คือความรัก ความรักคือเส้นสายของยามเช้า คือแสงเงาอุ่นเย็นร่มไม้ใหญ่ คือคำพูดไร้สรรพเสียงจากหัวใจ คือน้ำค้างหยาดใสดับฟอนฟืน คือดวงตาอ่อนโยนของทารก คือเรียวรุ้งโค้งปรกรอฟื้นตื่น คือท่อนแขนอ่อนโยนคอยฉุดยืน คือค่ำคืนวิวาห์ของดาว-จันทร์ คืออ้อมโอบมหาสมุทรหมู่มัจฉา คือสุ่มเสียงสกุณานิทราฝัน คือบุปผาผลิบานรับตะวัน คือหมอกควันโอบอุ้มยามราตรี คือพลังหนึ่งเดียวหล่อเลี้ยงโลก คือเสียงโศกซ่อนอยู่ในความสุขี คือสายลมพลิ้วพรมผืนนที คือกวี คือดนตรี คือความงาม คือความงามหนึ่งเดียวของมนุษย์ คือทุกความบริสุทธิ์ไร้คำถาม คือทุกสิ่ง ทุกนิยาม ทุกรูปนาม ล้วนแต่คือทุกถ้อยความ “นิยามรัก”. แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
ณ เส้นขนานที่ 38 องศาเหนือ แผ่นดินที่ครั้งหนึ่งเคยงดงามและน่าอยู่ ณ เส้นขนานที่ 38 องศาเหนือ* แผ่นดินกว้างใหญ่ เสียงร่ำไห้ร้องระงม ในขณะที่น้ำตาแห่งความยากแค้นหลั่งลงพื้นแผ่นดิน ผู้นำกลับกระหายในสงครามและกลิ่นคาวเลือด เสียงประกาศกร้าวราวกับพญามารบ้าอำนาจ โอ้ แผ่นดินจะสุขสงบได้เช่นใดถ้าหากหัวใจของเขายังระอุไปด้วยไฟแค้นจากบรรพชน สงครามที่ส่งผ่านกันรุ่นต่อรุ่น ความตายที่ส่งผ่านกันรุ่นต่อรุ่น น้ำตาและความลำเค็ญที่ส่งผ่านกันรุ่นต่อรุ่น คราบเลือดไม่เคยจางหายไปกับกาลเวลา ผืนดินไม่เคยอิ่มที่ดูดซับหยาดน้ำตา และสายลมแห่งเสียงร่ำไห้ไม่เคยสงบ แด่ผืนแผ่นดินกว้างใหญ่ที่ครั้งหนึ่งเคยงดงามและน่าอยู่ ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่า หัวใจของเขาจะอ่อนเยาว์ลงคล้ายทารกแรกเกิด มือของเขาจะอ่อนนุ่มและศักดิ์สิทธิ์พอที่จะโปรยหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความงดงามให้ผลิบานบนผืนแผ่นดิน และดวงตาของเขาจะอ่อนโยนราวกับมารดาที่เฝ้ามองดูการเติบโตของบุตร โอ้...ท่านผู้นำที่เยาว์วัยแต่ใจกลับคุโชนด้วยเพลิงแค้นแห่งบรรพชน จะมีผืนแผ่นดินใดในโลกนี้อีกเล่าที่น่าอยู่เท่าแผ่นดินเกิด จะมีดินใดในโลกนี้อีกเล่าที่จะกลบฝังร่างได้อบอุ่นได้เท่าแผ่นดินเกิด จะมีที่ใดอีกเล่า? ที่ใดอีกเล่า?. แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า * เกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ถูกแบ่งประเทศที่เส้นขนานที่ 38 องศาเหนือ ** หมายเหตุตีพิมพ์ครั้งแรก เนชั่นสุดสัปดาห์ 31 มกราคม 2557
จะยิ้มยั่วเย้ยความตาย
ยังมีดาวอีกมากมาย
ยอมพลีกายเพื่อต่อต้าน
อำนาจเผด็จการ
ของหมู่มารที่หมายครอง
ยังมีใจอีกล้านดวง
ยอมหล่นร่วงเพื่อก่ายกอง
หนุนนำสิ่งหมายปรอง
เพื่อปกป้องความดีงาม
ยังมีศรัทธาอีกหมื่นแสน
ซึ่งเหนียวแน่นดุจโซ่ล่าม
ดักจับความเลวทราม
มิครั่นคร้ามมิหวานกลัว
ยังมีกายนับไม่ถ้วน
ยอมถูกตรวนถูกกักตัว
แต่อย่าหมายจะก้มหัว
ให้ความ (คน) ชั่วเข้าครองเมือง
แต่อย่าหมายจะก้มหัว
จะยิ้มยั่วเย้ยความตาย!
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
แด่ทุกผู้ทุกนามที่จากไปในเหตุการณ์ความไม่สงบทางการเมืองในประเทศไทย...ด้วยใจศรัทธา
สร้างสมัยประชาครอง
ไตรรงค์สะบัดพริ้ว
ลอยเหนือริ้วมวลชนนำ
เทิดทูนประชาธรรม
จะล้มคว่ำเผด็จการ
สองมือจะชูมั่น
ใจเกี่ยวกันอย่างอาจหาญ
กำจัดเหล่าภัยผาล
ปกป้องบ้านคุ้มครองเมือง
ด้วยตาจะต่อตา
ดุจเหล็กกล้าขับฟันเฟือง
สร้างชาติให้รุ่งเรือง
ให้ลือเลื่องประกาศชัย
หลอมศรัทธาให้กล้าแกร่ง
โถมสุดแรงขจัดภัย
หมู่มารจักบรรลัย
สร้างสมัยประชาครอง.
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้าา
โถมถั่งหลั่งเลือดจะโถมถั่งจะหลั่งเลือด
ให้มันเปื้อนแผ่นดินเกิด
จะฝ่าปืนฝ่าระเบิด
เอาไปเถิดชีวิตเรา
จะปิดหูหรือปิดตา
จะเค้นฆ่าให้สิ้นเงา
จะมาร้ายหรือมาเบา
เราไม่เขลาเราไม่กลัว
จะมาจองหรือมาจำ
มาขย้ำมากินตัว
เราไม่ยอมจะก้มหัว
ไม่เกลือกกลั้วกับคนเลว
จะมาขู่หรือมาข่ม
จะมาจมให้ลงเหว
เจ้าคงคว้าน้ำเหลว
เพราะเปลวเพลิงยังติดแดง
เจ้าคงคว้าน้ำเหลว
เพราะเปลวไฟแห่งศรัทธา.
หน้าส่วนตัว
2205
