ชีวิตคนนั้นมีทั้งดี-ร้ายหนักหนาและผ่อนคลายในบางช่วงมีมึนตึ๊บทึบโล่งหรือโปร่งกลวงคือผลพวงนาทีแห่งชีวาทุกเรื่องราวร้ายดีในชีวิตเมื่อลองคิดดีดีมีคุณค่าแม้แต่ตอนกินข้าวเคล้าน้ำตาไม่เคยลิ้มรสปร่าจะไม่รู้ถ้าไม่เคยผิดหวังหรือพลั้งพลาดความสมหวังก็ไม่อาจจะเลิศหรูถ้าไม่ผิดก็ไม่เห็นผิดเป็นครูไม่เคยอยู่กับความเศร้าไม่เข้าใจหากความเศร้าหมุนวนไม่พ้นผ่านชีวิตพานย่ำแย่ต้องแก้ไขเมื่อผ่านแล้วก็ลองมองย้อนไปจะรู้สึกสดใสหาใดปานแม้จะเจอทุกข์หนักเพราะรักร้ายแต่พอหายก็สุขนักเพราะรักหวานสิ่งเลว-ดีที่พบเป็นประสบการณ์ของผู้ผ่านหวานขมผสมกันถ้าทุกข์ก็ต้องทนเพื่อพ้นผ่านถ้าสุขก็ไม่นานจะผ่านผันแต่จะอยู่อย่างไรในปัจจุบันให้เวลาแต่ละวันนั้นผ่านเลย
หา "ความเห็น"ไม่เจอเธออยู่ไหนหน้าตาเป็นเช่นไรใครเคยเห็นเธอใจร้อนปานไฟหรือใจเย็นเธอบำเพ็ญบุญใดในแต่ละวันเธอชอบอ่านกลอนไหม...ก็ไม่รู้เธอกล้าสู้กล้าเสี่ยงหรือเพียงฝันหรือเธอมีลูกเล่นเป็นพันพันเธอขยันเล่นกล ล่องหนจังเธอไม่มาปรากฏเล่นบทบาทแต่อำนาจอยากเจอทำเธอขลังดึงดูดได้ ดึงดูดดี มีพลังให้คนหวังจะเจอชะเง้อคอยจนคอยืดคอยาวหลายคราวแล้วยังคงแกร่วมองหาตาละห้อยเป็นเวลาแรมเดือนยังเลื่อนลอยจนใจน้อยเหน็บหนาวเพราะเศร้าใจถ้าได้เจอได้พบคงอบอุ่นคงกระตุ้นความหวังครั้งยิ่งใหญ่เคยกะพริบริบหรี่่คงมีไฟพออิงไออุ่นหวังอีกครั้งคราที่จดจดจ้องจ้องลองคิดเขียนคงจะเปลี่ยนแปลงไปเป็นใจกล้าจึงตะบอยคอยเธอเสมอมา"ความเห็น"จ๋ามาเถิดเปิดเผยตัว
ณ ชายหาดบางสนตำบลหนึ่งนั่งรำพึงเดียวดายบนทรายนุ่มมีผืนฟ้าโค้งครอบเป็นกรอบคลุมเมฆหลายกลุ่มลอยเกลื่อนเคลื่อนกระจายยินเสียงเพลงทะเลเห่ ซ่า ซ่ากล่อมน้ำฟ้าชายหาดไม่ขาดหายเป็นจังหวะทยอยลอยลมชายคล้ายคล้ายดูละครตอนเย็นเย็นเมฆหนึ่งเกิดเปิดช่องมองเหมือนบ้านภายในปานพระ-นาง อย่างเคยเห็นยืนเคียงคู่อยู่ข้างอย่างเคยเป็นเมื่อวันเพ็ญสีทองของชีวันเมฆอีกก้อนค่อนข้างขาวเป็นสาวใหม่เคลื่อนเข้าในบ้านช่องห้องที่กั้นก่อนที่นางในห้องจะป้องทันสาวคนนั้นเดินตรงอย่างจงใจมาลงมือยื้อยุดฉุดพระเอกจนนางเมฆสุดมือจะยื้อไหวปล่อยพระเอกติดมือคนยื้อไปเราถอนใจสะท้อนวาบกับภาพนั้นคล้ายกับมีหยาดฝนหล่นผ่านแก้มหรือของแถมจากละครตอนโศกศัลย์พบแล้วรัก รักแล้วพรากจากไกลกันละครสั้นทุกละครจบตอนเร็ว
มึนงงในวงล้อม ข่าวสารห้อมจนเสียศูนย์ใจฝ่อกลัวข้อมูล หวาดตัวเลขยกเมฆโชว์อึดอัดทรรศนะ เอือม เอะอะก็อวดโอ่รำคาญกับการโว ชี้แนะนำด้วยทำนายไหลหลากจากหน่วยไหน องค์กรใดทำออกขายใครนะสาธยาย สุดสับสนฉงนงงประสาทเจียนขาดผึง เครียดและตึงเพราะเกรงหลงสติมิมั่นคง พอแยกแยะและกลั่นกรองกำกวมแต่ร่วมเค้า จับคลุกเคล้าแล้วหารสองชั่งจิตคิดไตร่ตรอง หวั่นระวัง ตาชั่งเอียงมึนงงสงสารหัว เกรงเมามัวเชื่อชื่อเสียงข่าวสารต้องการเพียง ปกป้องโคตรประโยชน์ตนผู้รอบริโภค ต้องเสี่ยงโชคกันทุกหนระวังหวาดกังวล สุขภาพจิตมีสิทธิ์เสียบางครั้งต้องนั่งแก้ หาตัวแปรค่าเฉลี่ยอ่วมอานหารจนเพลีย ตามประสาปัญญาชนใช้วิจารณญาณ ต่อข่าวสารอันสับสนข้อมูลเสกตัวเลขกล เซาะสมองร่องเริ่มรวนเห็นสื่อคือภัยพิษ วิตกจริตคิดสืบสวนงึมงำนั่งคำนวณ ด้วยความกลัวจนหัวมึน
ดอกไม้บานเฉิดฉายปลายก้านดอกพลิ้วสายลมชมหยอกดอกไม้สวยฉ่ำปรอยฝนพรมพรำเอื้ออำนวยอายแดดช่วยอวยอายหายเปียกปอนมองดอกไม้หลายหนจนสะกิดวูบความคิดบางแวบที่แอบซ่อนจับความคิดปะติดปะต่อพอเป็นกลอนดอกไม้ซ้อนดอกไม้ที่ได้ยลหากจะเปรียบความหวังคล้ายดังก้านที่เชื่อมดอกไม้บานไว้กับต้นก้านยังอยู่ดอกบานนานและทนดอกจะหล่นหากก้านรานทลายดุจความหวังเชื่อมคนกับชีวิตหากพลาดผิดความหวังพังสลายคนย่อมสิ้นอาลัยทั้งใจกายอาจเหนื่อยหน่ายรันทดหมดเรี่ยวแรงมีความหวังเอื้ออวยช่วยเสริมส่งให้จิตใจมั่นคงเข้มแข็งแกร่งให้อดทนต่อสู้รู้ดำแดงพลังแห่งความหวัง...รังสรรค์คน
หน้าส่วนตัว
1937
