แม่ลุกเปิดหน้าต่างทางหน้าบ้านก่อนหย่อมย่านบ้านทุ่งจะรุ่งสลัวหลังเสร็จจากงานบ้านและงานครัวจึงเห็นหัวตะวันดันขึ้นมาตรงหน้าต่างบานนั้น...ตะวันยิ้มแล้วปั้นจิ้มปั้นเจ๋อเสนอหน้าทั้งบังอาจสาดแสงแยงนัยน์ตาขยันทักนักหนา นะ ตะวันชอบโผล่หน้ามาก่อนคนนอนอิ่มและชอบยิ้มยกตน "คนขยัน"ใครตื่นสายนิดหน่อยคอยยืนยันจนแม่หันมามองแล้วร้องทัก"เป็นลูกสาวชาวสวนควรตื่นเช้าเพื่อไต่เต้ายกตนให้พ้นปลักตามเส้นทางกอกกเรื้อรกนักขวางคอยดักคอยดึงตรึงกั้นกางซึ่งต้องใช้เวลาฟันฝ่าบุกอาจล้มลุกคลุกคลานอ้อมผ่านบ้างใช่พุ่งผล็อยลอยผึงถึงปลายทางฟ้าสว่างต้องรีบเร่งถีบตน"แม้เมื่อถึงจุดหมายใช่ฉายเฉิดอันผลเลิศที่ตั้งเมื่อหวังผลมักถูกผีรังควานมารผจญจึงบางหนผลเลิศเกิดเปลี่ยนแปลงดังตะวันรีบลุกทุกอุษาพอถึงฟ้าเอมอิ่มฉีกยิ้มแฉ่งรีบเร่งเปล่งประกายฉายสุดแรงแต่เดี๋ยวแจ้งเดี๋ยวทึมครึ้มมืดมิดมีปื้นเมฆรังควานมารบังแสงแกล้งกลั่นแกล้งก่อกวนชวนฟ้าปิดในเวลานาทีวันชีวิตอาจมีสิทธิ์สว่างบางนาทีแม่จึงเหมือนตะวันอันส่องจ้าแยงนัยน์ตาของฉันทุกวันวี่ให้ลุกจากที่นอนก่อนรวีเพื่อรีบทำหน้าที่ในชีวา
วันที่ลมโผเผทะเลเรียบหากจะเปรียบอวดอาจคล้ายหาดสวรรค์สองปลายแหลมโอบอ่าวเกือบเท่ากันมีเกาะคั่นรายรอบหน้าขอบฟ้าดวงอาทิตย์โผล่ใกล้กับปลายแหลมยิ้มจนแก้มกลมกลมอมแดงจ้าเปล่งประกายฉายส่องทอทองทาน้ำสีฟ้าผิวเคลือบสีเหลือบทองเรือหาปลาจอดรายตามชายฝั่งหลายลำยังทยอยลอยลำล่องเป็นเช้าช่วงเวลาอาชีพรองชาวสวนท่องชลาบางนาทีจับกุ้งเคยชายฝั่งเป็นครั้งครู่หาปลาปูสาหร่ายหอยหลายสีและบางครั้งบางคราถ้าโชคดีได้แมงดาทุกทีมีผู้-เมีย"เจ้าตัวเมียหากินจนหน้าตั้งเจ้าตัวผู้ขี่หลังนิสัยเสียฝากชีวิตติดคู่อยู่นัวเนียไม่มีเมียเป็นคู่ตัวผู้ตาย"จึงมีคนปากเปราะกล่าวเยาะหยันกระทบกระเทียบเปรียบกันให้เสียหายธรรมชาติแมงดาไม่น่าอายแต่ผู้ชายคล้ายแมงดา...ไม่น่าชม
