นางสาวเงินเพลินเที่ยวใครเปลี่ยวจิตเจ้าบ่าวงอนอ้อนอิดลิขิตไขงอนรักเงินเกินกล่าวปวดร้าวใจเงินจากไกลงอนเหงาอดข้าวครวญเงินไปเที่ยวเดี๋ยวเดียวบอกเดี๋ยวกลับงอนนิ้วนับนานเนิ่นเงินไม่หวนหลงคารมหล่มปลักใครชักชวนจึ่งเรรวนด่วนจากจำพรากกันเธอธุระหลายหลากมากเกินนับคอยจ่ายจับขับเคลื่อนเงินเดือนผันค้างเครดิตติดจ่ายหนี้รายวันเธอห่างหันหายหดงอนหมดเงินงอนงุ่มง่ามยามเหงาไร้เงารักงงชะงักรักร้างเธอห่างเหินคนร่ำรวยฉวยเจ้าสุดเศร้าเกินงอนยับเยินแพ้พ่ายเงินหลายใจกักเธอใส่ออมสินคงสิ้นเรื่องรักเรื่อเรืองสมรสคงสดใสงอนประมาทขาดทรัพย์อัปราชัยแสนอาลัยไร้หวังรักวังเวงจึ่งประกาศพาดหัวไปทั่วโลกเจ้าบ่าวโศกรักล่มเงินข่มเหงงอนงี่เง่าเหงาง้อหงองงเงงร่วมบรรเลงIce Bucketเข็ดรักเงิน
เธอรักฉันไหมหนอเคยพ้อพร่ำยังจดจำคำบอก ฮึ! หลอกเล่นรักฉันหรือคือขำไม่จำเป็นเพื่อนต่างเห็นรักเขาบอกแค่หลอกอำฉันไม่เชื่อในคำเธอพร่ำรักพึ่งตระหนักหทัยจึงไม่ขำยามเดินผ่านเธอยิ้มกระหยิ่มนำยิ่งตอกย้ำทำให้คิดเธอผิดทางช่างเลิศล้ำคำรักประจักษ์แล้วแต่ดวงแก้วต่างเดินดุจเมินหมางชื่อฉันสักที่แขนศพแขวนกางบุปผาวางหลุมศพเคารพรักHe loves me, he loves me not, every girl thinkshe's so amazing, when he's really not, I didn'tbelieve him when he said he loved me, now iregret it, everyday he'd pass me in the halland smile, I'd look past him thinking he wassuch a Jerk, Now i realize that he meant it,cuz that day happened, that day he hun himselfand wrote my name on his arm, I knew he'd bewathching me from above, so on his grave Iplaced a flower for LOVE!(Callie Browsheart)
ดอกโสนบานแย้มแซมทุ่งกว้างหลุดลอยคว้างกลางบึงบึ่งถึงไหนโสนเอยดอกน้อยเจ้าลอยไกลพร้อมหัวใจดวงหนึ่งรำพึงครวญเคยประดับริมคลองคะนองรักกลับถูกผลักรักช้ำสุดกำสรวลเคยนิยมชมทุ่งฟุ้งอบอวลกลับแปรปรวนเหินห่างรักหมางเมินไม่มีใครแลเหลียวดูเปลี่ยวนักโสนน้อยน่ารักดูชักเขินมิยอมมองสบตาก้มหน้าเดินช่างนานเนิ่นวันหนึ่งดั่งถึงปีจะหาใครที่ไหนมีใจรักกับซากหักในมโนโสนนี่หลงคำหวานบานแย้มแกล้มวจีสมฤดีจรจากด้วยยากจนโสนอย่าร่ำร้องให้หมองเศร้าเขาชมเจ้านอกนัดคราขัดสนสลัดทิ้งดอกนั้นช่างมันยลเก็บกมลซื่อสัตย์เทียมทัดทรวงดอกโสนบานแย้มแกมขยาดบุปผชาติอย่าหม่นมีคนหวงถนอมช่อห่อกลิ่นถวิลควงรักมิลวงห่วงบ้างชายข้างบึง(๑๔ มีนาคม ๒๕๓๐)
ความรักคือ...ใยยุ่ยปุยหิมะปลิวเปะปะปกดินทับถิ่นฐานสุดสวยงามยามต้องกลับหมองมานหลอมเหลวผ่านหายวับไปกับมือLove is like a snow flakeFlutters to the groundBeautiful and always uniqueBut when captured in your handsIt quickly melts away(Brittney Pennington)
ถิ่นสยามงามยิ่งสมอิงอ้างแลสล้างปรางค์-ปราชญ์ราชฐานอีกอารามงามล้ำกว่าตำนานเกินกล่าวขานคราพบประสบจริงศิลปะลายไทยวิไลลักษณ์ภาพสลักย้อนยุคงามทุกสิ่งหัตถกรรมล้ำค่าน่าเอ่ยอิงดุจดั่งมิ่งมงคลเชื้อชนไทยยลเวียงวังเสร็จสมเที่ยวชมป่ามุ่งพนาดุ่มเดินเนินไศลมวลมาลาพฤกษชาติดื่นดาษไพรสัตว์น้อยใหญ่ผ่านมายามราตรีแล้วล่องใต้เที่ยวทะเลหายเหว่ว้าชมมัจฉาแหวกว่ายไม่หน่ายหนีชายหาดสวยรวยแหล่งแสงสุรีย์พบสตรีสาวหนึ่งซึ้งสัมพันธ์จอห์นกลับมาอังกฤษยังติดต่อจนสู่ขอวิวาห์ตุนาหงันทุ่มเงินทองปองชู้คู่ชีวันต่อแต่นั้นวีซ่าคอยห้าปีที่สุดเธอเผยธาตุเกินคาดคิดหลงรักผิดพิษต้องเสื่อมหมองศรีจอห์นแทบบ้าอาดูรพูนทวีเธอแอบหนีโผผิน...“โรบินฮูด”(๒๙ ธันวาคม ๒๕๔๑)
หน้าส่วนตัว
2764
