวต่อไปบนทางใหม่ในวันไร้ฝันนำโดยธรรมชาติอาจต้องลองถูกผิดที่มีสิทธิ์ก้าวพลาดอาจถลำถึงหกล้มจมปลักหัวปักปำให้เจ็บคลำป้อยป้อยกับรอยริ้วมิมีชีวิตใดที่ไม่เสี่ยงขอเพียงไม่ประมาทอาจวิ่งฉิวหรืออาจพบความเจริญเดินตัวปลิวหรือไส้กิ่วหิวโหย...โดยมือตนไม่มีเทพเจ้าดลมนต์ใดช่วยสิ่งอำนวยฝีมือคือ....ฝึกฝนหากชีวิตยังไม่สิ้นต้องดิ้นรนและอดทนเพื่ออยู่....สู้ชีวิต
ลิ้มกอเหนี่ยวจอมขวัญนั้นรู้เหตุเมื่อสังเกตดูแลแม่ป่วยไข้เป็นอาการล้มป่วยด้วยเรื่องใจคิดห่วงใยในเจ้า ลิ้มเต้าเคียนเธอตั้งใจแน่วแน่ถึงแม่ห้ามจะไปตามอย่างไรก็ไม่เปลี่ยนแม้เดินทางลำบากจะพากเพียรนำตัว ลิ้มเต้าเคียน กลับคืนมาจากเมืองจีนเรือท่องล่องลงใต้ปณิธานตั้งไว้นั้นแก่กล้าหากไม่สมใจหวังที่ตั้งมาจะขอเอาชีวาเป็นเดิมพันคลื่นลมส่งตรงโฉลกโชคช่วยชี้เข้าเขต "ปัตตานี" ชื่อเมืองนั่นนำเรือเข้าจอดทอดสมอพลันไต่ถามข่าวสำคัญเรื่องพี่ชายพอมีเค้าดีใจรีบไปหาได้พบหน้าสุขสมอารมณ์หมายชวนพี่กลับแต่มีเรื่องเจ้าเมืองตายผู้พี่ชายต้องแย่งตำแหน่งสำคัญลิ้มกอเหนี่ยวช่วยต่อสู้หมู่กบฏความเก่งกาจปรากฏคนกล่าวขวัญ"พี่จ๋า แม่ป่วยกลับด้วยกัน"แต่พี่ชายยืนยัน ฉันไม่ไปสุดคับข้องน้องน้อยแสนสร้อยเศร้าแม่คอยเจ้าด้วยหวังครั้งยิ่งใหญ่"การเดินทางกลางชลามาแสนไกลจะกลับไปมือเปล่าหรือเราเอยขอสาปให้มัสยิดที่พี่คุมสร้างอย่าสำเร็จรูปร่างอย่างคำเอ่ยเมื่อไม่สมใจตั้งหวังที่เคยจึงลงเอยด้วยขอผูกคอตาย "ต้นมะม่วงหิมพานต์สุสานน้องพี่มาร้องจะช่วยเหลือเอาเมื่อสายหน้ามัสยิดคือที่สร้างฝังร่างกายมัสยิดถูกทำลายเพราะสายฟ้าหรือคำเธอตั้งจิตสัมฤทธิ์ผลถึงสามหนโดมปลูกถูกฟ้าผ่าฮวงซุ้ยที่เธออยู่คนบูชาด้วยศรัทธาและเชื่อเมื่อไปเยือน
เมื่อเดินมาสุดทาง...ต่างเดินแยกนาทีแรกเริ่มต้นเป็นคนห่างก่อนโดดเดี่ยวเดียวดายในรายทางยังใจกว้างเขียนกลอนอวยพรเธอ"ขอบคุณที่เคยอยู่เป็นคู่คิดช่วงชีวิตหวานฉ่ำจดจำเสมอสิ่งผนวกบวกลบที่พบเจอล้วนเลิศเลอต่อความคิดชีวิตคนให้เตรียมพร้อมสำหรับรับผิดหวังให้ระวังสติพร่องยามหมองหม่นให้ชูคอทรหดอย่างอดทนมิให้ยอมจำนนกับกลใดคือนาทีชีวิตคิดคำตอบอย่างรอบคอบ รับมือ หรือแก้ไขกล้ายอมรับกับวันอันเปลี่ยนไปและกล้าอยู่อย่างไมมีใครเคียงแม้บางช่วงชีวิตจิตหดหู่หากเรียนรู้กับนิยามความไม่เที่ยงเก็บเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมาร้อยเรียงเป็นเสบียงชีวิตติดกับตัวจงอยู่เย็นเป็นสุขสิ้นทุกข์โศกลืมครั้งโลกอึมครึมทึมสลัวให้ชีวิตเริ่มต้นมิหม่นมัวให้ฝันชั่วต่อแต่นี้ไม่มีช้ำจากวันนี้และต่อไปใจจงแกร่งแม้เปลี่ยนแปลงอย่างไรไม่ร้องร่ำเคยรักเธออย่างไรไม่เปลี่ยนคำจะจดจำ ส่วนที่ดี มิมีลืม "
