อยู่กับความเดียวดาย อ้างว้าง สับสนอยู่นิ่งนึกครวญคร่ำช้ำกมลอยู่เพื่อทนรอสังขารบานแล้วโรยอยู่อย่างคนเย็นชาที่คราคร่ำอยู่เพื่อกินอิ่มหนำและหิวโหยอยู่เพื่อสุข ทุกข์โลภ และกอบโกยอยู่กับความเหี่ยวโรย ของตัวเอง..
แม่....ของลูก คนหนึ่ง ซี่งสูงส่งจาก...เผ่าพงษ์ วงศ์ตระกูล สูญลับหายไป.....สุ่สรวง สวรรค์ ดารารายแล้ว....กลับกลาย เป็นนางฟ้า สถาพรเหมือน...มีมนต์ ดลใจ ให้คิดถึงแก้ว.....ดวงหนึ่ง ผ่องใส ไม่ถ่ายถอนหลุด....พ้นแล้ว สูงส่ง วงโคจรลอย....ถาวร บนฟากฟ้า ยามราตรี...
อก ชาวเมืองเคืองขุ่นวุ่นใน อกหวั่น วิตกของแพงรุนแรง หวั่นวัน ล่วงไปใจหมองตรองตาม วันใด รัฐพลันเร่งรัดปัดเป่า ใดทุกข์ ข้าวแพงแรงล้ำน้ำยัง ทุกข์ใหน ลามลุกนานาสินค้า ใหนใคร ทุกข์ล้นจนยากเอ่ยปาก ใครแล เหลียวไปแห้งเหี่ยวสุดเหลียว แล
หน้าส่วนตัว
4019
