เจ้าสาวคิ้วเดียว
กาลครั้งหนึ่งมีสาวงามชื่อเฉินเหลียน นางเกิดมามีใบหน้าหมดจดสวยงามจนไร้ที่ติ แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดอุบัติเหตุขึ้น ทำให้เด็กหญิงเฉินเหลียนเหลือคิ้วเพียงข้างเดียว คือระหว่างที่ครอบครัวนางเดินทางไปเยี่ยมเพื่อนที่บ้าน ขณะวิ่งเล่นอยู่ในสวน เด็กหญิงเฉินเหลียนถูกหินที่เด็กคนอื่นโยนเข้ามาอย่างไม่ตั้งใจเข้าที่คิ้วข้างหนึ่ง จนคิ้วของนางแตกเป็นแผลลึก เมื่อแผลหายก็เกิดเป็นแผลเป็นที่ทำให้คิ้วนางหายไปข้างหนึ่ง พอนางโตเป็นสาวจึงไม่มีชายหนุ่มใดมาสู่ขอ
วันหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิ นางนั่งเล่นอยู่ในสวนของบ้านตน ชายหนุ่มชื่ออู๋ฟังได้ปีนต้นไม้ขึ้นไปสอยว่าวบนต้นไม้ใกล้ๆกำแพงบ้านของนาง
เขาตกหลุมรักนางทันที
อู๋ฟังจึงรีบกลับบ้านไปบอกพ่อแม่ให้มาสู่ขอนางโดยเร็วที่สุด พ่อและแม่ของอู๋ฟังจึงจัดหาพ่อแม่สื่อมาทำธุระให้ ครั้นแล้ว ฝ่ายพ่อสื่อแม่สื่อก็บอกว่าใบหน้าของเฉินเหลียนนั้นมีตำหนิที่คิ้ว แต่อู๋ฟังก็ไม่ฟัง เขายืนยันที่จะแต่งงานกับนางเพียงคนเดียว ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้คุณชายในตระกูลร่ำรวยอย่างเขาบ่ายเบี่ยงเรื่องการแต่งงานกับสาวที่บิดามารดาแนะนำมาให้โดยตลอด
ฝ่ายพ่อแม่ของเฉินเหลียนก็ดีใจมากเมื่อทราบความดังนั้น แต่ตัวเฉินเหลียนเองกลับทุกข์หนัก นางกลัวว่าเมื่ออู๋ฟังได้เห็นใบหน้าของตนชัดๆ เขาจะรังเกียจนางอย่างเช่นผู้ชายคนอื่นๆ
พอถึงวันงานเฉินเหลียนในชุดเจ้าสาวสีแดงที่มีม่านปิดหน้า นั่งเกี้ยวมายังบ้านเจ้าบ่าวเพื่อเข้าพิธีแต่งงาน ครั้นพิธีการต่างๆล่วงไปอย่างราบรื่นก็ถึงเวลาเปิดหน้าเจ้าสาว
เฉินเหลียนชิงบอกกับอู๋ฟังเรื่องคิ้วที่มีตำหนิของตน พร้อมกับร้องไห้
เมื่อฝ่ายชายได้ฟังจบ เขาก็ถามขึ้นว่า เด็กชายคนดังกล่าวนั้นชื่ออะไร เฉินหลียนตอบว่านางไม่ทราบ เพราะครอบครัวเด็กชายผู้นั้นก็เป็นแขกของบ้านที่เกิดเหตุเช่นเดียวกับครอบครัวของนาง
ว่าแล้วอู๋ฟังก็ถามว่า บ้านนั้นเป็นบ้านสกุลหลี่ใช่หรือไม่
เฉินเหลียนประหลาดใจมากที่อู๋ฟังรู้ชื่อของบ้านที่เกิดเหตุ
แล้วอู๋ฟังก็พูดว่า “เด็กชายที่โยนหินถูกคุณในวันนั้นคือผมเอง”
“เทวดาคงจับคู่เราไว้ด้วยกัน จึงทำให้ผมได้มาพบคุณในวันนี้”
“บัดนี้ผมขอชดใช้ความเสียหายทั้งหมดให้กับคุณด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมี”
แล้วอู๋ฟัง ก็นำหมึกดำกับพู่กันขนกระต่ายมา เพื่อบรรจงวาดคิ้วอีกข้างหนึ่งบนใบหน้าของภรรยาอันเป็นที่รัก เป็นคิ้วที่สมบูรณ์แบบไม่ต่างจากคิ้วอีกข้างเลย ใบหน้าของเฉินเหลียนกลับมางดงามสมบูรณ์อีกครั้ง
นับตั้งแต่นั้น อู๋ฟังก็จะมาเขียนคิ้วให้ภรรยาของเขาทุกๆเช้า อู๋ฟังปฏิบัติตัวดังคำมั่นที่ให้ไว้ต่อภรรยาทุกประการ ส่วนเฉินเหลียนก็เป็นภรรยาที่ประเสริฐ เป็นที่รักของบ้านสกุลอู๋ทุกคน
เขาทั้งสองได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข จนเกิดเรื่องเล่าขาน เจ้าสาวคิ้วเดียว มาถึงทุกวันนี้
ไหนตอนเด็กๆ ใครเคยทำให้เด็กหญิงร้องไห้แล้วบ่นว่า “เธอทำให้ฉันแต่งงานไม่ได้เสียแล้ว” (ผมจำได้ว่าตอนที่เพื่อนๆเด็กผู้ชายวิ่งเล่นไล่เปิดกระโปรงเด็กหญิงนั่นเอง)
เป็นเรื่องประทับใจ ที่ผมได้อ่านมาจาก หนังสือเรื่อง นิทานจีน ที่แปลโดย ถนอมวงศ์ ล้ำยอดมรรคผล และคณะ