27 ธันวาคม 2556 14:55 น.
เพิงขายก๋วยเตี๋ยวข้างทาง
อ้ายเหยินกับอ้ายถั่วดำกำลังนั่งส้ดก๋วยเตี๋ยวกันอย่างเอร็ดอร่อย
ลูกหมา: บ๊อกๆ..บ๊อกๆ...(ลูกหมาใช่เท้าเขี่ยขาอ้ายเหยิน)
ไอ้เหยิน: เบิ่งติ...หมาน้อยมันขอกินนำอ้าย ตาฮักเนาะ
(หมามันขอกินกับพี่ น่ารักจังเลยนะ)
ไอ้ถั่วดำ: เอ้อๆ....(ยิ้ม)
ไอ้เหยินขีบลูกชิ้นว่าง บนพื้น
ไอ้เหยิน: อ้ะๆ หิวบ่ เอาไปเลยหน่วยหนึ่ง (เอานี่หิวเหรอ เอาไปเลยหนึ่งลูก)
ในขณะที่ลูกหมากำลังจะกิน
แม่หมา: โฮ่งๆ....โฮ่งๆ (แม่หมาเห่าลูกหมา แล้วเดินออกไป)
ลูกหมา: บ๊อก บ๊อก....(แล้วเดินคอตกตามแม่ออกไป โดยที่ไม่ได้กินลูกชิ้น)
ไอ้เหยิน: มันคือบ่อกินว่ะ (ทำไมมันไม่กินล่ะ)
ไอ้ถั่วดำ: สงสัยมันสิขี้เดียดขี้แค่วเจ้าตินั้น แม่มันเลยห้ามไว้
(สงสัยมันจะรังเกียจน้ำลายพี่ละสิ แม่มันเลยห้ามเอาไว้)
ไอ้เหยิน: มึงคือฟังภาษาหมาออกว้า ถ้าจั่งสั่นบอกแน้ว่า โฮ่งๆโฮ่งๆ มันแปลกว่าอีหยัง
(แล้วทำไมมึงฟังภาษาหมารู้เรื่องล่ะ ถ้าอย่างนั่นช่วยบอกที่ว่า โฮ่งๆโฮ่งๆมันแปลว่าอะไร)
ไอ้ถั่วดำ: ไปหาขยะกินดีกว่ากินขี้แค่วมันลูก เบิ่งปากมันติ แค่วเต็มปากเป็นตาขี้เดียด
(ไปหาขยะกินดีกว่าน่าจะปลอดภัยกว่ากินน้ำลายมัน ดูปากมันกับฟันสิเยอะกว่าเราอีก หน้ารังเกียจ)
ไอ้เหยิน: โอ้เบาะ....แล้วบ๊อกๆมันแปลว่าหยั่งว่า (อ้อเหรอ..แล้วบ๊อกๆล่ะ แปลว่าอะไร)
ไอ้ถั่วดำ: ก็แปลว่า..บักโง่...กูตั๋วมึง ไผสิฟังภาษาหมาเข้าจัย บักควายเอ้ย
(ก็แปลว่ามึงโง่งั้น กูโกหกมึงเนี่ย ใครจะไปฟังภาษาหมารู้เรื่องล่ะเออ)
ไอ้เหยิน: บักห่ามึง กูตั้งใจนั่งฟังแต่โดด ตั๋วด่ากูตัวนิ
(ไอ้เหี้ย กูอุสาตั้งในนั่งฟังตั้งนาน หลอกด่ากันนิว้า)
แล้วสองคนก็หัวเราะดังกัน
แม่หมากับลูกหมาหันหลังกับมามอง ที่โต๊ะอ้ายเหยินกับอ้ายถั่วดำ
ลูกหมา: แม่คับทำไม พี่ชายตัวอ้วนคนนั้นฟังภาษาเราออกด้วย พี่เขาเก่งเน้อแม่
แม่หมา: ใช่....(ทำหน้างง)
หน้าส่วนตัว
2822
