เธออรชรอ้อนแอ้นแขนเรียวช้อยหุ่นขาวบางร่างน้อยเนียนละหงเขาเคล้าคลึงพึงใจในอนงค์อ้อนโฉมยงประจงจูบลูบไล้คอใต้คางขาวราวนมกลมกระจ่างโอ้ สวรรค์สรรสร้างเปิดทางหนอพร่ำระดมพรมจูบสูบให้พอมิเกินรอเขารู้แหล่งแห่งเปรมปรีดิ์Bliss;Her slender arms, her soft and supple back,Her tapered sides – all fleshly, smooth and white –He stroked, and asked for favours at her neck,Her snowish throat, her breasts so round and light;And smothered her with kisses upon kisses,Till gradually he came to learn where bliss is.(From Troilus and Criseyde, Geoffrey Chaucer, 1340 – 1400, Translated by Alan Bold)
ฉัตรมงคลเลิศล้ำ อำไพยอยศปรากฎไกล ทั่วหล้าอีกองค์ก่อทอใย รักเหล่า นิกรกาลค่อยคืบสืบฟ้า แซ่ซ้อง ครองธรรมถวายรักภักดิ์คุณอบอุ่นเกศปิ่นประเทศชนเชิดประเสริฐล้ำพระเมตตาอารีไมตรีนำนิกรฉ่ำชื่นสุขทุกกาลเทอญ
จะให้ลืมอย่างไรเมื่อใจคิดอยากยลพิศเพียงพักตร์เธอหนักหนาแม้เคยบอกทำใจไร้มารยาแต่อุราซ่อนรักหนักทรวงในมิอาจหักห้ามใจต่อไปแล้วขอน้องแก้วรับรักอย่าผลักไสคิดเสียว่าทำบุญเอื้ออุ่นไอเป็นแรงใจแห่งพี่ชุบชีวาดั่งนกน้อยพบคอนน่านอนพักจึงยากนักจักไกลอาลัยหาเฉกเช่นจิตคิดหวงห่วงสุดายากจะลาลืมร้างเหินห่างกันจักขอซบกับคอนอันอ่อนนุ่มซึ่งโชกชุ่มด้วยเสน่ห์มิเหหันเลิกผกผินบินว่อนจรจรัลเลิกใฝ่ฝันคอนอื่นมาชื่นชมเกรงแต่คอนแกว่งไกวให้ไหวหวั่นสายสัมพันธ์เคยชื่นคงขื่นขมเจ้านกน้อยคงเศร้าเหงาระทมร้าวระบมผกผินจำบินไปมิลืมเลือนจากเธอยังเพ้อพร่ำทุกเช้าค่ำรำพันคิดหวั่นไหวคะนึงนุชสุดหวงยอดดวงใจจะกล่าวไยว่าไม่รัก...ใครจักเชื่อ(๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๓๑)
ฉันถูกตั้งฉายาสี่ตาแว่นมิเคืองแค้นแว่นสวมใช่ความเท็จถูกล้อเล่นเห็นชัดเธอจัดเสร็จแว่นทีเด็ดเห็นถนัดชัดทวีฉันใส่แว่นวิเศษแก้วเกรดยอดเห็นตลอดเธอแกล้งเย้าให้เศร้าศรีเพียงฉันถอดแว่นตาหยุดพาทีเธอต้องมีอันสลายตัวหายไป!2 Poems about 4 EyesThey call me Specky Four Eyes.I wear glasses, so it's true,I can see quite well why you're teasing me,I've got two more eyes than you.My spectacles are magicalfor when you taunt and jeer,I only have to take them offto make you disappear.(Lindsay MacRae)
เสียงสะล้อซอซึงคะนึงนุชอ้ายแสนสุดสนเท่ห์เสน่หาปลอบประโลมโฉมเฉลาเยาวพาแดนบุปผาพายัพจะลับไกลอ้ายจะกลับคืนแดนเสียงแคนอ้อนอย่าอาวรณ์กำสรวลเฝ้าหวนไห้บ่เริดร้างห่างน้องอย่าหมองใจยังเยื่อใยต่อนุชสุดบูชาเหนือ-อีสานหนึ่งเดียวเป็นเกลียวมั่นสายสัมพันธ์หนักแน่นดุจแผ่นผายิ้มให้อ้ายก่อนจากคำฝากลาเถิดกานดายอดชู้คู่ต่างแดนเกรงแต่แสร้งรักหลอกทำหยอกเล่นพอลับเร้นไม่ห่วงมีควงแขนเปลี่ยนหน้าชู้คู่ควงไม่ห่วงแฟนบ่าวหมอแคนคงช้ำระกำตรมจงเสงี่ยมเจียมตนคอยคนรักรู้ห้ามหักใจบ้างอย่าสร้างสมสิ่งเลวถ่อยด้อยค่าฤๅน่าชมอย่านิยมจมปลักจะหนักทรวงส่วนอ้ายเก็บรักจริงแอบอิงน้องอย่าให้ต้องหมองไหม้พิษไข้หลวงจะกลับมาพร้อมแหวน พิณ แคนดวงเล่นคู่ควงซึงสะล้อซอรักเอย(๒๒ ตุลาคม ๒๕๓๐)
หน้าส่วนตัว
1429