เริ่มต้นเราต่างมาจากต่างที่มอบไมตรีเป็นเพื่อนแล้วเลื่อนขั้นเพิ่มสนิทชิดทวีทุกวี่วันเริ่มเล่นเป็นเงากันตามวันทวีดุจสายลมพรมไล้ใบไม้ไหวดังหัวใจไหวคู่เคล้าจู๋จี๋ดุจสวรรค์บรรเลงเพลงดนตรีดังกวีเขียนกานท์หวานละมุนเดินอยู่ในประโยคโลกสวยใสเมื่อหัวใจเริ่มผิงอิงไออุ่นเริ่มวางตนบนลู่ของคู่บุญคอยค้ำจุนหนุนใจอิงไอกันเริ่มสละชีวิตอิสระสร้างพันธะประสงค์ร่วมลงขันมิว่าถูกหรือแพงร่วมแบ่งปันจากของใครของมัน ...นั่นของเราดุจดังโลกงดงามด้วยความหวังมีพลังชูใจให้ไต่เต้าขึ้นบันไดไปสถานวิมานเงาความคาดเดาถูกผิดชีวิตเดินทางลำบากขวากหนามต้องข้ามห้วงทั้งมีช่วงมีตอน ดอน โขด เขินบางหนจนท้อใจเพราะไกลเกินเมื่อเผชิญปัญหาสารพันบางใครใจมิถึงจึงยอมแพ้แล้วลอยแพคนหนึ่งซึ่งมุ่งมั่นหากน้ำตาพร่าพรายจะป้ายมันเมื่อถึงวันสุดทาง...ต่างคนต่างไป
นพมาศหนึ่งใน....สุโขทัยธานี...........เธอเป็นบุตรี.........พระศรีมโหสถเรวดีมารดา.......ได้ศึกษาอย่างดี.....วาดเขียนกวี.........คัมภีร์พุทธพจน์สิบห้าขวบปี....ผ่องศรีโสภา......พรั่งพร้อมเงินตรา.....ปัญญาเหมือนกรดผู้คนกันเอง........แต่งเพลงสรรเสริญ.....นางในบังเอิญ....ฟังเพลินจำจดนำไปบรรเลง......พิณเพลงถวายไท้.......พระเจ้าลิไทย......พอให้ออกรสธ ทรงติดต่อ......สู่ขอนางมา..............เป็นบาทบริจา.......ชะตากำหนดก่อนนำนางมอบ.....ทดสอบความจำ.......สิ่งใดควรทำ.......ไขคำควรงดตอบพ่อแม่ไป.....คำไขละเอียด.............ละไมละเมียด........สู่เกียรติยศเป็นพระสนม....เหมาะสมหน้าตา......ห้าวันต่อมา............ประชาช้อยชดวันนักขัตฤกษ์....เอิกเกริกสุขสันต์......ทำโคมลอยพลัน.....ก่อนวันน้ำลดลิไทภูเบศ...ทอดพระเนตรทันใด...กระทงของใคร....แปลกพระทัยเหลืออดนพมาศทูลบอก. .อันดอกกระมุทนั้น...บานสวยเฉิดฉัน....รับจันทร์ทรงกลดมีอยู่ประจำ.......แม่น้ำนัมมทา..............เป็นพุทธบูชา...........ที่มาทั้งหมดพระองค์ทรงชัย....พระทัยสำราญ.........สั่งให้สืบสาน..........ชั่วกาลปรากฏ
หน้าส่วนตัว
1633
