แจ่มจรัสรุ่งเรืองประเทืองฟ้าคือดาราดวงเด่นเห็นเสมอรัศมีสีนวลชวนละเมอส่งใจเพ้อเหม่อหาทุกราตรีหอมดังกลิ่นสุคนธาในฟ้าม่านจากวิมานเมืองแมนแดนสุขียั่วกมลคนเศร้าเหงาฤดีสูงดุจเทพเทพีส่วนพี่จนคงเป็นเพียงความฝันของวันพรุ่งเพราะสายรุ้งกั้นกลางทางสถลสุดเอื้อมสอยกิ่งฟ้ามาเยี่ยมยลเกินกว่าคนอย่างฉันจะฝันคิดฉายความงามหยามใจคนไร้ค่าราวกับว่ารักหญิงเป็นสิ่งผิดอนิจจายาจกอกช้ำพิษมิคลายฤทธิ์ร้อนรุ่มรักสุมทรวงจะแอบรักแอบใคร่ไปจนว่ามีเมตตาจากแคว้นแห่งแดนสรวงดลใจรักคนยากฝากแดดวงแม้นรักลวง...เพียงครั้งเถอะยังดีเปล่งประกายแสงดาวพราวระยับมิขานรับนิ่งหนักหยิ่งศักดิ์ศรีติดตะรางลุ่มหลงกรงโสภีต้องคดีใจมีผิด...เพียงคิดรัก(๒๗ สิงหาคม ๒๕๓๐)
แม่ม้าขาวพราวปลอดของยอดรักมิรู้จักการขี่เลยไม่เคยขาสีนั้นขาวดุจกรวดหินถิ่นธาราขาวอาชายิ่งกว่าหญิงโสภาพรรณสามคืนที่ยลนางร่างเปลือยเปล่าราวพฤกษ์เผ่าคราวิวาห์ตุนาหงันขาวดั่งกรวดใต้น้ำท่ามตาวันปทุมถันดุจเนินเขาเฝ้าชิดเชยน้ำท่วมเกาะเขียวรำไรไร่ข้าวโพดผมดำโปรดขดขนาบกุหลาบเผยกรวดหินนางนิ่งแนบน้ำคลื่นรำเพยม้าขาวเอ๋ยฉันจะควบขาอวบนางLove PoemThere is a white mare that my love keepsunridden in hillside meadow – whiteas a white pebble, veined like a stonea white horse, whiter than a girlAnd now for three nights sleeping I have seenher body naked as a tree for marriagepale as a stone that the net of water coversAnd her veined breasts like hills – the swallow islandsstill on the corn’s green water: and I knowher dark hairs gathered round an open roseher pebbles lying under the dappled sea.And I will ride her thighs’ white horses.(Alex Comfort, 1920 - )
ไดอารี่สีดำค่าล้ำนักบันทึกรักหนักอึ้งซึ้งมิหายอ่านทบทวนความหลังคลั่งเจียนตายเมื่อบั้นปลายรักสิ้นเขาผินพักตร์จะเก็บไว้ทำไมไดอารี่จ่ออัคคีเผาซ้ำระกำหนักอดีตกาลหวานล้ำกับคำรักไฟผลาญผลักเป็นเถ้าอย่างเศร้าใจแล้วรองสายชลนัยน์ที่ไหลย้อยต่างน้ำคอยราดรดเพลิงหมดไหม้บันทึกความขมขื่นกลับคืนไปในกองไฟไดอารี่เปลวสีแดงไม่จดจำอีกแล้วรักแคล้วคลาดลืมรสชาติหวานลวงทรวงแสลงลืมอดีตขมขื่นฝืนเอาแรงรอวันแห่งแสงสว่างนำทางเดินหยิบขึ้นมาเล่มใหม่ไดอารี่เริ่มวันที่ ยังว่างไม่ห่างเหินเดือน อยากพบนิ่มเนื้อนั่นเหลือเกินพ.ศ. เพลินคอยเก้อเธอคนใหม่บันทึกจนบัดนี้ไม่มีเค้าไม่พบเงาใครคนเฝ้าหม่นไหม้จะอีกนานไหมหนอเฝ้ารอใครช่วยขานไขบันทึกเปล่าหายร้าวราน(๒ มิถุนายน ๒๕๓๐)
ปล่อยให้ฝนหล่นลูบลงจูบร่างตกพรายพร่างต้องหัวกลั้วเม็ดฝนหยดเงินยวงร่วงลิ่วแตะผิวคนฟังยินยลฝนพรำเห่ฮัมฮวนน้ำฝนไหลลงลุ่มเติมหลุมบ่อข้างทางหนอน้ำนองราวร่องสวนรางน้ำรินยินเห่ราวเปลยวนหลังคาครวญชวนหลับพัก...รักฝนเอยLet the rain kiss you.Let the rain beat upon your head with silver liquid drops.Let the rain sing you a lullaby.The rain makes still pools on the sidewalk.The rain makes running pools in the gutter.The rain plays a little sleep song on our roof at night -And I love the rain.(Langston Hughes)
เลือกรัก ใจคักคึกจงรักลึกสมนึกรักจริงใจใฝ่สมัครสมใจภักดิ์ที่รักมีเลื่อนรัก ใจมักเศร้าจักหงอยเหงาหากเขาหนีจริงจังชั่งฤดีเลื่อนทุกทีแต่มีใจลวงรัก ใจหักบิ่นรักสูญสิ้นตารินไหลร้างลาจำอาลัยชอกช้ำใจหนอใครลวงหลอกรัก ใจชักเชื่อฟังไม่เบื่อเหลือห่วงหวงหลงไหลใฝ่แดดวงไม่ทักท้วงถูกลวงรักเล่นรัก ใจชักเมื่อยรักไปเรื่อยใจเหนื่อยหนักใจจริงหวังพิงพักอย่าไร้หลักเล่นรักนะ"เลือกตั้ง" ใจหยั่งสิทธิ์ถูกลอนริดอิสระทุ่มโถ รักโมคะ(ฆะ)ไม่เอาน่ะ โมเมครับ
หน้าส่วนตัว
1532
