หวานถ้อยคำสำนวนหวานชวนเชื่อจนไม่เหลือพะวงหรือสงสัยถ้อยร้อยรุกทุกสิ่งล้วนจริงใจแอบหลงใหลนิดนิดแต่ปิดบังเพราะรู้ว่าเธอกล้าแถมบ้าบิ่นอาจทิ้งถิ่นทิ้งเมืองไว้เบื้องหลังแล้วหอบรักเข้ากรุงพะรุงพะรังมิยอมยั้งนั่งฝันอย่างวันวานถ้าหากบอกเน้นหนักว่ารักมากเหมือนตั้งใจไปลากเธอจากบ้านให้เธอพยายามข้ามสะพานที่ทอดสานสัมพันธ์ในทันทีอยู่ในโลกความจริงยิ่งคิดหนักเพราะความรักมักเดินหน้ามาเต็มที่ไหนจะอดทนรอปีต่อปีด้วยเหตุนี้จึงมิกล้าอ้าปากรับแอบฝันอยู่ในใจมิให้รู้ทั้งที่อยู่ไม่สบายกระส่ายกระสับเป็นอะไรก็เป็นเถิดเปิดความลับแบบปุบปับฉับพลันไม่อั้นแล้วยังหวังว่าอย่างไรคงไม่เชื่อเรื่องที่เหนือนิทานซึ่งหวานแหววอ่านพร้อมยิ้มบางบางอย่างรู้แกว" ฮึ ! ส่งแต่แห้วมาให้กินจนชินชา"
ทุกครั้งที่สิ่งหนึ่งถึง "ตอนจบ"จุดที่พบสิ้นสุดคือจุดเริ่มซึ่งอาจเป็นตอนใหม่ในทางเดิมหรืออาจเพิ่มทางแยกที่แปลกไปจึงมิควรอาวรณ์บทตอนเก่าแต่เก็บเอาประสบการณ์หวานหม่นไหม้เป็นเสบียงชีวิตติดหัวใจเพื่อแก้ไขปัญหาถ้าต้องเจอกระซิบบอกกับหมอนแล้วนอนยิ้มรู้สึกอิ่มอยู่ในใจเสมอเหมือนการก้าวทุกครั้งยังมีเธอคอยชะเง้อตลอดทางอย่างห่วงใยความห่วงหาอาทรคือพรสวรรค์ปลุกความฝันจนตื่นชื่นสดใสดุจเทวัญบันดาลช่วยอวยโชคชัยกำลังใจที่เติมเพิ่มให้มาทำให้ทางสายฝันนั้นไม่หนาวยามต้องก้าวยาวสั้นหรือฟันฝ่าการมีใครสักคนบนมรรคาย่อมดีกว่าเดินทนอยู่คนเดียวกระซิบบอกกับหมอนก่อนจะหลับเรื่องความลับบอกยากอยากขอเบี้ยวแต่บอกว่าคืนนี้ดีจริงเจียวพระจันทร์เสี้ยวในฝันนั้นเต็มดวง
ดึกเอยดึกสงัดลมพลิ้วพัดบางบางน้ำค้างฉ่ำแสงจันทร์ฉายไม้เหงาทอดเงาดำเรไรร่ำคร่ำครวญชวนเข้านอนเธอหลับตามิลงคงครุ่นคิดด้วยดวงจิตผูกพันขวัญสมรด้วยรู้สึกหมองเศร้าและร้าวรอนฝากคำวอนรำพันกับจันทราหากจันทร์เพ็ญเห็นใจที่ไห้ห่มโปรดลอยลมนำคำรำพันหาแต่จันทร์เอ๋ยจันทร์คล้อยลอยลับลามินำพาหมองหม่นบอกคนไกลถึงเวลาพักผ่อนควรนอนหลับเดือนเลื่อนลับคืนหน้ากลับมาใหม่สุขภาพสำคัญกว่าอันใดถนอมใจ-กายเต็มร้อยคอยเธอมาดึกดื่นแล้วเอนหลังจะนั่งกล่อมอวลกลิ่นหอมรวยรื่นชื่นนาสาอาจจะพบขวัญสมรตอนหลับตาใช้วิชายกเมฆเสกให้เลย...................................."ค่ำคืนวันจันทราล่วงลาลับฟังกล่อมขับอ้อยอิ่งอิงเขนยดิ่งภวังค์หวังสบพบทรามเชยโอ้จันทร์เอ๋ยขอนิทราพบหน้าเธอ"
เชิญธูปเทียน มาลา มาก้มกราบเพื่อไถ่บาปวจีกรรมเคยล้ำเส้นถือวิสาสะประจำทำพิเรนทร์จนเกินเกณฑ์ระนาบสุภาพสตรีกราบขอบคุณ กรุณาเคยบ่าไหลจากน้ำใจ คุณประหยัด พันธะศรีจนผลิดอก ออกผล "คนกวี"มาลัยพจี รจนา มาขอบคุณ
ความเชื่อใจในกันสำคัญมากมิรองจากที่กมลตนเชื่อมั่นเคยบอกมาเสมอเธอสำคัญยังยืนยันมั่นคงตรงที่เดิมเป็นเจ้าของครองฝันอันล้ำลึกเป็นรู้สึกดีดีที่คอยเสริมเป็นกำลังใจแรงที่แต่งเติมเพียงเธอเพิ่มเชื่อมั่นฉันลงไปถึงมิเคยเอ่ยปากหากรับรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้นอย่างหวั่นไหวความรู้สึกเหล่านั้นฉันเข้าใจมีสิ่งใดอาจทำมิอำพรางมิใช่จะละเลยมิเคยนึกความรู้สึกของใจคงไม่ต่างอยากให้เธอเข้าใจในเส้นทางมีบางอย่างที่เธอรู้อยู่ยืนยงแต่หลายอย่างบางทีมีเส้นกั้นมิอาจฝันอิสระแม้ประสงค์แต่ส่วนที่เคยฝันคงมั่นคงและยืนยงคงที่ไม่มีคลายเธอยังเป็นภาพงามในความฝันไม่มีวันหรือเดือนลบเลือนหายจะอยู่ยงคงมั่นจนวันตายคงความหมายในฝันนิรันดร
หน้าส่วนตัว
3313
