เธอเกิดมาเพื่อฉันเป็นขวัญจิต
ฉันก็สิทธิ์แห่งเธอเสมอเหมือน
นกฮูกเฒ่าเฝ้าไม้เคยไหวเตือน
มิรางเลือนไขข่าวบอกกล่าวจริง
ฉันเพิ่งถามถึงกาลเมื่อวานนี้
ถึงฤกษ์ดีแต่งกอดแม่ยอดหญิง
เขาตอบว่า ‘ได้เวลาอย่าประวิง
เจ้าอย่านิ่งเหง้าง้อ ...รีบขอเธอ’
No mistake
I know that you were made for me
And I was made for you
A wise old owl up in a tree
Told me this was true
I asked him only yesterday
If I should marry you
He answered – ‘I can safely say
You’re not a twit to woo.’
(Martha Simms, 1963- )
แม่กระจาบคาบเหยื่อมาเพื่อลูกเจ้าบุญปลูกคอยแม่ชะแง้หาปีกยังอ่อนนอนรังเฝ้าตั้งตาคอยแม่มาป้อนเหยื่อทุกเชื่อวันรุ่งทิวาฟ้าสางเหมือนลางร้ายสุริย์ฉายม่านเมฆเหมือนเสกสรรฟ้าแดงฉานปนคล้ำเป็นสำคัญสรรพสิ่งนิ่งงันหวั่นวิญญาณ์แม่กระจาบขนาบแนบแอบอกอุ่นเจ้าประคุณอย่าซนกังวนหาแม่จะจรจากรังยังพนาเสาะภักษามาป้อนอย่าร้อนใจว่าแล้วโผผกผินเข้าถิ่นพฤกษ์หวนรำลึกลูกน้อยละห้อยไห้เหมือนจะจากไม่กลับแลลับไกลเป็นห่วงใยต่างก่อนลูกอ่อนเอยเห็นเหยื่อติดในแร้วมิแคล้วคลาดแม่ก็ปราดโฉบเหยื่อเพื่อลูกเอ๋ยแร้วพลันลั่นดักแม่ชะแง้เงยสุดเอื้อนเอ่ยใครช่วยคงม้วยมรเจ้าบุญปลูกลูกแม่จะแลลับเจ้าคงหลับคอยท่าแม่มาป้อนแม่พบภัยชีวิตถูกลิดรอนคงอาวรณ์กำสรดนอนอดตาย(ตุลาคม ๒๕๒๘)
เจ้าผึ้งน้อยร้อยฤทธิ์จงชิดชื่นเผยวันคืนวิวาห์ตุนาหงันให้ข้ารับรู้ไว้เมื่อไหร่กันหากเป็นวันพรุ่งนี้โปรดชี้ทางจงกางปีกผกผินแล้วบินร่อนมุ่งตะรอนบูรพาทิศฟ้าสางไปประจิมจวบพบสบสะอางชายเคียงข้างคนรักยอดภักดีBless you, bless you burnei beeTell me when my wedding day will beIf it be tomorrow dayTake your wings and fly awayFly to the East, fly to the WestFly to him that I love the best.
หยาดน้ำค้างพร่างพรายเดือนหงายเด่นแสงจันทร์เปล่งทอดเงาเหล่าพฤกษาฟังน้ำเสียงเรไรหริ่งร้องมาบอกเวลาเลยลับควรหลับนอนจะหลับลงอย่างไรเมื่อใจคิดเพราะดวงจิตผูกพันขวัญสมรราตรีนี้เหว่ว้าพี่อาวรณ์สุดร้าวรอนปั่นป่วนจึงครวญมาหากเดือนรับรู้ความที่ขมขื่นโปรดหยุดคืนคอยเธอพร่ำเพ้อหาแต่เดือนเอ๋ยเดือนดับลอยลับตาดั่งน้องยาแรมร้างห่างไกลเอย(๖ พฤษภาคม ๒๕๒๙)