ดึกเอยดึกสงัดลมพลิ้วพัดบางบางน้ำค้างฉ่ำแสงจันทร์ฉายไม้เหงาทอดเงาดำเรไรร่ำคร่ำครวญชวนเข้านอนเธอหลับตามิลงคงครุ่นคิดด้วยดวงจิตผูกพันขวัญสมรด้วยรู้สึกหมองเศร้าและร้าวรอนฝากคำวอนรำพันกับจันทราหากจันทร์เพ็ญเห็นใจที่ไห้ห่มโปรดลอยลมนำคำรำพันหาแต่จันทร์เอ๋ยจันทร์คล้อยลอยลับลามินำพาหมองหม่นบอกคนไกลถึงเวลาพักผ่อนควรนอนหลับเดือนเลื่อนลับคืนหน้ากลับมาใหม่สุขภาพสำคัญกว่าอันใดถนอมใจ-กายเต็มร้อยคอยเธอมาดึกดื่นแล้วเอนหลังจะนั่งกล่อมอวลกลิ่นหอมรวยรื่นชื่นนาสาอาจจะพบขวัญสมรตอนหลับตาใช้วิชายกเมฆเสกให้เลย...................................."ค่ำคืนวันจันทราล่วงลาลับฟังกล่อมขับอ้อยอิ่งอิงเขนยดิ่งภวังค์หวังสบพบทรามเชยโอ้จันทร์เอ๋ยขอนิทราพบหน้าเธอ"
เชิญธูปเทียน มาลา มาก้มกราบเพื่อไถ่บาปวจีกรรมเคยล้ำเส้นถือวิสาสะประจำทำพิเรนทร์จนเกินเกณฑ์ระนาบสุภาพสตรีกราบขอบคุณ กรุณาเคยบ่าไหลจากน้ำใจ คุณประหยัด พันธะศรีจนผลิดอก ออกผล "คนกวี"มาลัยพจี รจนา มาขอบคุณ
ยิ้มให้กับความว่างอย่างเหงาเหงาภาพวันเก่าย้อนมาไม่กล้าเขียนเป็นภาพฝันวันวานคนอ่านเอียนจึงวนเวียนเปลี่ยนภาพทราบในใจสบตากับความว่างพลางยิ้มปร่าคล้ายน้ำตาหล่นแถมบนแก้มใสมีเพื่อนเป็นความว่างที่กว้างไกลเพื่อนที่ไม่ออกห่างทิ้งร้างกันนั่งเงียบเงียบอยู่ใกล้ใกล้ข้างกายก่อนขออย่าเพิ่งรีบร้อนนอนในฝันยังไม่มีที่สักแปลงพอแบ่งปันข้างในนั้นฝันเก่าเขายังครองอยากขอเก็บเอาไว้ให้จิตอุ่นความเคยคุ้นอุ่นสุขเต็มทุกห้องไม่อยากลบเวลานาทีทองไว้นั่งมองรอยฝันแห่งวันวานเก็บเอาไว้ให้จิตหวนคิดถึงใครคนหนึ่งที่เคยเอ่ยคำหวานว่า"คิดถึงคงไม่หาย"คลายตามกาลเคยคิดค้าน" หากใจเราไม่คลาย"ถ้ามีใจผูกพันกันลึกซึ้งความคิดถึงตรึงใจคงไม่หาย"ความคิดถึงตรึงมั่นตราบวันวาย"คือถ้อยคำสุดท้ายให้จดจำ
ความเชื่อใจในกันสำคัญมากมิรองจากที่กมลตนเชื่อมั่นเคยบอกมาเสมอเธอสำคัญยังยืนยันมั่นคงตรงที่เดิมเป็นเจ้าของครองฝันอันล้ำลึกเป็นรู้สึกดีดีที่คอยเสริมเป็นกำลังใจแรงที่แต่งเติมเพียงเธอเพิ่มเชื่อมั่นฉันลงไปถึงมิเคยเอ่ยปากหากรับรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้นอย่างหวั่นไหวความรู้สึกเหล่านั้นฉันเข้าใจมีสิ่งใดอาจทำมิอำพรางมิใช่จะละเลยมิเคยนึกความรู้สึกของใจคงไม่ต่างอยากให้เธอเข้าใจในเส้นทางมีบางอย่างที่เธอรู้อยู่ยืนยงแต่หลายอย่างบางทีมีเส้นกั้นมิอาจฝันอิสระแม้ประสงค์แต่ส่วนที่เคยฝันคงมั่นคงและยืนยงคงที่ไม่มีคลายเธอยังเป็นภาพงามในความฝันไม่มีวันหรือเดือนลบเลือนหายจะอยู่ยงคงมั่นจนวันตายคงความหมายในฝันนิรันดร
แม่ตรากตรำกรำงานมานานมากผ่านทั้งความลำบากทุกข์ยากเข็ญผ่านทุกขั้นทุกตอนหนาวร้อนเย็นผ่านวันพระวันเพ็ญเป็นเนิ่นนานเปรียบมะพร้าวยืนต้นให้ผลดกเปียกซกซกทุกหนกับฝนผ่านร้อนกับแดดหนาวกับวันลมบันดาลผ่านช่วงยาวกร้าวและกร้านต้านพายุความแข็งแกร่งทรหดอาจถดถอยออกผลน้อย ใบขาด ต้นอาจผุหรือเรี่ยวแรงร่วงโรยโดยอายุซึ่งระบุนิยามความเปลี่ยนแปรหากยังคงยืนยันทุกวันวี่ทำหน้าที่อย่างเดิมแม้เริ่มแก่ยังกำกับรับรู้คอยดูแลยังเป็นแม่ทุกช่วงลืมห่วงตนมะพร้าวต้นที่อยู่คู่เคหาถึงแม้ว่านานเนิ่นเกินออกผลยังให้เงาเบาบางอย่างอดทนจึงเป็นต้นที่ใจห่วงใยครันการยืนต้นบนดินดูหมิ่นเหม่ลมทะเลเซาะดินรากวิ่นสั้นเป็นรากลอยห้อยโหนรอบโคนพลันจะต้องพึ่งค้ำยันในวันใด
หน้าส่วนตัว
1519
