28 กรกฎาคม 2557 02:58 น.
ลิ้มกอเหนี่ยวจอมขวัญนั้นรู้เหตุ
เมื่อสังเกตดูแลแม่ป่วยไข้
เป็นอาการล้มป่วยด้วยเรื่องใจ
คิดห่วงใยในเจ้า ลิ้มเต้าเคียน
เธอตั้งใจแน่วแน่ถึงแม่ห้าม
จะไปตามอย่างไรก็ไม่เปลี่ยน
แม้เดินทางลำบากจะพากเพียร
นำตัว ลิ้มเต้าเคียน กลับคืนมา
จากเมืองจีนเรือท่องล่องลงใต้
ปณิธานตั้งไว้นั้นแก่กล้า
หากไม่สมใจหวังที่ตั้งมา
จะขอเอาชีวาเป็นเดิมพัน
คลื่นลมส่งตรงโฉลกโชคช่วยชี้
เข้าเขต "ปัตตานี" ชื่อเมืองนั่น
นำเรือเข้าจอดทอดสมอพลัน
ไต่ถามข่าวสำคัญเรื่องพี่ชาย
พอมีเค้าดีใจรีบไปหา
ได้พบหน้าสุขสมอารมณ์หมาย
ชวนพี่กลับแต่มีเรื่องเจ้าเมืองตาย
ผู้พี่ชายต้องแย่งตำแหน่งสำคัญ
ลิ้มกอเหนี่ยวช่วยต่อสู้หมู่กบฏ
ความเก่งกาจปรากฏคนกล่าวขวัญ
"พี่จ๋า แม่ป่วยกลับด้วยกัน"
แต่พี่ชายยืนยัน ฉันไม่ไป
สุดคับข้องน้องน้อยแสนสร้อยเศร้า
แม่คอยเจ้าด้วยหวังครั้งยิ่งใหญ่
"การเดินทางกลางชลามาแสนไกล
จะกลับไปมือเปล่าหรือเราเอย
ขอสาปให้มัสยิดที่พี่คุมสร้าง
อย่าสำเร็จรูปร่างอย่างคำเอ่ย
เมื่อไม่สมใจตั้งหวังที่เคย
จึงลงเอยด้วยขอผูกคอตาย "
ต้นมะม่วงหิมพานต์สุสานน้อง
พี่มาร้องจะช่วยเหลือเอาเมื่อสาย
หน้ามัสยิดคือที่สร้างฝังร่างกาย
มัสยิดถูกทำลายเพราะสายฟ้า
หรือคำเธอตั้งจิตสัมฤทธิ์ผล
ถึงสามหนโดมปลูกถูกฟ้าผ่า
ฮวงซุ้ยที่เธออยู่คนบูชา
ด้วยศรัทธาและเชื่อเมื่อไปเยือน