หลังแนวไม้ตะวันตกอันรกเรื้อฟ้ายังเหลือเรื่อเรืองเหลืองแดงอ่อนบอกเวลาสายัณห์ตะวันรอนคือเวลาคืนคอนพักผ่อนกายแต่โลกสร้างบางจุดไม่หยุดหย่อนตะวันรอนบอกเวลาสีฟ้าหายทุกสิ่งบนปฐพีสีกลับกลายมืดระบาย ฟ้า นที เป็นสีเดียวเวลานี้สีแสงแต่งขอบฟ้าคือไฟจ้าโชติช่วงดวงแดงเขียวของเหล่าเรือ "ไดหมึก" คึกคักเชียวเป็นแสงเรียวไกลไกลในทะเลไดนาโมปั่นแรงแสงไฟช่วงหมึกหลงบ่วงลวงใจของไฟเล่ห์ว่ายน้ำตามแสงไฟไม่โยเยพากันเฮเพื่อเหนี่ยวไฟเขียวแดงเห็นสีแดงหมึกลิ่วขึ้นผิวน้ำอวนจ้วงจ้ำคว่ำครอบด้วยกรอบแกร่งหมึกตกใจยิ่งดิ้นยิ่งสิ้นแรงชีวิตพ่ายภัยแฝงที่แสงไฟเรายืนปลงอนิจจังหลังม่านสนที่ห้อยหล่นบนหัวชั่วอยู่ใต้ชีวิตต่อชีวิต...ผิดที่ใครยังเป็นไปอย่างเช่นที่เป็นมา25 เมษายน 2557
บนชายหาดยาวยืดยังมืดหม่นเหมือนใจคนคอยท่าฟ้าสว่างเพิ่งจะมีแสงเอื้อเรื่อเรื่อรางแต่เมฆหมอกบอกลางอย่าวางใจความสว่าง-มืดดำยังกำกึ่งอาจไม่ถึงช่วงชีวันอันอยากได้เมื่อม่านหมอกเมฆบังกั้นหวังไกลแสงที่เห็นรำไร...อาจไกลเกินเรือหาปลาลำน้อยลอยกลับหลังแล่นเข้าฝั่งอาการปานลอยเหินมิเพียบแปร้แค่ตากล้าประเมินคงได้เงินขายปลา...ค่าน้ำมันชาวประมงคงเฉา...เราไม่ต่างที่เส้นทางบางทีมีสิ่งกั้นความสำเร็จใดใดในชีวันมือเราปั้นได้แน่แค่ครึ่งเดียวอีกครึ่งหนึ่งโชคชะตาฟ้ากำหนดจึงมีโลกโศกสลดในบางเสี้ยวคนยืนคอยความหวังยังซีดเซียวฝันห่อเหี่ยวใจแป้ว...อีกแล้วเราสีเรื่อเรืองเหลืองแดงแต่งตะวันออกเหนือเมฆหมอกที่คล้ายระบายเหงาบนผืนน้ำยามนี้เป็นสีเทาทะเล-เรา เหงาหงอย...คอยตะวัน24 เมษายน 2557
ฟ้าคำรามข้ามฟ้าเวลาบ่ายครืนครั่นครืนกลืนหายใต้ฟ้ากว้างลมเอื่อยเอื่อยเฉื่อยฉิวหวิวบางบางแดดจ้าบ้างจางบ้างเป็นบางคราจักจั่นชุมพรร้องต้อนรับคนย้อนกลับอบอุ่นเพราะคุ้นหน้านกเขาขันจู้ฮุกกรูกู่ทักมาจากแนวป่าบ่ายนี้มีสองตัวเดินลงหาดกวาดตามองหาเพื่อนแต่ดูเหมือนเพื่อนเร้นไม่เห็นหัวเปี้ยวโผล่ขึ้นจากรูดูกลัวกลัวเรายิ้มยั่วตัวสีคล้ำทำตาวาวมีมากมายหลายสิ่งทิ้งเกลื่อนกลาดขยะคละสัญชาติอาจต่างด้าวจากไกลใกล้หลายประเภทเศษสั้นยาวตลอดอ่าวที่เห็นคงเป็นตันแถวทิวสนบนอ่าวยาวตลอดแรสีเทาเงาทอดยอดยาวสั้นเฉดเข้มจางต่างยาวไม่เท่ากันสร้างสีสันคั่นตอนเทาอ่อนเทาอ่าวบางสนชนทรายโค้งชายหาดขอบฟ้าพาดบนน้ำตามรอยเก่าบนหาดทรายบ่ายนี้มีเพียงเราทะเลเหงาเหลือดี....ไม่มีเรือ23 เมษายน 2557
หน้าส่วนตัว
1230
